به گزارش دفاع پرس از کرمانشاه، مهناز فتاحی، در مراسم رونمایی از کتاب «پناهگاه بیپناه» که در سالن همایش اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان کرمانشاه برگزار شد، اظهار داشت: اکنون با تدوین کتاب «پناهگاه بیپناه» شامل خاطرات بازماندگان بمباران «پناهگاه پارک شیرین شهر کرمانشاه» در دوران دفاع مقدس، احساس میکنم که بار سنگینی از روی دوشم برداشته شده است.
نویسنده کتاب «پناهگاه بیپناه» با اشاره به سختیهای بسیار در مسیر تالیف این کتاب، تصریح کرد: برای گردآوری این کتاب، کوچه به کوچه شهر را برای یافتن راویان و بازماندگان بمباران پارک شیرین کرمانشاه گشتم که در این راه از بیمهری و بیتفاوتی برخی مسؤولان دلسرد و مأیوس نشدم.
نویسنده کتاب «عروسهای جنگ» گفت: هرگاه از کنار پارک شیرین کرمانشاه عبور میکردم نمیتوانستم نسبت به وقایع گذشته این پناهگاه بیتفاوت باشم و ندایی درونی از من میخواست اسطورهای همچون فرنگیس و صدای خاموش کودکان پناهگاه را به صورت مکتوب تالیف کنم.
وی تصریح کرد: پناهگاه پارک شیرین کرمانشاه در واقع جایی برای لذت و آرامش کودکان بود که با اصابت موشک از راه هواکش به آن یکباره ویران و بیش از 300 نفر شهید و زخمی شدند، اما به دلیل بمباران حلبچه و انحراف نگاهها به این حادثه، از مظلومیت بازماندگان پناهگاه مذکور در آن شرایط (26 اسفند 1366) یادی نکردند.
فتاحی به خاطرات یکی از راویان حادثه «بمباران پناهگاه پارک شیرین کرمانشاه» مبنی بر اینکه هرگز پناهگاه را دوست ندارد، اشاره کرد که از تداعی خاطرات آن روزها بسیار ناخشنود میشود.
به گفته این نویسنده کرمانشاهی، یکی از راویان کتاب اظهارتی مبنی بر اینکه پدرش او را در لحظه بمباران پناهگاه جا گذاشته و با خود نبرده است اشاره کرد که در عین سرگردانی هیچگاه باور نمیکرد، پدری فرزندش را در آن شرایط جا بگذارد، در حالی که بعدها برای یافتن گم شدهاش تلاش کرد، اما اشک امان نمیداد که بیان کند: «عاشق کودکانم بودم و باید نمیگذاشتم که از دست بروند.»
وی به یکی از روایان به نام «مرحومه حاجی قربانی» در ماجرای مذکور، اشاره کرد و گفت: این بانو برای تدوین کتاب «پناهگاه بیپناه» بیقرار بود، چرا که در دوران دفاع مقدس بیش از 2 ماه برای یافتن پیکر مطهر هفت نفر از اعضا خانواده (فرزندان، نوه و دامادش) که 26 اسفند در پناهگاه شیهد شدند، بسیار تلاش کرد.
نویسنده کتاب «پناهگاه بیپناه» گفت: برای تدوین این کتاب از بین بیش از 100 نفر «از بازماندگان بمبارن پناهگاه پارک شیرین کرمانشاه» خاطرات 35 راوی را توانستم تدوین کنم که با وجود سختیهای بسیار، اما وظیفه را انجام دادم.
انتهای پیام/