در این یادداشت آمده است: سازمان پلیس، خواه در ایران یا هر کشور دیگر جهان، سازمانی است که در چندین و چند زمینه به صورت مستقیم و غیر مستقیم خدمات خود را به شهروندان جامعه عرضه میدارد. این سازمان از یک سو ماموریت دارد تا نظم و امنیت را به جامعه ارزانی دارد و کجرویها و کژکارکردیها و خلافها و جرایم را از میان براند و از دیگر سو متولی خدمت رسانی در زمینههایی همچون گواهینامه رانندگی، تعویض پلاک، گذرنامه و ویزا، امور اماکن و نظایر آن است. از همین رو، شاید نتوان از میان شمار پر تعداد سازمانهای کشور، سازمانی را نشان کرد که همچون نیروی انتظامی با همه اقشار جامعه پیوند و ارتباط ماموریتی و وظیفهای داشته باشد.
به زعم و باور علمای مدیریت و اندیشمندان حوزههای مختلف اجتماعی و سازمانی، سازمان پر مخاطب وپ ر کارکردی همچون پلیس تنها زمانی قادر است وظایف و ماموریتهای ریز و درشت خود را به گونهای حداکثری و مطلوب به سامان برساند که از همراهی و همکاری مردم یا همان سرمایه اجتماعی برخوردار باشد. بینیاز به هیچ حجتی، پیش نیاز همراهی، همسویی و همکاری «رضایت» است. یعنی چنانچه شهروندان جامعه از عملکرد پلیس، چه عملکرد آن در تولید و تقویت و بسط امنیت عمومی و گسترش و ارتقای انضباط اجتماعی و چه در مقولههای ریزتر «خدمت رسانی» راضی، خرسند و خشنود باشند آنگاه میتوان از آن انتظار داشت تا همراه «پلیس خود» برای افزایش روز افزون امنیت و آرامش عمومی گام بردارند.
نیروی انتظامی افزایش رضایت شهروندان و ایجاد «خرسندی مردم» را به منزله یک «هدف راهبردی» پیش روی خود قرار داده است. برای تحقق این هدف کلان نیز از روشها و ساز و کارهای مختلفی نظیر؛
- تسریع در خدمت رسانی
- افزایش سرعت عمل
- بهبود و تعالی رفتار سازمانی
- افزایش تعامل با شهروندان
- اصلاح مستمر شیوه برخورد با شهروندان
- افزایش قاطعیت و جدیت در برخورد با مصادیق کجروی
- افزایش کمیت و کیفیت اقدامات نظم آفرین
- ایجاد امنیت عمومی حداکثری
- افزایش فعالیتهای روشنگرانه و آموزشی
بهره گرفته و میگیرد. حال این سوال پیش رو است که آیا ناجا با انجام این گونه اقدامات توانسته است رضایت شهروندان را جلب کند و «منزلت اجتماعی» خود را بهبود بخشد؟
جواب پرسش مذکور و پرسشهای مشابه را پژوهشکده مطالعات بسیج یافته است. آن پژوهشکده، با همکاری چند موسسه دانشگاهی و مطالعاتی، نظرات نمونهای به حجم قریب 200 هزار نفر از مردم سراسر کشور را مورد سنجش قرار داده است. در آن سنجش اولاً: میزان رضایت از عملکرد پلیس و چندین سازمان دیگر کشور، مورد ارزیابی قرار گرفته است. ثانیاً: میزان رضایت شهروندان در سال جاری با میزان رضایت آنان در پنج سال گذشته مورد مقایسه قرار گرفته است. ثالثاً: سازمانها از حیث اعتماد عمومی، سرمایه اجتماعی، منزلت اجتماعی و رضایت عمومی رتبه بندی شدهاند.
نتایج سنجش ملی پژوهشکده مطالعات بسیج و موسسات و مراکز دانشگاهی همکار آن، برای ناجا بسیار دلگرم کننده و البته قابل پیش بینی بوده و آن نتایج نشان داده است که:
اولاً: در حال حاضر میانگین نمره رضایت از سازمان ناجا 85 از 100 (17 از 20) بوده است.
ثانیاً: این میانگین در پنج سال اخیر روند صعودی داشته به گونهای که از نمره 70 (14) در 5 سال پیش به 85 (17) در سال جاری ارتقاء یافته است.
ثالثاً: برخلاف بسیاری از سازمانها سرمایه اجتماعی و منزلت اجتماعی ناجا به طور معنی داری ارتقاء یافته است.
رابعاً: در رتبه بندی سازمانها (حدود 20 سازمان مهم کشور) بر اساس مجموعه متنوعی از شاخصها، ناجا در رتبه چهارم جای گرفته (تفاوت نمره آن با سه سازمان 1 تا 3 نیز حدود 5 نمره) بوده است.
افزایش رضایت از ناجا و ارتقای رتبه منزلتی این سازمان، بیش از آن که متاثر از بهبود کمیت و کیفیت عملکرد این سازمان باشد، متاثر از قدرشناسی قابل تقدیر شهروندان و مردمی شدن روز افزون پلیس و همسویی اهداف پلیس و مردم است.
این نتایج برای یکایک نیروهای پلیس همچون یک محرک انگیزشی نیرومندی است که آنان را برای ارائه خدمات خالصانه بیشتر به شهروندان بر میانگیزد و آنان را بیش از پیش مشتاق بسط و گسترش امنیت عمومی و انضباط اجتماعی میسازد. به امید روزهای بهتر توأم با آرامش و آسایش و معنویت در سایه امنیت، امنیتی که حاصل مشارکت همگان است و در واقع امنیت حداکثری زمانی محقق میشود که مردم به میدان آیند و در کنار پلیس خودشان در انجام و فرجام این مهم سهم خودشان را ایفا نمایند.