گوهری در سامرا

به گزارش خبرنگار فرهنگ و دفاع پرس، ابو جعفر، سید محمّد دارای اخلاقی والا و ادب بسیار برجسته بود و این کمالات او را از دیگران متمایز می‌ساخت، تا آنجا که بسیاری از شیعیان بر این باور بودند که پس از امام هادی (ع) منصب امامت به او می رسد. شیعیان این مطلب را از امام هادی علیه السلام سوال کردند و آن حضرت امام حسن عسکری علیه السلام را پس از خود، به عنوان امام شیعیان معرفی کردند.

 

با توجه به اینکه در ایام سالروز شهادت این بزرگمرد قرار داریم، در ادامه به تبیین زندگی و شخصیت سید محمد فرزند حضرت امام هادی علیه السلام می‌پردازیم.

امام هادی علیه السلام چهار پسر به نام‌های محمد، حسن، جعفر و حسين داشت. سيد محمد، طبق برخي از منابع، حدود سال 228 هـ.ق متولد شد. بنابر اين قول، سيد محمد فرزند اول امام است.

 

ولی طبق برخی روايات، سيد محمد فرزند دوم و از امام حسن عسکري علیه السلام  کوچکتر بود.

 

ابا جعفر محمد بن علی الهادی علیه السلام  مشهور به سید محمد، در ميان صحرانشينان دجيلي و ساکنان شهر بلد، معروف به «سبع الدجيل» يعني شيرمرد دجيل است. شيعيان عرب زبان، به اين بزرگوار درست همان احترامی را قائل اند و معتقدند که شيعيان فارسی زبان به ويژه ايرانيان براي حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام  قائلند. به طوری که یاران امام دهم گمان می کردند که منصب  امامت به ایشان خواهد رسید و درباره وقوع از امام دهم شیعیان  امام هادی علیه السلام  سوال می کردند. علی بن عمرو نوفلی می گويد: «همراه ابي الحسن علیه السلام در حياط منزلشان بوديم که پسرش محمد از جلوي ما گذشت.گفتم: فدايت شوم! آيا امام ما بعد از شما اين است؟ امام هادی علیه السلام در جواب من فرمود: نه؛ امام شما بعد از من حسن است.»

 

مقام و مرتبه سید محمد

جناب سید محمد بن علی، از نظر علمای علم رجال جزو انسانهای ثقه و مورد اعتماد است و هیچ گونه قدح و ذمی ندارد. مردم عراق همواره حرمت این امامزاده را حفظ می‌کنند.

 

او از اجلاء سادات و داراي كرامات متواتر است. حتی اهل سنت و عربهای باديه نشين بسیار به او احترام می‌گذارند. آنها هرگز قسم دروغ به سيد محمد نمي خورند و پيوسته برای او نذر می كنند.

 

ميرزا حسين نوري در «نجم الثاقب» مي نويسد: «سيد محمد، صاحب کرامات متواتر است. حتّي نزد اهل سنت هم معروف است. مردم عراق و حتي اعراب باديه نشين نيز مي ترسند به نام او سوگند ياد کنند. اگر آنها را به برداشتن مالي متهم کنند، آن را برمي گردانند؛ ولي به سيد محمد قسم نمي خورند؛ زيرا عذاب آن را ديده اند.»

 

عارف کلامی درباره ایشان می گوید: أبا جعفر محمد بن علی شخصی بود با وقار که اخلاق ایشان زبانزد مردم بود. ذکاوت ایشان و عزت و مقاومتش در بین مردم همانند نداشت و همیشه کنار برادر کوچکتر خود امام حسن عسکری با کمال ادب و احترام خدمت می کرد، و هیچ‌گاه برادرش امام حسن علیه السلام را تنها نمی گذاشت. وقتی امام هادی علیه السلام از مدینه به طرف سامرا آمدند ایشان را در سن کودکی رها کرد، بعد از گذشت سالها دوری از پدر به سامرا آمد و به پدرش ملحق شد.

 

حاكم عباسی وقتی دید شیعیان زیادی اطراف این جوان جمع می شوند و از علوم و دروس اخلاقی ایشان استفاده می برند، احتمال داد که سید محمد حتما جانشین امام هادی علیه السلام می شود؛ چون فرزند اول بود، برای همین نقشه مسموم کردن ایشان را کشیدند.

 

وقتی سید محمد به مدینه برمی گشت در بین راه به شهر بلد که رسید در سال 252 قمری که سن ایشان از 20 سال نمی گذشت به دست افراد خلیفه عباسی مسموم شد و در اثر بیماری که بر ایشان عارض شد از دنیا رفتند.

 

شهادت سید محمد فرزند امام هادی (علیه السلام) دو سال قبل از شهادت پدرش بود. بعد از شهادت ایشان اهل بیت علیهم السلام بسیار متاثر شدند؛ مخصوصا امام حسن عسکری علیه السلام قلبشان جریحه دار شد و در مصیبت عزای برادر بزرگ و عزیزش محمد ابو جعفر بسیار می گریست و بی تاب بودند؛ چون او از عزیزترین برادرها بود. پیکر ایشان را در شهر بلد در نزدیکی شهر سامرا به خاک سپردند.
 
انتهای پیام/ 171