تیغ کند واشنگتن در آمریکای لاتین/ ماندگاری «مادورو» به دلیل بیگانه‌ستیزی مردم ونزوئلا
«امیرعلی ابوالفتح» کارشناس مسائل آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس پیرامون تحولات اخیر ونزوئلا اظهار داشت: از زمانی که «هوگو چاوز» در سال ۱۹۹۹ حکومت را در ونزوئلا در دست گرفت و ایده‌ی خودش را تحت قالب نوعی سوسیالیسم دولتی که بعد‌ها به انقلاب بولیواری تبدیل و مشهور شد مطرح کرد، ایالات متحده آمریکا همواره تلاش کرد که با این روند مقابله کند و در طول این ۲۰ سال آمریکایی‌ها مستقیما و یا از طریق نیروهای وابسته خود، در درون ونزوئلا، طرح‌ها و برنامه‌هایی را به اجرا گذاشتند که نظام حاکم را سرنگون کند که تلاش برای کودتا، ترور، جنگ داخلی، اعتصابات گسترده و جنگ با کشور‌های همسایه نمونه کوچکی از این اقدامات آمریکا بوده است.
وی افزود: در نهایت با پیروزی راست‌گرایان در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۶ که به ورود «دونالد ترامپ» به کاخ سفید منجر شد و همچنین پیروزی راست‌گرایان در منطقه آمریکای لاتین و به خصوص در انتخابات ریاست جمهوری برزیل، حلقه محاصره ونزوئلای چپ گرا توسط جریان راست تکمیل شد و با استفاده از فرصتی که آمریکایی‌ها به آن دست یافته بودند از «خوان گوایدو» رئیس مجلس ملی ونزوئلا حمایت کردند.
ابوالفتح خاطرنشان کرد: بعد از اینکه گوایدو اعلام کرد که «نیکولاس مادورو» مشروعیت قانونی به عنوان رئیس جمهور را ندارد، از سوی ترامپ به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخته شد و دور جدید فشارهای آمریکا بر این کشور از طریق محاصره اقتصادی، توقیف اموال عمومی و یا ارسال کمک برای مخالفان با هدف ترغیب معترضین به شورش علیه نظام مستقر آغاز شد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در بخش دیگری از سخنانش گفت: ایالات متحده آمریکا نقش مستقیمی در این قضیه ایفا می‌کند. نباید از این نکته هم غافل شد که ونزوئلا بزرگترین (۲۳ درصد) ذخائر نفت جهان را داراست. این کشور الگویی متفاوت برای کشور‌های همسایه خود ترسیم کرده بود و در تلاش بود که حضور ایالات متحده را در منطقه آمریکای لاتین به خصوص در آمریکای جنوبی کاهش دهد. ضمن اینکه ورود رقبای ایالات متحده آمریکا به ونزوئلا به طور مشخص چینی‌ها، روس‌ها و اتحادیه اروپا زنگ خطر را برای واشنگتن به صدا درآورد که جایگاه انحصاری ایالات متحده در نیمکره غربی به خطر افتاده است؛ بنابراین تمام این موارد دست به دست هم داد تا تلاشی صورت گیرد که مادورو و نظام سیاسی حاکم بر ونزوئلا سرنگون شده و گوایدو به نمایندگی از آمریکا یک بار دیگر کنترل ونزوئلا را در دست گیرد.
وی افزود: تاکنون که مادورو در مقابل این فشار‌ها ایستادگی کرده است و به نظر می‌رسد تا زمانی که ارتش از مادرورو حمایت می‌کند، اقدامات گوایدو نتیجه‌بخش نخواهد بود؛ البته آمریکایی‌ها هر روز دارند فشار را بر ونزوئلا افزایش می‌دهند. آن‌ها همچنان امیدوار هستند که مردم ونزوئلا عاصی و عصبانی از حکومت فعلی شده و به خیابان‌ها بیایند و حاکمیت مادورو را سرنگون کنند، گرچه این اقدام تاکنون رخ نداده است.
ابوالفتح با اشاره به حمایت جامعه ونزوئلا از مادورو، اظهار داشت: گوایدو تاکنون حمایت ۵۰ کشور را پشتسر خود دارد، ولی جامعه ونزوئلا علی‌رغم تمام مشکلات و گرفتاری‌ها و نابسامانی‌ها، بیخردی مقامات دولتی، سواستفاده و فسادی که قابل کتمان نیست که اقتصاد ونزوئلا را به این نقطه رسانده است، اما همچنان مردم ونزوئلا نسبت به دخالت خارجی در کشورشان حساس هستند.
وی خاطرنشان کرد: ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که گروه زیادی از وضعیت موجود و عملکرد دولت در کشورشان ناراضی هستند و در عین حال هم دوست ندارند که ایالات متحده آمریکا در امور داخلی کشورشان دخالت کند. از این جهت به نظر می‌رسد که شرایط برای گوایدو، وضعیت مناسب و سهلالوصولی نیست، اما مقاومت و ایستادگی مادورو هم دشوار خواهد بود. زیرا با قطع منابع درآمدی ونزوئلا و تحریم نفتی به تدریج دولت از پول کافی برای تامین مایحتاج مردم ناتوان خواهد شد و رئیس جمهور وقت ونزوئلا قادر نخواهد بود که مردم را همچنان راضی نگه دارد.
این کارشناس مسائل آمریکا افزود: آنچه که مهم است مادورو علی‌رغم بحران اقتصادی عمیق، به رسمیت شناختن یک رئیس جمهور دیگر در ونزوئلا و کارشکنی‌های آمریکا توانسته است ۲ ماه در مقابل این فشار‌ها مقاومت کند که گویای این مسئله است که تیغ برنده آمریکایی‌ها در آمریکای لاتین کند شده است. این گونه نیست که به محض این که یک نفر را به عنوان رئیسجمهور معرفی کنند، دولت در کاراکاس سرنگون شود. در صورتی که دهه‌ها قبل با یک اشاره کوچک از سوی آمریکا و رئیس جمهور آن، دولت‌ها در آمریکای لاتین سرنگون می‌شدند، ولی حداقل در مورد ونزوئلا نشان می‌دهد که به آن راحتی که ترامپ تصور می‌کرد که اگر گوایدو را شبانه به رسمیت بشناسد، نظام سیاسی در ونزوئلا سرنگون می‌شود، راحت و آسان نیست.
انتهای پیام/ 441
