بادهای سرد زمستانی بوی بهار شهادت می‌داد

اگر شما هم سر و كارتان با مقوله دفاع مقدس باشد و مثلاً به عنوان خبرنگار اين حوزه مشغول كار باشيد، به حتم تفاوت عمده‌اي را بين ماه‌هاي مختلف در تقاويم دفاع مقدسي شاهد خواهيد بود. برخي از فصول سال پر از رويدادهاي بزرگ دفاع مقدسي هستند و در مقابل برخي ديگر از ماه‌ها اتفاقات كمتري را شاهد بوده‌اند. برخي پر از شهيد هستند و برخي ديگر. . .

 

زمستان يكي از فصل‌هاي مهم در ديباچه دفاع مقدس است. اگر بخواهيم عمليات دفاع مقدس را به دسته‌بندي‌هاي بزرگ و متوسط و كوچك تقسيم كنيم، عمليات بزرگ جنگ تحميلي انگشت‌شمارند. از ميان چنين عمليات بزرگي، سهم ماه‌هاي زمستان قابل توجه است. دي ماه شاهد دو عمليات بزرگ كربلاي 4 و 5 بود. بهمن شاهد دو عمليات بزرگ ديگر يعني والفجر مقدماتي و والفجر8 و اسفند ماه هم كه خيبر و بدر و والفجر10 را در خود دارد.

 

سهم فصول ديگر به اين ترتيب است: پاييز: در مهر ماه 1360 ثامن‌الائمه و در آذرماه همين سال نيز طريق‌القدس انجام گرفتند. دو عمليات در برابر هفت عمليات انجام گرفته در فصل زمستان. بهار: اين فصل نيز شاهد تنها دو عمليات بزرگ بود. دوم فروردين سال 61 عمليات بزرگ فتح‌المبين آغاز شد و 10 ارديبهشت همين سال نيز عمليات الي بيت‌المقدس براي آزادسازي خرمشهر در دستور اجرا قرار گرفت.

 

تابستان نيز چون دو فصل ديگر بهار و پاييز شاهد انجام دو عمليات بزرگ و تأثيرگذار به نام‌هاي رمضان و مرصاد است كه اولي به جهت اشغال شهر بصره انجام گرفت و دومي در مرداد سال 67 براي مقابله با نفوذ سريع منافقين عمدتاً در استان كرمانشاه و حد فاصل سرپل ذهاب تا تنگه چهار زبر انجام پذيرفت.

 

البته در ليست عمليات بزرگ نام‌هاي ديگري چون كربلاي يك (تير65)، بيت‌المقدس7 (خرداد 67)، كربلاي 10 (ارديبهشت 66) و... را مي‌بينيم، اما عملياتي كه به جهت تأثيرگذاري كلي در روند دفاع مقدس انجام گرفته باشند، همان 13 مورد ذكر شده هستند كه به عينه مي‌بينيم فصل زمستان با هفت عمليات بزرگ انجام گرفته، به تنهايي بار بيش از 50 درصد عمليات بزرگ جنگ تحميلي را به دوش مي‌كشد.

 

از طرف ديگر بزرگي عملياتي چون كربلاي5 و والفجر8 و تعداد شهدايي كه در آن تقديم شد به هيچ عنوان قابل قياس با هيچ كدام از عمليات‌هاي بزرگ رخ داده در طول هشت سال دفاع مقدس نيست. با توجه به طولاني شدن زمان انجام اين دو عمليات كه تقريباً هر كدامشان بيش از 70 روز به طول انجاميدند، به جرئت مي‌توان گفت هيچ روزي از زمستان را نخواهيم يافت كه در آن شهيدي به آمار شهداي دفاع مقدس افزوده نشده باشد.

 

البته ذكر اين نكته لازم به نظر مي‌رسد كه چون شيوه تك شبانه از تاكتيك‌هاي نظامي عمده جبهه ايران به شمار مي‌رفت، فصل زمستان به اين دليل مورد توجه فرماندهان بود چون شب‌هاي طولاني داشت و مي‌شد از تاريكي طولاني‌مدت اين شب‌ها به جهت نفوذ به خطوط اوليه دشمن بهره گرفت. از طرف ديگر از آنجا كه اغلب عمليات دفاع مقدس در سرزمين گرم خوزستان انجام مي‌گرفت، شرايط آب و هوايي زمستان نيز براي انجام عملياتي بزرگ مطلوب‌تر به نظر مي‌رسيد.

 

اين دو خصوصيت فصل زمستان باعث شده بود تا بعد از گذشت حداقل سه سال از آغاز جنگ تحميلي و كسب تجربيات ارزشمند، فرماندهان جز در هنگام نياز در فصول گرم سال دست به انجام عمليات بزرگ نزنند. به عنوان نمونه عمليات بيت‌المقدس 7 كه برخي آن را در زمره عمليات‌هاي بزرگ جاي مي‌دهند، به آن جهت در گرماي شديد خردادماه 67 انجام گرفت چون تك دشمن در بازپس‌گيري بخش‌هايي از سرزمين شلمچه و پنج ضلعي‌ها دستاوردهاي كربلاي 5 و شهداي بسيار آن را در خطر انداخته بود.

 

در يك نگاه كلي بايد فصل زمستان را بهار شهداي جنگ تحميلي بدانيم. از سال 62 و انجام عمليات خيبر در اسفند ماه اين سال، عادت انجام عمليات بزرگ در فصل زمستان تا پايان دفاع مقدس حفظ شد و هر سال كه موسم بادهاي زمستاني از راه مي‌رسيد، بوي شهادت در كوچه و خيابان شهرهايمان مي‌پيچيد نويد بهار شهدا را پيش از بهار طبيعت مي‌داد.

 

منبع : روزنامه جوان