چه کسی جنگید و چه کسی خواهد جنگید
دفاع مقدس- حسن ابراهیمی: نگاه به آینده، نگاهی است که میتواند همواره راهگشای امتها باشد. اینکه بر مفرش غرور گذشتههایمان بخوابیم، یقیناً آفتی بزرگ است که آسیبهای پرشماری خواهد داشت. امیرمومنان حضرت علی(علیه السلام)، با نگاهی ژرف به این موضوع میفرماید: کُن إبنِ زَمانِک: فرزند زمان خویشتن باش.
ملت بزرگ ایران، ملتی است که در جنگی سرنوشتساز تحت فرمان و تدبیر رهبری مدبّر و تأثیرگذار، در برابر دشمن ایستاده و حماسهای سترگ خلق کرده است. ارتش در این جنگ با تمام توان به میدان آمده، ایمان کارکانش، قدرت تجهیزات و آموزش بالای رزمندگانش را به کار گرفته و در مأموریتهای واگذار شده، موفق و تأثیرگذار عمل کرده است. سایر نیروهای مسلح هم فراخور مأموریتهای محوله، هرکدام نقش آفرینی مناسبی داشتهاند و با همدلی و اتحاد، به جبهههای نبرد شتافته و کاری کردهاند کارستان.
با تمام این افتخارآفرینیها که مربوط به گذشتهای پربها هستند آنچه امروز برای مردم و خصوصاً نسل جوان از اهمیت بیشتری برخوردار است این است که نیروهای مسلح نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در صورت نیاز قادر باشند برای این ملت و آرمانهایش با شایستگی بجنگند و هویت و اقتدار کشور را حفظ کنند.
گاهی اخبار رسانهها و اوراق روزنامهها و مجلات را که رصد میکنیم و آثار قلمی و بصری هنرمندان و اهل فضل را که میبینیم، آنچه بسیار به چشم میآید، این است که تناسب و عدالت در بیان ایثارگریها و معرفی ارکان پیروزی در دفاع مقدس و جنگ تحمیلی رعایت نمیشود، جنگی که ربع قرن از خاتمهاش گذشته و همه مردم و نیروهای مسلح در موفقیتهای آن مقطع سهیم بودند.
شایسته ترین رفتار، در زمانی که آخرین نسل از جنگاوران به مرور وارد سالهای بازنشستگی از خدمت نظامی میشوند، این است که وحدت و یکپارچگی همه نیروهای مسلح را تقویت کنیم و در جهت همافزایی قوای رزم و البته رقابت سازنده جنگاوران ظفرمند نظام اسلامی تلاش کنیم. ناگفته نگاه داشتن ارزشها و رفتار حماسیبخشی از نیروهای مسلح، به معنای محروم کردن ملت از انگیزه و توانی است که روزی به کار خواهد آمد. مناسبتر آن است که اهالی قلم و هنر هم به این مهم دقت کنند و در تولید آثارشان، فقط به آنچه در جبهه حضور خودشان و یا راویانشان اتفاق افتاده اکتفا نکنند و تمام بخشهای موثر در جنگ و دفاع مقدس را مورد کاوش قرار دهند.
اینکه از گذشته تاریخ و دفاع مقدس باید عبرت بگیریم، اینکه باید حماسههای آن مقطع را زنده نگاه داریم و اینکه باید فرهنگ ایثار حماسههای آن مقطع را زنده نگاه داریم واینکه باید فرهنگ ایثار را ترویج کنیم، از ضرورتهای جامعه ماست. اما در کنار همه اینها، آیندهنگری مهمترین تکلیف ماست. باید انسجام و همافزایی نیروهای مسلح و کرسی نظریهپردازی جنگ را تقویت کنیم و مهیای نبرد با هر دشمن وهر قدرتی باشیم.
ما سر جنگ با هیچ کشوری نداریم و درصدد مخاصمه با هیچ ملتی نیستیم. کرامت انسانها را ارج مینهیم، اما به گاه ضرورت، ملتی مبارز و جنگاور هستیم. نخستین وظیفه آحاد نیروهای مسلح، آمادگی و قدرت واکنش و بازدارندگی است تا در اولین گام، اندیشه تهاجم و جنگ با ملت ایران را سرکوب کنند. این مهم زمانی میسر میشود که اتحاد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران استوار باشد.
همچنین باید توان فناورانه و ارتباط موثر میان مجامع دانشگاهی و نیروهای مسلح برقرار شده و آمادگی رزمی، روحی و آموزشی نیروهای مسلح با آموزشها، تمرینهای مناسب و البته حمایت دولتمردان احراز شود. نیروهای مسلح در چنین شرایطی، پشتوانه مستحکم دستگاه دیپلماسی کشور خواهند بود و آن را در کوران تصمیمسازیهای راهبردی تقویت خواهد کرد.
همواره تأکید فرماندهان نیروهای مسلح این است که رزمندگان، با سلاح ایمان به میدان آمده، در برابر خصم، صف آرایی کرده و شکست را به اردوی ارتش بعث عراق تحمیل کردهاند. این، به معنای حداکثر ایثار و فداکاری و جانبازی قوای رزم است و اینکه امروز به عزتمان میبالیم، حاصل این است که رزمندگان با تمام توان به میدان آمده و شکست را به دشمن مهاجم تحمیل کرده و در عمل به تکلیف، جهد بلیغ کردهاند.
تکلیف دولتمردان را هم حضرت علی(علیه السّلام) به امیر لشکرش مالک اشتر نخعی آموخته و این درس جاودان را برای زعمای امت علوی بر جای گذاشته است.
در کارهای آنان (نظامیان) به گونهای بیندیش که پدری مهربان درباره فرزندش میاندیشد ومبادا آنچه را که آنان را بدان نیرومند میکنی، در نظرت بزرگ جلوه کند و نیکوکاری تو نسبت به آن هرچند اندک باشد، خوار مپندار، زیرا نیکی آنان را به خیرخواهی تو خواند و گمانش را نسبت به تو نیکو گرداند و رسیدگی به امور کوچک آنان را به خاطر رسیدگی به کارهای بزرگشان وامگذار، زیرا از نیکی اندک تو سود میبرند و به نیکیهای بزرگ تو بی نیاز نیستند. برگزیدهترین فرماندهان سپاه تو کسی باشد که از همه بیشتر به سربازان کمک برساند واز امکانات مالی خود بیشتر در اختیارشان بگذارد، به اندازهای که خانوادههایشان در پشت جبهه و خودشان در آسایش کامل باشند، تا در نبرد با دشمن، سربازان اسلام تنها به یک چیز بیندیشند.
آرزوهای سپاهیان را برآور و همواره از آنان ستایش کن و کارهای مهمی را که انجام دادهاند، برشمار، زیرا یادآوری کارهای ارزشمند آنان، شجاعان را برمیانگیزاند. هرگز تلاش و رنج کسی را به حساب دیگری مگذار، و ارزش خدمت او را ناچیز مشمار، تا شرافت و بزرگی کسی موجب نگردد که کار کوچکش را بزرگ بشماری، یا گمنامی کسی باعث شود که کار بزرگ او را ناچیز بدانی.
