حماسه آفرین سرزمین مقدس شلمچه

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از یزد، شهید نعمت‌علی نامجو  در خانواده‌ای متدین و مذهبی در شهرستان با صفای میبد، دیده به جهان گشود.

دوران کودکی خود را با تربیت اسلامی پدر و مادر، با میمنت و مبارکی پشت سر گذاشت. سپس برای کسب علم به دبستان رفت و با گذراندن تمامی مراحل تحصیل موفق به اخذ دیپلم شد. وی علاوه بر تحصیل، در سایر امور نیز جدیت و پشتکار خوبی داشت و در اوقات فراغت به پدر و مادر خود کمک می‌کرد.

در زمانی‌که جریانات انقلاب شعله‌ور شده بود، شهید نامجو نیز چون سایر جوانان خطه کویری، در راهپیمایی‌ها و تظاهرات حضوری چشمگیر داشت و تلاش می‌کرد تا وظیفه خود را به عنوان یک جوان مسلمان انجام داده و دین خود را به انقلاب اسلامی ادا نماید.

شهید نامجو در تاریخ 2 اردیبهشت 59 به خیل سبزپوشان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و در راه تأسیس و راه‌اندازی سپاه شهرستان میبد، تلاشی وافر داشت. وی چند ماه پس از تشکیل سپاه میبد، به جبهه غرب اعزام شد و در درگیری با ضدانقلاب چشم راست خود را تقدیم انقلاب نمود.

وی بعد از بهبودی، مدتی در سپاه میبد به خدمت ادامه داد تا اینکه در عملیات فتح المبین شرکت نمود و مجدداً بر اثر اصابت ترکش به عصب پای راستش مجروح گردیده و فلج شد. وی پس از بهبودی نسبی همچنان در سپاه میبد فعالیت نمود.

نعمت‌علی در آخرین اعزام به جبهه، به عنوان مسئول واحد بسیج و رئیس ستاد تاکتیکی تیپ الغدیر، حماسه‌آفرین سرزمین مقدس شلمچه بود. وی سرانجام پس از 25ماه جهاد شبانه‌روزی در جبهه‌های غرب و جنوب و دو بار مجروحیت، در تاریخ اول بهمن 1365 در مقر تاکتیکی تیپ الغدیر، به همراه چند تن دیگر از فرماندهان، بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به گردن، دست و پایش، به فوز شهادت نائل آمد. در تداوم راه مقدس وی،

برادرش نیز در جبهه‌ها حضور یافت و شرف شهادت را نصیب خود ساخت.

از این شهید معظم وصیت‌نامه ای به یادگار مانده که در بخشی از آن به برادران سپاهی اینچنین توصیه می‌کند:

«دوستان سپاهی‌ام، مسیری را که شما انتخاب کرده‌اید، مسیری است با مسئولیت بس سنگین، حداقل آن مسئولیت، حفاظت از خون شهیدان انقلاب است. به یاد داشته باشید که همه در پیشگاه خداوند متعال مسئول هستیم.

مختصری از وصیت نامه

سلام و درود برتمام شهیدان از آدم تا خاتم و سلام بر امام عصرمان مهدی و سلام بر ابر مرد تاریخ و رزمنده دلیرمان خمینی. والدینم به شما بشارت باد که خداوند این سعادت را نصیب شما کرد که فرزندتان در راه تحقق آرمانش شهید شد البته اگر خداوند قبول کند. دوستان سپاهیم مسیری که شما انتخاب کرده اید مسیری است با مسئولیتی بس سنگین حداقل آن مسئولیت حفاظت از خون شهدای انقلابمان . خداوندا مرا در یاری نمودن به اسلام عزیز کمک کن تا دین خویش را ادا نمایم . خداوندا تو می دانی که من بسیار ضعیف تر از آنم که بتوانم خدمتی به اسلام بنمایم لیکن جسمی ناتوان دارم که البته در اختیار توست و آن را در راه تو قربانی خواهم کرد.

.

 

 

انتهای پیام/