مردم پشتیبان اصلی موکب‌ها هستند/ مهم‌ترین قوام موکب‌ها به مکان ثابت آن‌هاست
گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، حدود پنج‌سال پیش، روز قدس با دوستان قرار گذاشتیم که به جای زیارت کربلا، به زائران حسینی خدمت‌رسانی کنیم و طی سال‌های گذشته عهد و پیمانمان را عملی کردیم. نتیجه عمل به این عهد و پیمان تاسیس مواکب در مرز چذابه شد. بدین ترتیب که از پنج موکب ابتدای کار به 160 موکب در سال‌جاری رسید.
حضور مردم معتقد راهپیمایی روز اربعین، این سنت حسنه را ماندگار کرد. به جرأت می‌توانم بگویم اگر ما هم در برپایی موکب حضور نداشته باشیم، شور حسینی در زائران خاموش نشده و موکب‌ها خالی نمی‌شود.
نخستین موکب را بدون امکانات و تنها با حضور چند خادم آغاز کردیم. اما با فراخوانی که در سوسنگرد و هویزه برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی اعلام شد، هر سال خدمات بیشتری ارائه کردیم تا جایی که امسال حتی یک زائر گرسنه از مرز چذابه عبور نکرد.
مقدمه شکل گیری مواکب به چه صورت بود؟
با توجه به مشکلات پیش آمده در سال‌های گذشته، ستادی را به نام ستاد مردمی اربعین در سوسنگرد و هویزه راه‌اندازی کرده و مردم را به پشتیبانی از مواکب دعوت کردیم.
در واقع مسئولان مواکب، چادر این موکب‌ها را برپا می‌کنند، اما همه امکانات غذایی به پشتیبانی مردم تهیه شده است. بعضی از دوستان دغدغه داشتند که مردم با این وضعیت اقتصادی همکاری نمی‌کنند، اما من در دل یقین داشتم که مردم به جهت اعتقاداتی که دارند، در این کار، حسنه به اشتراک می گذارند. زمانی که ستاد راه اندازی کردیم و برایش حساب بانکی باز شد، چند روز بعد حساب پر پول و انبارها پر از برنج بود. فعالیت مواکب در نخستین سال، این‌گونه شکل گرفت.
سال دوم هیچ مشکلی نداشتیم. کمک‌های مالی فراوانی برای تاسیس مواکب به دستمان رسید. آن دوران نوجوانی را داشتیم که پنج‌هزار تومان هزینه مسیر رفت و برگشت به مدرسه‌اش را تحویل موکب داد و گفت که امروز به جای سوار شدن ماشین پیاده به خانه می‌روم. از این نوجوان تا پیرزنی که تخم‌مرغ‌های محلی‌اش را برای تاسیس موکب اهدا کرد، همه در این کار خیر شریک شدند. این حمایت‌ها شور حسینی و اقتدار ولایت الهی در قالب اربعین حسینی را نشان می‌دهد.
برنامه پخت و پز موکب ما گسترده است و به تعبیری آشپزخانه ما در داخل چادر نمی‌گنجد. از این رو مجبور هستیم فضایی در بوستان به این کار اختصاص دهیم. از این که خدمات رسانی‌مان محدود به بیست روز است، مکدر می‌شویم.
خوزستان به‌ویژه سوسنگرد و هویزه که از ابتدای تاریخ اسلام تا به حال این افتخار را دارد که مردمانش شیعه ائمه مطهر (ع) هستند، در این امر خیر نیز پیش قدم بودند. در انبارهای ما مواد خوراکی انباشته شده و این به برکت حضور مردم در خط امام حسین (ع) است. دیروز رزمندگان ما با تقدیم خون پاکشان و امروز مردم با حضور و اموال‌شان از انقلاب و اسلام دفاع می‌کنند.
امسال از چه تاریخی کار خدمت‌رسانی در مواکب را شروع کردید؟
مرز چذابه فرق اساسی با مرزهای مهران و شلمچه دارد. چنانچه مهران و شلمچه از زمان رژیم پهلوی معبر و پایه بودند، زیر ساخت‌های لازم را داشتند و امروز نیز بهتر شده است. چند سالی است که میان ایران و عراق تفاهم‌نامه‌ای بسته شده و چذابه به‌عنوان پایانه مرزی شناخته می‌شود. بنابراین زیرساخت‌های اساسی شکل نگرفته است، به‌عنوان نمونه جاده ما اتوبان ندارد. از این رو ما هر سال با مشکل مواجه هستیم اما این باعث نمی‌شود که ما عقب‌نشینی کنیم.
با توجه به اینکه امسال ملت شریف ایران از فریضه حج محروم شدند، انتظار آن می‌رفت که زوار بیشتری از مرزها برای زیارت حرم امام حسین(ع) بروند. بنابراین ما باید زودتر کارهایمان را شروع می‌کردیم. قبل از دهه اول ماه محرم برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دادیم. در دهه دوم محرم برنامه‌ها را اجرا کردیم.
با توجه به افزایش زائران، ما نیز باید تعداد مواکب را گسترش می‌دادیم و این امر وجود زمین بیشتری را می‌طلبد. زمانی‌که موضوع زیرسازی مکان مواکب مطرح شد، بحث استراحت، سرویس‌های بهداشتی و ... نیز مورد بررسی قرار گرفت. از این رو 30 روز قبل از اربعین وارد منطقه شدیم. ابتدا سامان دادن به مسیر جاده را در دستور کار قرار دادیم. راه خاکی را بتن‌ریزی کردیم. بیست روز قبل از حرکت زوار در ابتدای مسیر تهران به سوی کربلا مستقر و فعال شدیم.
سال‌جاری در راستای خدمات‌رسانی به زائران حسینی بسیار خوب عمل کردیم. خدمات‌رسانی ما به زوار تا یک هفته بعد از اربعین نیز ادامه دارد.
هر روز چند پرس غذا در مرز چذابه توزیع می‌شود؟
از نخستین سال تاسیس تا سال گذشته فرم مخصوصی داشتیم و برای نماینده‌های خودمان می‌فرستادیم که عملکرد روزانه مواکب را از توزیع موادغذایی در وعده‌های صبحانه، ناهار و شام یادداشت کنند، اما در سال‌جاری به روند ادامه این کار اعتراض کردم. به دلیل اینکه عملکرد مواکب به‌گونه‌ای نیست که گنجایش ثبت در برگه را داشته باشد. بعضی از مواکبی که در مرز چذابه مستقر هستند، تمام دارایی‌شان یک کیلو چای و یک کیلو قند است. به این دلیل خواستم تا آماری گرفته نشود، اما این را می‌گویم که اگر یک، دو یا سه میلیون نفر از مرز چذابه عبور کنند و به سمت کربلا مشرف شوند و بالعکس برگردند، یک نفر هم گرسنه از مرز چذابه عبور نخواهد کرد.
آیا آشپزخانه‌ها در مرز مستقر هستند و پخت و پز در همانجا انجام می‌شود؟
بله. مکان‌هایی برای این امر تعبیه کردیم. طبق فرموده رهبر معظم انقلاب که تاکید داشتند مواکب مردمی بماند، بر دو نکته توجه داریم. اول اینکه مواکب مردمی بماند و ادارات و نهاد‌ها ثواب زیر ساخت‌ها را ببرند و در نهایت آب را به چذابه برسانند.
مهم‌ترین قوام مواکب به مکان ثابت آن‌هاست و ما جای ثابتی نداریم. همچون مستاجری که صاحب‌خانه بد اخلاقی دارد، در عرض پنج‌سال چندین مکان تغییر دادیم. کلی هزینه صرف این نقل و مکان‌ها شد؛ این درحالی است که سال آینده مجدد باید تغیر مکان دهیم.
ما بنا بر تجربیات به دست آمده، به مسئولان اعلام کردیم که باید مکان ثابتی برای مواکب تعبیه شود. در مسیر زائران، زمین‌های دولتی و هم شخصی وجود دارد و موکب‌دارها مشتاق به خرید این زمین‌ها هستند تا جای ثابتی برای ساخت حسینیه داشته باشیم. ساخت حسینیه باعث مستقل و مردمی ماندن، مواکب می‌شود.
اداره و نظارت بر مواکب چگونه صورت می‌گیرد؟
با توجه به اینکه مواکب مردمی هستند تا سال گذشته اداره این کار به عهده من بود. تشکیل جلسه‌های امنیتی، بهداشتی از جمله تدابیری بود که در نظر گرفته شد. مامور بهداشت و مسئول امنیت مواکب باید معرفی می‌شد، زیرا دشمن از این تجمع ممکن بود، سوء استفاده کند. اگر دشمن بتواند به مواکب راه پیدا کند و در دیگ غذاها قطره‌ای سم بریزد، به هدف خودش رسیده است. بنابراین مواکب، نیروهای سپاه، انتظامی و امنیتی در منطقه توجیه هستند تا زائران با امنیت از مرز خارج شوند.
نظارت این امر نیز بر عهده کمیته مواکب است که متصدی‌اش نیز من هستم. مامور بهداشت روزانه نیز به مواکب سرکشی دارد. به لطف الهی در طی این پنج‌سال گذشته مشکلی پیش نیامده است. اما اگر زمین به مواکب اختصاص داده شود، ضریب امنیتی نیز به بالطبع بیشتر خواهد شد.
در مرز چذابه چه خدماتی به زائران ارائه می‌شود؟
فلسفه وجود مواکب؛ اطعام و اسکان زوار، خدمات جانبی، خدمات دولتی، اورژانس، درمانگاه و حمل و نقل است. کار به قدری وسیع است که بدون مشکل نخواهد بود. سعی ما بر این است که هر سال نسبت به سال گذشته مشکلات کمتری داشته باشیم. اما ماموریت اصلی مواکب اطعام و اسکان زوار است که در حد توان انجام می‌شود.
مواکب به چه نحوی پشتیبانی می‌شوند؟
عشق به امام حسین(ع) حرارتی است که هرگز در دل مومنان خاموش نخواهد شد. ارادت به اهل بیت (ع) باعث می‌شود که جوانان بیایند و در مسیر زائران حسینی موکب برپا کرده و در سردترین شب‌ها به زائران خدمت‌رسانی کنند.
پشتیبان اصلی پخت، مردم هستند. هر کدام از مواکب مجموعه‌ای دارند. این مجموعه با اخلاص و اکرام مایحتاج مواکب را چه از نظر خوراک و چه از نظر مالی تامین می‌کنند. بنابراین همان‌طور که در ماموریت‌های دوران انقلاب، مردم پشتیبان این فریضه‌ها هستند، در چذابه هم این مردم هستند که پشتیبان واقعی مواکب هستند و مواکب مردمی خواهد ماند.
در مواکب از کمک‌های دولتی نیز بهره می‌برید؟
امسال ستاد عتبات عالیات مسئول پشتیبانی است. کمک‌های مردمی از طریق ستاد عتبات عالیات میان مواکب تقسیم می‌شود. این در حالی است که موکب ما هیچ‌گونه کمکی دریافت نکرده و نخواهد کرد. چون به کمک ستاد عتبات عالیات نیاز نداریم، اما بعضی از مواکبی که بنیه ضعیفی دارند، کمک رسانی صورت می گیرد.
ادامه دارد.../151
