یادداشت/ عصمت دهقانی

شهدا رفتند تا عزت ایران اسلامی لگدمال کوردلان تاریخ نشود

برادران شهیدم نمی‌دانم دلتنگی‌هایتان را در کدامین خاک بر جای گذاشتید؟ اما این را خوب می‌دانم که شما رفتید تا ما بمانیم، شما رفتید تا اسلام و انقلاب بماند، شما رفتید تا عزت ایران اسلامی‌مان لگدمال کوردلان تاریخ نشود.
کد خبر: ۳۳۶۹۹۴
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۷ - 10March 2019

شهدا رفتند تا عزت ایران اسلامیمان لگدمال کوردلان تاریخ نشودگروه استان‌های دفاع‌پرس - عصمت دهقانی؛ عبارت شهید گمنام یادآور مظلومیت سرور بانوان دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) است بانویی که به خواست خود،  پیکر مطهرش مخفیانه دفن شد.

استان لرستان در سال 97 در حالی که انقلاب اسلامی‌مان چهل ساله شد، بارها شاهد تشییع پیکر شهدایی بود که ریخته شدن خون هر کدامشان مهر تأییدی است بر مظلومیت اسلام ناب محمدی (ص)، شهید «هادی الماسیان» از شهدای حادثه تروریستی اهواز، شهید «سید نور خدا موسوی»،  شهید «جابر بیرانوند» و سرباز وظیفه اهل خوزستان «نجم الدین باوی» شهدای مدافع امنیت و شهید «عباس معظمی گودرزی»، «علی ترک» و «محمد هداوند» از شهدای دوران دفاع مقدس که  توسط کمیته جستجوی مفقودین شناسایی شدند و شهید مدافع وطن «عبدالرضا بروجی» و  حالا  هم دو شهید گمنام  که سال ها پس ازشهادتشان مهمان مردم ولایتمدار و شهید پرور لرستان شده اند.

از چند روز قبل که خبر ورود این لاله های پر پر شده را به شهر و دیارمان شنیدیم دلهایمان بی قرارشد بلکه بتوانیم با حضور در مراسم استقبال و خاکسپاری این گوهرهای ارزشمند دلهای زنگار گرفته‌مان را صیقل دهیم و عهد و میثاقی دوباره با شهدا ببندیم.

غروب روز موعود (هجدهم اسفند ماه فرا رسید) مردمانی که از ساعت ها قبل دل از تعلقات مادی کنده و در منطقه کمالوند خرم آباد بی صبرانه منتظر ورود شهدایی بودند که در روزگاری نه چندان دور تاب هجوم وحشیانه اجنبی به میهن شان را نداشتند و شجاعت و غیرتمندی را شرمنده خود کردند. با ورود دو شهید گمنام، عطر و بوی شهادت، بوی جبهه، بوی مظلومیت و بوی غربت در همه جا پیچید.

بی‌اختیار بغض هایمان شکست و دل هایمان را به گوشه تابوت شهدا گره زدیم و همراهشان شدیم تا  مسجد غدیر دانشگاه علوم پزشکی در این مسیر با خود می اندشیدم آن روزها  کدامین خاک  افتخار میزبانی قدوم پر صلابت این دلاورمردان ایستاده تر از کوه را داشته است. «شلمچه»، «دهلاویه»، «هویزه»، «فکه»، «بوارین» یا «شرهانی» نمی دانم، برادران شهیدم، نمی دانم دلتنگی هایتان را در کدامین خاک بر جای گذاشتید؟ اما این را خوب می دانم که شما رفتید تا ما بمانیم، شما رفتید تا  اسلام و انقلاب بماند، شما رفتید تا عزت ایران اسلامی‌مان لگدمال کوردلان تاریخ نشود.

برادران شهیدم، حضورتان سالها پس از شهادت در کنار ما مصداقی از شعار « کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» است.

برادران شهیدم، چه زیبا گفته اند شهادت هنر مردان خداست و شما با هنرمندیتان تابلوهایی از ایثار و گذشت خلق کرده اید که هنرمندترین هنرمندان عالم از ترسیم چنین تابلوهایی ناتوانند و  زمانی که سفره پر برکت انقلاب پهن شد، سهم شما بذل جان بود و جوانی.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها