روایتی از گذشت و تواضع شهید جهان آرا در برابر رزمنده ای که او را نمی شناخت

سرهنگ مهدی کشوری از رزمندگان دوران دفاع مقدس و ساکن قدیمی خرمشهر با اشاره به وقایع قبل از تجاوز رسمی عراق به خاک ایران به خبرگزاری دفاع مقدس گفت: مقر سپاه در خرمشهر  در گذشته مدرسه عراقی ها بود و به دلیل جاسوسی از ایرانی ها همچون سفارت آمریکا لانه جاسوسی  تلقی می شد، از این رو از طریق ستون پنجم زیر نظر عراقی ها بوده و اصطلاحا گرای آن را داشتند ، بنابراین اوایل مهرماه قبل از شروع رسمی جنگ تحمیلی مورد اصابت دشمن قرار گرفت و 12 گلوله خمپاره به سمت حیاط مقر شیک شد که این اتفاق از نشانه های آغاز جنگ تحمیلی و تجاوز عراق به خرمشهربود.

رزمنده عملیات بیت المقدس تصریح کرد: حادثه مدرسه سپاه خرمشهر یا مدرسه دریابد رسائی از دیگروقایعی بود که اوایل جنگ تحمیلی رخ داد و بسیاری از برادران سپاهی چون سید علی حسینی، آقاجری، محسنی فرد به شهادت رسیده و تعدادی نیز مجروح شدند.

راوی دفاع مقدس با اشاره به ویژگی های شهید جهان آرا و برخوردهایی که با این شهید داشته گفت: شهید جهان آرا اسوه صبربودند و در دوران دفاع از خرمشهر محور اصلی برای رزمندگان محسوب می شد که اگر هدایت و رهنمودهای او و کنترل شهر وجود نداشت خرمشهر زودتر سقوط می کرد.

سرهنگ کشوری با اشاره به خاطره ای از شهید جهان آرا گفت: در آخرین مرحله ازدفاع شهر خرمشهر رزمندگان در منطقه ای از آبادان اسکان داشتند و به طور نوبتی نگهبانی می دادند .

وی ادامه داد: لوح نویسی و پشت نویسی برای حضور و غیاب رزمندگان برای نگهبانی برعهده من بود که وقتی از شهید جهان آرا خواستم برای نوشتن نام نگهبان مشورت بگیرم او گفت اول اسم خودم را بنویس.

رزمنده عملیات بیت المقدس افزود: به هنگام نگهبانی به طرف اتاق او رفتم قبل از اینکه در بزنم متوجه حضور من شد و از شهید جهان آرا سوال کردم اسلحه دارید و او جواب مثبت داد، گویی آن زمان مشغول نوشتن طرح و یا انجام عبادت بود.

راوی دفاع مقدس ادامه داد: شهید جهان آرا به هنگام نگهبانی هم پست یک رزمنده بود که او شهید جهان آرا را نمی شناخت رزمنده در حین نگهبانی به انتقاد می گوید الان که ما مشغول نگهبانی هستیم جهان آرا خوابیده و ما داریم پست می دهیم که شهید در برابر این سخن سکوت می کند ، روز بعد که رزمنده از طریق بلندگو به دفتر فرماندهی خوانده می شود متوجه حضور شهید جهان آرا در پست فرماندهی شده اما فرمانده به جای توبیخ  اورا در آغوش گرفته و می بوسد و رزمنده متوجه اشتباهش می شود.