انتفاضه کلیدواژه فراموش‌نشدنی مقاومت

ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین صبح روز سه‌شنبه و با حضور مقام‌ معظم رهبری، رؤسای سه قوه و هیئت‌هایی از 80 کشور جهان در ‌سالن اجلاس سران برگزار شد. سخنرانی رهبر انقلاب در مراسم افتتاحیه از سوی رسانه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای مثل خبرگزاری فرانسه، شینهوای چین، بی‌بی سی، المنار لبنان و الجزیره انعکاس داده شد و حتی الجزیره بخش‌هایی از این سخنرانی را به صورت زنده پخش کرد. رهبر انقلاب بعد از اشاره به تاریخ پرمصیبت فلسطین و رنجی که بر این ملت رفته، به شرایط فعلی منطقه پرداخت و بر این نکته مهم انگشت گذاشت که بحران‌ها و ناآ‌رامی‌های موجود در منطقه باعث رشد جریانی برای کم‌رنگ‌ کردن حمایت از فلسطین و آرمان مقدس آزادی قدس شده است. این جریان برای کم‌رنگ کردن موضوع فلسطین اصل مقاومت را با طرح پرسش و تردیدهایی مورد هجوم قرار داده و به همین جهت هم رهبر انقلاب در سخنرانی خود لازم دیده با پاسخ به پرسش‌ها و تردید‌های این جریان، معلوم کند که مقاومت در مقابل سازش تنها گزینه و راه ممکن برای حل مسئله فلسطین است.

این پاسخگویی رهبر انقلاب از دو جهت قابل توجه است؛ جهت نخست عبارت از شرایط فعلی در منطقه‌است که به بهانه جنگ‌ها و درگیری‌های فعلی، یک نوع همگرایی مخفی یا آشکار بین‌ برخی از کشورهای منطقه با رژیم صهیونیستی به وجود آمده است. سخنرانی‌های اخیر وزرای خارجه ترکیه و عربستان سعودی در کنفرانس امنیتی مونیخ مثال بارز این همگرایی است که به طور کامل نسخه بدلی از سخنرانی یکی از دشمنان شاخص ملت و آرمان فلسطین، آویگدور لیبرمن وزیر دفاع رژیم صهیونیستی بود. این همگرایی باعث شده آن کشورها در مراسمی مثل کنفرانس امنیتی مونیخ به جای جلب توجه جهانی به موضوع فلسطینی، درگیری‌های منطقه‌ای را دستمایه طرح موضوعات موهوم مثل درگیری‌های فرقه‌ای یا طایفه‌ای کنند که نه به نفع کشور خودشان است و نه گرهی از مشکلات منطقه حل می‌کند. این همگرایی و همدستی پنهانی در حالی اتفاق می‌افتد که رژیم صهیونیستی شهرک‌سازی غیرقانونی خود در بیت‌ المقدس را با وجود قطعنامه 2234 و مخالفت جهانی با این اقدام از سر گرفته و با دادن 18 ماه حبس به جای 20 سال، به الور آزاریا جایزه می‌دهد که با خونسردی تمام یک فلسطینی زخمی را با شلیک گلوله مستقیم به سرش به قتل رساند. شاید به دلیل همین همگرایی است که حالا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، مدعی می‌شود که اعراب دیگر ما را دشمن خود نمی‌دانند و لیبرمن در کنفرانس امنیتی مونیخ به جای دفاع از رژیم خود و دغدغه‌های آن، خود را مدافع آل سعود نشان می‌دهد.

وجه دیگر از جهت سیاست منطقه‌ای دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، قابل طرح است که با بیان مواضعی مثل عدم اعتقاد به راه حل دو ملت دو دولت یا انتقال سفارت امریکا در رژیم صهیونیستی از تل‌آویو به بیت‌المقدس، خط قرمزهایی را زیر پا گذاشته که در مقایسه با اسلافش سابقه نداشته است. اسلاف ترامپ و حتی فردی تندرو افراطی مثل جورج بوش پسر هم دست کم ظاهرسازی را رعایت می‌کردند و این دو خط قرمز را رعایت می‌کردند تا اصل روند سازش از اسلو به این سو حفظ شود. حالا ترامپ با بیان این مواضع مستقیم به روند سازش شلیک کرده و ظاهرسازی‌های قبلی واشنگتن را کنار‌زده تا معلوم شود که امریکا در این دو دهه و نیم اخیر بعد از پیمان اسلو هیچ گاه به دنبال تشکیل دولت فلسطینی نبوده و تنها برای حفظ منافع رژیم صهیونیستی بوده که روند سازش را دنبال کرده است. حالا که رژیم صهیونیستی با شهرک‌سازی‌ها در شرق بیت‌ المقدس به دنبال بلعیدن کامل این شهر است، به نظر می‌رسد که واشنگتن هم به کمک این رژیم آمده و با همدستی همان کشورهای به ظاهر دوست‌نمای فلسطینی‌ها به دنبال طرح نسخه‌ای متفاوت از اسلو است. ایوب قرا، وزیر مشاور در کابینه رژیم صهیونیستی، در همین جهت است که از انتقال دولت فلسطینی به غزه سینا به جای کرانه باختری می‌گوید که گویا در دیدار اخیر ترامپ و نتانیاهو مطرح شده است. این طرح چیزی نیست جز اشغال کامل کرانه باختری توسط رژیم صهیونیستی و تسلیم تمام و کمال بیت‌ المقدس به این رژیم. این طرح بی‌شک و تردید به معنای نابودی کامل فلسطین است که در برابر آن چاره‌ای جز توسل به مقاومت نیست که در حال حاضر و در قالب انتفاضه سوم در جریان است. به همین جهت است که رهبر انقلاب در سخنرانی افتتاحیه خود توجه خاصی به پاسخ به آن پرسش‌ها و برجسته ساختن ماهیت مقاومت داشته چرا که در شرایط فعلی، با مقاومت و حمایت یکپارچه از انتفاضه سوم است که می‌توان مقابل چنین طرح خطرناکی علیه فلسطین و آرمان‌های آن ایستاد.

 

منبع: روزنامه جوان