پیاده آمده ام چله در کمان بکشم...

سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس- محمد مهدی شیخ صراف؛ کتاب «پیاده آمده ام...» که اخیرا منتشر شده نتیجه چند سال تلاش سید احسان باقری عکاس جوان و برجسته کشور است که چند صباحی هم هست، مدیریت خانه عکاسان ایران را بر عهده گرفته. او در این کتاب فضاهای مختلفی از پیاده روی اربعین را ثبت کرده است. تصاویری که در فاصله زمانی 6 سال و از اربعین 87 تا 93 گرفته شده است.

در دیباچه کوتاه آغازین این کتاب نوشته شده که کلیه گردآورندگان و تولید کنندگان این اثر به تمنای ثبت شدن در فهرست خادمان آستان اباعبدالله الحسین (ع) به صورت افتخاری آن را به سرانجام رسانده اند. با نگاهی به شناسنامه نامهایی چون: مسعود نجابتی، علی حیاتی، عبدالله کرمزاده به چشم می خورد.

کتاب «پیاده آمده ام» را انتشارات سوره مهر با کاغذ گلاسه رنگی و در قطع خشتی و حجم 180 صفحه منتشر کرده است. در پشت جلد کتاب تک بیت جالبی از حامد حجتی به چشم میخورد: «پیاده آمده ام چله در کمان بکشم / غم غریبی ات ای دوست را به جان بکشم»

کتاب با شرح مختصری از تاریخچه پیاده روی و زیارت اربعین با چند تصویر قدیمی آغاز می شود. منبع این گزارش سایت شیعه آنلاین است. در صفحه بعد یک قاب خالی سفید و نوشته ای کوتاه به چشم می خورد: «فیلم ها، عکس ها و کتابها، همگی از توصیف عظمت مسیر پیاده روی اربعین حسین(ع) و شور اربعین عاجزند. درست است، این عکس ها هم عاجزند؛ همانطور که من؛ پیاده روی اربعین را باید دید، باید قدم زد، باید زندگی کرد...»

در هر صفحه کتاب و کنار هر چند فریم عکس شرح عکسی وجود دارد. این شرح توضیح، توصیف یا نوشته ای مرتبط با تصاویر است. در میان این نوشته ها احادیث و ابیات شعر نیز به چشم می خورد. در مورد کتاب بیش از هرچیز می توان به تنوع تصاویر از جزئیات پیاده روی زائران و موکب های پذیرایی مسیر پیاده روی اشاره کرد. سیر تصاویر از مرز ایران و عراق آغاز می شود، به نجف اشرف می رسد و پس از تصاویر مسیر حدودا 90کیلومتری پیاده روی به کربلا و بین الحرمین می رسیم.

به کارگیری تکنیک های مختلف و محدود نشدن در یک قاب و زاویه خاص خلاقیت عکاس را بیشتر به کار گرفته. دامنه این تصاویر از خوردنی های مسیر تا پرتره هایی از زائران و خادمین آنها و از لانگ شات های عریض تا قاب های بسته با لنز تله گسترده است. با وجود همه اینها باید دیدن این کتاب را به همه توصیه کرد، چه آنهایی که به این سفر رفته اند و چه آنهایی که هنوز توفیق حضور در دریای بیکران زائران پیاده را پیدا نکرده اند. با این وجود اما به نظر میرسد حرف اصلی را سید احسان باقری در همان مقدمه کتاب زده است که در بخش پایانی آن چنین نوشته:

«دوربین در این سفر مبهوت است و به درستی وظیفه اش را انجام نمی دهد. با علم به این حقیقت، حداقل زکات توفیق این سفر را برای خود آوردن سوغات چند قطعه عکس و روایتگری سفر نورانی زیارت اربعین می دانستم. اما توصیه می کنم همین جا کتاب را ببندید و مصمم به حضور در زیارت اربعین از همین الان اقدام کنید. این عکسها چند قطعه صدف است که از کنار دریایی پر از رمز و راز و اعجاب و شگفتی، سوغات آورده شده است. دیدن ان دریا را توصیه می کنم.»