مشکلات را به گردن دیگران نیاندازیم/ جمله‌ای که حضرت آقا هنگام نصب نشان گفتند/ چرا در خودروسازی پیشرفت نکردیم؟
گروه دفاعی امنیتی دفاع پرس ـ مقداد کامکار؛ مدیریت جهادی در ارتش جمهوری اسلامی ایران با تمام شاخص‌ها و مولفه هایش با نام فرمانده سابق نیروی دریایی ارتش امیر دریادار «حبیب‌الله سیاری» عجین شده است، فرمانده‌ای که در حوزه برنامه‌ریزی، سازماندهی و بسیج منابع و امکانات بر اساس الگوی مدیریت جهادی عمل کرده و هدایت و کنترل نیرو‌ها را برای دستیابی به اهداف سازمانی و فراسازمانی به نحو احسن عهده دار شده است.
دریادار سیاری همواره مطابق با نظام ارزشی جمهوری اسلامی عمل کرده و به نوعی جزو کم‌نظیرترین فرماندهان جهادی نیروهای مسلح است که در طول ۱۱ سال فرماندهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی توانست این نیرو را از یک نیروی ساحلی به یک نیروی راهبردی موثر و کارآمد تبدیل کند و حوزه ماموریت آن را تا خلیج عدن، شمال اقیانوس هند، اقیانوس آرام، آفریقا و اقیانوس اطلس بگستراند.
وی در طول این ۱۱ سال توانست با به کارگیری مؤثر و کارآمد منابع مادی و انسانی، اعزام بیش از ۵۵ ناوگروه به آبهای آزاد جهان، توسعه دیپلماسی دفاعی، توسعه و آبادانی سواحل مکران، ساخت ناوشکن‌های جماران و دماوند و عمردهی انقلابی به تجهیزات نیروی دریایی، این نیرو را به یک نیروی عملیاتی در حوزه برقراری امنیت خطوط مواصلاتی مرتبط با منافع اقتصادی کشور در ورای مرز‌های آبی داخلی تبدیل کند.
فرمانده سابق نیروی دریایی ارتش در تاریخ چهاردهم آبان‌ماه سال گذشته با صدور حکمی از سوی فرمانده معظم کل قوا به سمت «معاون هماهنگ‌کننده ارتش جمهوری اسلامی ایران» منصوب شد. وی حدود یک سال بعد در تاریخ هجدهم شهریور سال ۹۷ در مراسم تحلیف دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش در دانشگاه امام خمینی (ره) نداجا به پاس ۱۱ سال خدمت موثر در نیروی دریایی ارتش از دستان فرماندهی معظم کل قوا مفتخر به دریافت نشان «فتح یک» شد.
صیانت از مرز‌های آبی کشور، حفظ منافع ملی و اهتزاز پرچم جمهوری اسلامی ایران در آبهای آزاد و اهتمام به نوسازی تجهیزات و آبادانی سواحل مکران در مدت تصدی فرماندهی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران از جمله دلایل اعطای نشان فتح به امیر دریادار سیاری عنوان شد.
در همین رابطه بخش دوم گفت‌وگوی خبرنگار دفاع پرس با این فرمانده جهادی و مدیر نظامی فرهیخته را که در ذیل آمده است می‌خوانیم:
به جای اینکه مشکلات را به گردن یکدیگر بیندازیم باید چاره‌ای بیاندیشیم
آیا می‌توان برای مقابله با ترفندهای دشمنان در شرایط فعلی و برون‌رفت از مشکلات به همان سبک و سیاق مدیریتی و جهادی گذشته رجوع کنیم؟
ببینید کار و ماهیت دشمن در ضربه زدن و دشمنی کردن خلاصه می‌شود، آیا از پیروزی انقلاب تاکنون شده است که ما احساس کنیم که دشمن دیگر کاری با ما نخواهد داشت یا بی‌خیال ما شده است؟! پس آنها کار خود را می‌کنند و همه روزه بر تاکتیک‌ها و ترفندهایشان جهت ضربه زدن به نظام می افزایند پس دشمن به طرق و انحاء مختلف فشار می‌آورد و از هیچ وسیله‌ای مضایقه نمی‌کنند و امروز نیز وارد مباحث اقتصادی، عملیات روانی و فضای مجازی شده است.
ما نیز در این شرایط باید فکر چاره باشیم و در مقابل وظیفه خود را احصا کنیم. آیا در چنین شرایطی وظیفه ما اینست که فقط به فکر خودمان باشیم؟ یا مشکلات را به گردن هم بیاندازیم؟ آیا وظیفه ما اینست که خودمان را کنار بکشیم؟ آیا وظیفه ما اینست که یادمان برود که در گذشته چه بر سر این ملت آمده است؟ وقتی این پازل ها را در کنار هم قرار می دهیم متوجه می‌شویم که در قبال مردم مسئول هستیم و باید برای مرتفع شدن مشکلاتشان کاری کنیم.
باید منافع کشور را به منافع شخصی ترجیح دهیم
کشور امروز تشنه مدل مدیریتی دهه ۶۰ است برای برون‌رفت از مشکلات باید به مدیریت جهادی آن دوران برگردیم وظیفه ما این است که همان فرهنگ و مدیریت دهه ۶۰ را احیا کنیم یعنی باید با مولفه هایی، چون اتحاد، انسجام، تهدیدشناسی، پای کار بودن، و کمک به همدیگر، پیش برویم و منافع کشور را به منافع شخصی ترجیح دهیم و همواره پشتیبان مردم باشیم که تجمیع همه این‌ها همان مدیریت جهادی دهه ۶۰ است.
دشمن امروز از شیوه های مختلفی استفاده می‌کند مثلا با اختلاف افکنی میان اقوام و مذاهب به دنبال تضعیف اقتدار نظام و چند تکه کردن کشور است و در مقابل با احیای انسجام و وحدت که از مولفه های مدیریت جهادی هستند می‌توان با دشمن مقابله کرد.
اگر جهادی فکر و عمل می‌کردیم، امروز در صنعت خودروسازی هم پیشرفت می کردیم
پیشرفت هایی که امروز در حوزه تجهیزات دفاعی به دست آمده تا چه اندازه برگرفته از رویکرد جهادی بوده است و چرا این پیشرفت ها در دیگر صنایع ملی حاصل نشده است؟
بله این موضوع به نوع مدیریت بازمی گردد، و این سوال مطرح است که چگونه ما در سال ۸۲ به فرمان فرمانده معظم کل قوا توانستیم ناو موشک اندازی بسازیم که به لحاظ فناوری مثال زدنی است و همچنین در سال ۸۷ نیز ناوشکنی بسازیم که به لحاظ فناوری و زیرسیستمی عالی و با قابلیت است. چگونه ما قادر به ساخت رادار، نفربر و سامانه پدافند هوایی و موشک‌های پدافندی هستیم در حالیکه در برخی صنایع همچنان ضعیف هستیم.
وقتی که بررسی می کنیم در می‌یابیم که پیشرفت های صورت گرفته در حوزه صنعت دفاعی و ساخت و تولید انواع موشک بالستیک و کروز با آن همه ظرافت بیانگر رعایت شاخصه های ارزشی در نوع مدیریت است و اگر ما از همین ساختار ارزشی و مولفه‌های مدیریتی در دیگر صنایع مثلا خودروسازی استفاده می کردیم قطعا در این حوزه هم پیشرفت های قابل ملاحظه‌ای می کردیم. مدیریت قطعا مدیریت جهادی موتور محرکه پیشرفت در صنعت دفاعی بوده است که باید مورد توجه دیگر صنایع هم قرار گیرد.
البته احساس نیاز هم یکی از عوامل مهم پیشرفت در این حوزه محسوب می شود چراکه ما از از ۲۲ بهمن ۵۷ به بعد دیگر دست از مستشاران و حمایت تجهیزاتی خارجی‌ها شستیم، اما دیگر صنایع همچنان وصل بودند و به همین خاطر است که پیشرفت قابل توجهی صورت نگرفته است.
تمامی جنگنده‌های‌مان عمردهی انقلابی شده‌اند
با توجه به اینکه پنج دهه از عمر جنگنده‌های ما می‌گذرد برای تقویت نیروی هوایی چه برنامه هایی دارید؟
ما در همه حوزه‌های تجهیزاتی اعم از نیروی زمینی، هوایی، دریایی و پدافندی همان تدبیر فرمانده معظم کل قوا را دنبال می‌کنیم یعنی اولا به تجهیزاتمان عمردهی انقلابی می‌کنیم و اگر می‌بینم هواپیما‌ها تجهیزاتمان عمرش بالا است به دلیل این است که بازسازی شده و عمردهی انقلابی روی آن صورت گرفته، شاید شکل ظاهری این تجهیزات جدید نباشد اما قطعا سامانه‌های درونی آن به طور کلی تغییر کرده است و اگر غیر از این بود قابلیت عملیاتی نداشتند. این موضوع در خصوص جنگنده ها نیز صدق می‌کند.
موضوع دوم بحث نوسازی با اتکا به توانمندی داخل کشور است پس اولا عمردهی انقلابی برای حفظ تجهیزات موجود با اقداماتی که انجام شده و دوما بحث نوسازی است که در همه نیرو‌ها تحت عنوان جهادخودکفایی وجود دارد، اما مهمتر از همه تربیت نیروی متخصص و توانمند است که بتوانند هم از تجهیزات استفاده کنند و هم در حوزه تعمیرات اساسی تجهیزات صاحب مهارت و دانش کافی باشند ضمن آن نیز قابلیت فعالیت و نوآوری در خط نوسازی هم داشته باشند. البته امروز این اتفاق در سطح نیروهای مسلح و ارتش افتاده است.
دانش و تخصصی که بدون سلطه طلبی باشد را می‌پذیریم
در خصوص ارتباطاتتان با موسسات و مراکز علمی داخلی و خارجی بفرمایید؟
ما از علم جهانی خود را بی نیاز نمی‌دانیم، دانش و تخصص هر جایی که بدون منت و سلطه طلبی و براساس تعامل و تبادل علمی باشد را پذیرا هستیم و این موضوع حتی در مبانی دینی مان هم عنوان شده است. ما در حوزه دانش افزایی و ارتقای توان علمی از استعدادهای داخل کشور همچون دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش بنیان و ایده جوانان خلاق استفاده می کنیم.
تیراندازی به کودک 4 ساله بیانگر فلاکت و زبونی تروریست‌ها است
اخیرا در سطح کشور شاهد عملیات های کوری از سوی دشمنان بوده‌ایم، منشا این اقدامات کور از کجاست؟
عوامل و کروهک‌های تروریستی قطعا از جایی تغذیه، پشتیبانی و تحریک می‌شوند. اما آنچه دردآور است اینست که این‌ها چگونه فریب می‌خورند تا دست به چنین اقدامات ناشایستی بزنند این‌ها اینقدر خار و مفلوک هستند که می آیند و اسلحه به دست می گیرند کودک ۴ ساله را به شهادت می رسانند این غیر از مفلوکی و نوکر صفتی چیزی را ثابت نمی کند.
دشمنان فهمیده‌اند که دیگر دوران بزن و در رو تمام شده است و اگر بزنند یکجایی خوب می‌خورند
او مرد این نیست که بیاید رو در رو رزم کند و بجنگد لذا می‌آید به خانواده مردم حمله و تیراندازی کور می‌کند، مطمئنا نیروهای مسلح در برابر اینگونه اقدامات جواب قاطعانه می‌دهد همانطوری که تاکنون مشاهده کردیم پاسخ قاطعانه را دریافت کردند. آنان خوب می دانند که دیگر دوران بزن در رو نیست و اگر جایی بزنند یکجایی به دام می افتند و خوبم هم می‌خورند طوریکه بعد از کرده خود پشیمان می‌شوند.
حضرت آقا هنگام نصب نشان فتح گفتند «انصافا حق شما بود»
لطفا در خصوص نشان فتح یک که از سوی فرمانده معظم کل قوا دریافت کردید بفرمایید؟ از آنجا که این نشان معمولا در دوران جنگ دریافت می‌شود در این رابطه نیز توضیح دهید؟
البته برای من افتخاری بود که از دستان فرماندهی معظم کل قوا نشان فتح درجه یک را دریافت کنم و جمله بسیار زیبایی که حضرت آقا در زمان نصب این نشان فرمودند، واقعا بار مسئولیت ما را خیلی سنگین کرد. ایشان فرمودند که «انصافا حق شما بود»
برقراری امنیت در خلیج عدن نوعی پیروزی و فتح است
بله همانطوری که عنوان شد این نشان جنگی و در زمان جنگ معمولا به فرماندهان فاتح داده می شود، اما برداشت اینست که برقراری امنیت در خلیج عدن خود نوعی پیروزی و فتح محسوب می‌شود و البته دلایلی که قبل از نصب نشان در آن مراسم قرائت شد؛ صیانت و پاسداری از مرز‌های آبی کشور در تنگه هرمز، دریای عمان و حفاظت از منابع و منافع کشور در شمال اقیانوس هند، برقراری امنیت در خلیج عدن برای اقتصاد کشور و اهتمام در عمردهی انقلابی به تجهیزات و نوسازی تجهیزات و اهتمام در آبادانی سواحل مکران بود.
این مدال متعلق به تک تک کارکنان نیروی دریایی است
آنچه که برای بنده جالب بود مصادف شدن دریافت این مدال ارزشمند با مراسم تحلیف دانشگاه افسری و آن هم در دانشگاه علوم و فنون دریایی امام خمینی بود. به نظرم اینکه همه چیز با هم جور شد خواست و عنایت خدا بود.
این نشان را متعلق به همه نیروی دریایی و کل ارتش می‌دانم که به عنوان نماد و نمونه از فرمانده معظم کل قوا به بنده دادند و اگر امکان باشد باید این مدال را تکثیر شود و به تک تک کارکنان نداجا، بویژه آن عزیزانی که در سواحل مکران و خلیج عدن و در دریا‌ها در حال انجام ماموریت هستند تعلق دارد.
با اهدای این نشان خستگی از تن همه کارکنان نیروی دریایی بیرون آمد و گویی همه تلاش‌ها و مجاهدت‌ها در اجرای ماموریت‌ها به ثمر نشست.
با توجه به موضع گیری برخی کشورهای فرامنطقه‌ای درباره حضور ایران در اقیانوس اطلس، آیا زمان خاصی برای حضور در آبهای آزاد اقیانوس اطلس در نظر گرفته‌اید؟
ما در اقیانوس اطلس حضور پیدا کرده‌ایم، اما آن مدلی که منظور شما است در برنامه‌های آتی نداجا حتما گنجانده شده است. ما شمال اقیانوس هند، خلیج عدن، دریایی سرخ و مدیترانه تا جبل الطارق را رفتیم و از سمت شرق هم مالزی، اندونزی، دریای جنوبی چین و اقیانوس آرام تا بندر ژانگ ژیانگ چین را دریانوردی کرده‌ایم و از طرف جنوب هم اقیانوس هند جنوبی را رفتیم و آفریقای جنوبی را دور زده‌ایم و آمدیم به اقیانوس اطلس، در اینجا یک مسئله‌ای را عنوان کردیم؛ بنده گفتم که ما می‌خواهیم مطابق با قوانین دریانوردی در اقیانوس اطلس دریانوردی کنیم
ما این را عنوان کردیم و رییس ستاد ارتش آمریکا موضعگیری کرد و کارشناس سی ان ان این را تحلیل کردند و بروی نقش این مسافت را ۹۵۰۰ مایل یعنی ۱۸ هزار کیلومتر عنوان کرد و رفت و برگشت را حدود ۴۰ هزار کیلومتر و در پایان عنوان کرد که ایرانی‌ها نمی‌توانند این کار را انجام دهند.
از طرفی کارشناسان مصری و رژیم صهیونیستی و اروپایی نیز درباره حضور ما در مدیترانه نیز این تحلیل را کرده بودند و ما بخاطر اینکه به این‌ها بگوییم ما می‌توانیم مسیر مدیترانه و جبل الطارق را نرفتیم و این بار به آفریقا رفتیم و کریبتون را دور زدیم و وارد اقیانوس اطلس شدیم و از آنجا اعلام کردیم که ما در اقیانوس اطلس هستیم و خواستیم که دشمنان بدانند که ما به آنچه که می‌گوییم عمل می‌کنیم.
انتهای پیام/ 221
