برجام یعنی تحریمها به قوتِ خود باقی است!
تصویب داماتو نشان داد مذاکره خوب فقط یک طرف ماجراست و داشتن استراتژی و برنامه و هدف چیز دیگری است و در حقیقت ما باید تک‌تک موارد بین ایران و امریکا را در همان مذاکرات حل میکردیم و در سند برجام قید میکردیم.
به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، عباس هادی افروز کارشناس سیاسی در یادداشتی در خصوص تصویب قانون داماتو در آمریکا نوشت:
پنجشنبه شب در ساعت22 و 15 دقیقه، جلسه اعضای مجلس سنا ی آمریکا در خصوص تمدید طرح داماتو تشکیل شد و به اتفاق اعضاء (حتی بدون مخالف)، این طرح تمدید شد و ده سال دیگر تحریم های ایران در حوزه های انرژی و نفتی به قوت خود باقی ماند.
داماتو که قانون تحریم ایران (Iran Sanction Act) یا ISA، می باشد؛ به نام پیشنهاد دهنده آن سناتور آلفونسو داماتو به قانون داماتو مشهور شده است که این قانون در سال ۱۹۹۶ با هدف تحریم بخش انرژی و صنعت نفت ایران در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا به تصویب رسیده است.
و حالا بعد از کلی دویدن ها و نفس گرفتن های تیم مذاکره کننده ایران و به تبعِ آن نفسگیری های ملت ایران، برای نهایی شدن برجام و حداقل، رفع تحریم ها علیه کشور ایران، تمدید 10ساله تحریم ها تثبیت شده است که در این میان؛ سوالات زیادی به ذهن خطور می کند و اولین سوال، اینکه چرا تیم مذاکره کننده فکر این موضوع را در زمان مذاکره نکرده بود که در سند برجام گنجانده شود. بعد از آن همه جلسات متعدد و فشرده باید پیش بینی میکردیم که یکسال به تمدید طرح داماتو باقی مانده و قطع به یقین امریکاییها مانند تمام طرح هایی که طی این مدت علیه ما تصویب کردند این طرح را نیز تمدید خواهند کرد.
نکته مغفول در این میان این است که چرا موضوع به این مهمی از نگاه تیم مذاکره کننده غافل مانده و مطرح نشده است و اگر هم مطرح شده چرا در سند برجام نیامده که امروز آمریکاییها مدعی باشند این حق ماست برای اینکه بتوانیم قدرتمان را در مقابل ایران نشان دهیم و ارتباطی با برجام ندارد و نقض برجام نیست و جزء قوانینی می باشد که از قبل وجود داشته و ما صرفا آنرا تمدید میکنیم برای اینکه در مواقع خاص بتوانیم جلوی ایران را بگیریم.
نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است اینکه تیم مذاکره کننده ی ما باید پاسخگو باشد که آیا پیش بینی امروز را نکرده و مساله دیگری که با واکنش های سرد دستگاه دیپلماسی ما روبرو شد انتخاب اقای ترامپ به عنوان رئیس جمهور امریکا بود که انگار این هم غلط از آب درامد.
این موضوع نشان داد مذاکره خوب فقط یک طرف ماجراست و داشتن استراتژی و برنامه و هدف چیز دیگری است و در حقیقت ما باید تک‌تک موارد بین ایران و امریکا را در همان مذاکرات حل میکردیم و در سند برجام قید میکردیم که امروز آنان حرفی دیگری به میان نیاورند و اگر هم این موارد در سند برجام هست که کاملا موضوع مشخص است.
از طرفی باید بدانیم در بحث برجام طرف حساب ما صرفا آمریکاییها نیستند بلکه ۵ کشور اروپایی هم وجود دارند که در میان آنها روسیه و چین تا حدی با ما همسو هستند در این شرایط باید کاملا با چشمان باز عمل کنیم و بین ۵ کشور و یک کشور خودسر و عهد شکن فاصله ایجاد کنیم چون خود اروپاییها هم بارها به تخلف امریکاییها اذعان داشته اند.
طبق گزارش آژانس و شورای امنیت و حتی اعتراف خود امریکاییها و سخنان اخیر اوباما ایران تا این لحظه هیچ تخلفی نداشته و این رفتار آمریکاییها در واقع ذات اصلی آنها و عدم شفافیت در اعمالشان را نشان می دهد.
در واقع نمی توان به طور کامل به نقد عملکرد تیم مذاکره کننده پرداخت اما عدم پیش بینی های تیم مذاکره کننده و عدم استراتژی مشخص و عجولانه عمل کردن بر مبنای سیاستگذاری دولت از جمله مواردی است که گویا برآن ممارست و تأکیدی نشده است و از آن مهمتر نادیده گرفتنِ دور اندیشی ها و استراتژی هایی است که مقام معظم رهبری بارها برآن متذکر شده بودند و ایشان تاکید کردند: "اگر در مذاکرات حرف منطقی زده و قرارهای عادلانه و عاقلانه گذاشته شود قبول می کنیم اما ایران، از صدر تا ذیل از آحاد مردمش تا همه مسئولانش در مقابل زیاده خواهی می ایستند" و حالا با استناد بر سخنان مقام معظم رهبری باید بیان کرد: آیا این تحریم ده ساله، همسو با مذاکرات منطقی می باشد؟
"حضرت آیت الله خامنه ای همچنین در دیدار جمعی از بانوان، شاعران و ذاکران اهل بیت علیهم‌السلام با تأکید بر اینکه با توافقی که منافع ملت و کشور را تأمین کند، کاملاً موافق هستند، افزودند: البته این را هم گفته‌ام که «توافق نکردن بهتر از توافق بد است»، زیرا قبول نکردن توافقی که بخواهد منافع ملت ایران را پایمال کند و عزت ملت را از بین ببرد، شرف دارد بر توافقی که بخواهد ملت ایران را تحقیر کند". و حالا با مستند گرفتن سخنان مقام معظم رهبری باید این موضوع را در کفه ترازو قرار داد که تحریم اخیر سنا ی آمریکا، آیا توافق بد محسوب نمی شود
در این اثنا عجالتا نباید با عجله و شتاب بهانه ای به دست آمریکاییها بدهیم چرا که آنها فقط طرف حساب ما نیستند و دستگاه دیپلماسی در این مقطع باید بسیارفعال عمل کرده و با دیگر اعضای ۵+۱ مذاکره کند و آنها را روبروی آمریکا قرار بدهد؛ چون بدعهدیِ آمریکا کاملا مشخص و مبرهن شده است و مستندِ سرمایه گذاریِ بانک های اروپایی و شرکتهای بزرگ با ایران همین طرح داماتو می باشد که به آنها دیگر این اجازه برای سرمایه گذاری را نمی دهد.
و در نهایت پرسشی که مطرح می شود این است که اگر تمدید ده ساله تحریم ایران از سوی آمریکا و تمدید قانون داماتو، نقض برجام به شمار آید که از رییس سازمان انرژی اتمی تا سخنگوی دستگاه دیپلماسی و تک تکِ اعضاء تیم مذاکره کننده بر این نکته، صحه گذاشته اند؛ اگر تحریم داماتو به قوت خود باقی بماند و برجام را به قوت باقی ماندنِ تحریم ها معنی کنیم؛ تکلیفِ خساراتی که در این میان از بازگشت شرایط به دوران تحریمها و عدم توانایی دولت در فروش نفت و دریافت پول آن به اقتصاد کشور وارد خواهد شد، چه می شود؟
آیا بازگشت به غنی سازی بیست درصد و توسعه فعالیتهای هسته ای به شکلی که در زمان تحریم وجود داشت می تواند جایگزین درآمدهای نفتی و عامل ایجاد ثبات در بازار انرژی باشد؟
فرجام سخن آنکه در شرایط فعلی تصویب قانون داماتو نباید از سوی ایران بدون واکنش باشد اما چاره ای جز حفظ برجام و مراقبت از دستاوردهای آن نیست و دلیلی ندارد که بد عهدی و بی خردی حاکمان کاخ سفید موجب اقدامات شتابزده و غیرعقلایی ما شود.
پس بیاییم با صبر و خرد جمعی و همدلی و وفاق ملی و وحدت کلمه حول محور ولایت دست به کاری عقلایی بزنیم.
منبع:نسیم
پنجشنبه شب در ساعت22 و 15 دقیقه، جلسه اعضای مجلس سنا ی آمریکا در خصوص تمدید طرح داماتو تشکیل شد و به اتفاق اعضاء (حتی بدون مخالف)، این طرح تمدید شد و ده سال دیگر تحریم های ایران در حوزه های انرژی و نفتی به قوت خود باقی ماند.
داماتو که قانون تحریم ایران (Iran Sanction Act) یا ISA، می باشد؛ به نام پیشنهاد دهنده آن سناتور آلفونسو داماتو به قانون داماتو مشهور شده است که این قانون در سال ۱۹۹۶ با هدف تحریم بخش انرژی و صنعت نفت ایران در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا به تصویب رسیده است.
و حالا بعد از کلی دویدن ها و نفس گرفتن های تیم مذاکره کننده ایران و به تبعِ آن نفسگیری های ملت ایران، برای نهایی شدن برجام و حداقل، رفع تحریم ها علیه کشور ایران، تمدید 10ساله تحریم ها تثبیت شده است که در این میان؛ سوالات زیادی به ذهن خطور می کند و اولین سوال، اینکه چرا تیم مذاکره کننده فکر این موضوع را در زمان مذاکره نکرده بود که در سند برجام گنجانده شود. بعد از آن همه جلسات متعدد و فشرده باید پیش بینی میکردیم که یکسال به تمدید طرح داماتو باقی مانده و قطع به یقین امریکاییها مانند تمام طرح هایی که طی این مدت علیه ما تصویب کردند این طرح را نیز تمدید خواهند کرد.
نکته مغفول در این میان این است که چرا موضوع به این مهمی از نگاه تیم مذاکره کننده غافل مانده و مطرح نشده است و اگر هم مطرح شده چرا در سند برجام نیامده که امروز آمریکاییها مدعی باشند این حق ماست برای اینکه بتوانیم قدرتمان را در مقابل ایران نشان دهیم و ارتباطی با برجام ندارد و نقض برجام نیست و جزء قوانینی می باشد که از قبل وجود داشته و ما صرفا آنرا تمدید میکنیم برای اینکه در مواقع خاص بتوانیم جلوی ایران را بگیریم.
نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است اینکه تیم مذاکره کننده ی ما باید پاسخگو باشد که آیا پیش بینی امروز را نکرده و مساله دیگری که با واکنش های سرد دستگاه دیپلماسی ما روبرو شد انتخاب اقای ترامپ به عنوان رئیس جمهور امریکا بود که انگار این هم غلط از آب درامد.
این موضوع نشان داد مذاکره خوب فقط یک طرف ماجراست و داشتن استراتژی و برنامه و هدف چیز دیگری است و در حقیقت ما باید تک‌تک موارد بین ایران و امریکا را در همان مذاکرات حل میکردیم و در سند برجام قید میکردیم که امروز آنان حرفی دیگری به میان نیاورند و اگر هم این موارد در سند برجام هست که کاملا موضوع مشخص است.
از طرفی باید بدانیم در بحث برجام طرف حساب ما صرفا آمریکاییها نیستند بلکه ۵ کشور اروپایی هم وجود دارند که در میان آنها روسیه و چین تا حدی با ما همسو هستند در این شرایط باید کاملا با چشمان باز عمل کنیم و بین ۵ کشور و یک کشور خودسر و عهد شکن فاصله ایجاد کنیم چون خود اروپاییها هم بارها به تخلف امریکاییها اذعان داشته اند.
طبق گزارش آژانس و شورای امنیت و حتی اعتراف خود امریکاییها و سخنان اخیر اوباما ایران تا این لحظه هیچ تخلفی نداشته و این رفتار آمریکاییها در واقع ذات اصلی آنها و عدم شفافیت در اعمالشان را نشان می دهد.
در واقع نمی توان به طور کامل به نقد عملکرد تیم مذاکره کننده پرداخت اما عدم پیش بینی های تیم مذاکره کننده و عدم استراتژی مشخص و عجولانه عمل کردن بر مبنای سیاستگذاری دولت از جمله مواردی است که گویا برآن ممارست و تأکیدی نشده است و از آن مهمتر نادیده گرفتنِ دور اندیشی ها و استراتژی هایی است که مقام معظم رهبری بارها برآن متذکر شده بودند و ایشان تاکید کردند: "اگر در مذاکرات حرف منطقی زده و قرارهای عادلانه و عاقلانه گذاشته شود قبول می کنیم اما ایران، از صدر تا ذیل از آحاد مردمش تا همه مسئولانش در مقابل زیاده خواهی می ایستند" و حالا با استناد بر سخنان مقام معظم رهبری باید بیان کرد: آیا این تحریم ده ساله، همسو با مذاکرات منطقی می باشد؟
"حضرت آیت الله خامنه ای همچنین در دیدار جمعی از بانوان، شاعران و ذاکران اهل بیت علیهم‌السلام با تأکید بر اینکه با توافقی که منافع ملت و کشور را تأمین کند، کاملاً موافق هستند، افزودند: البته این را هم گفته‌ام که «توافق نکردن بهتر از توافق بد است»، زیرا قبول نکردن توافقی که بخواهد منافع ملت ایران را پایمال کند و عزت ملت را از بین ببرد، شرف دارد بر توافقی که بخواهد ملت ایران را تحقیر کند". و حالا با مستند گرفتن سخنان مقام معظم رهبری باید این موضوع را در کفه ترازو قرار داد که تحریم اخیر سنا ی آمریکا، آیا توافق بد محسوب نمی شود
در این اثنا عجالتا نباید با عجله و شتاب بهانه ای به دست آمریکاییها بدهیم چرا که آنها فقط طرف حساب ما نیستند و دستگاه دیپلماسی در این مقطع باید بسیارفعال عمل کرده و با دیگر اعضای ۵+۱ مذاکره کند و آنها را روبروی آمریکا قرار بدهد؛ چون بدعهدیِ آمریکا کاملا مشخص و مبرهن شده است و مستندِ سرمایه گذاریِ بانک های اروپایی و شرکتهای بزرگ با ایران همین طرح داماتو می باشد که به آنها دیگر این اجازه برای سرمایه گذاری را نمی دهد.
و در نهایت پرسشی که مطرح می شود این است که اگر تمدید ده ساله تحریم ایران از سوی آمریکا و تمدید قانون داماتو، نقض برجام به شمار آید که از رییس سازمان انرژی اتمی تا سخنگوی دستگاه دیپلماسی و تک تکِ اعضاء تیم مذاکره کننده بر این نکته، صحه گذاشته اند؛ اگر تحریم داماتو به قوت خود باقی بماند و برجام را به قوت باقی ماندنِ تحریم ها معنی کنیم؛ تکلیفِ خساراتی که در این میان از بازگشت شرایط به دوران تحریمها و عدم توانایی دولت در فروش نفت و دریافت پول آن به اقتصاد کشور وارد خواهد شد، چه می شود؟
آیا بازگشت به غنی سازی بیست درصد و توسعه فعالیتهای هسته ای به شکلی که در زمان تحریم وجود داشت می تواند جایگزین درآمدهای نفتی و عامل ایجاد ثبات در بازار انرژی باشد؟
فرجام سخن آنکه در شرایط فعلی تصویب قانون داماتو نباید از سوی ایران بدون واکنش باشد اما چاره ای جز حفظ برجام و مراقبت از دستاوردهای آن نیست و دلیلی ندارد که بد عهدی و بی خردی حاکمان کاخ سفید موجب اقدامات شتابزده و غیرعقلایی ما شود.
پس بیاییم با صبر و خرد جمعی و همدلی و وفاق ملی و وحدت کلمه حول محور ولایت دست به کاری عقلایی بزنیم.
منبع:نسیم
لینک کپی شد
نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار
