در مجموعهای که به نام سردار شهید «علیاصغر پولادی» که به قلم «سمیه اسلامی» به نگارش درآمده است، میخوانیم: باید قبول کرد که شیرینی رفتارهای کودکانه فرزند چیزی نیست که والدین بتوانند به راحتی از
کنار آن بگذرند. چقدر باید ایمان یک فرد قوی باشد تا از این همه زیبایی و لذت خلق
شده، عبور کند و چشم به خالق داشته باشد و شهید پولادی چنین کرد.
برادرش علی میگورید: «روزی به خانهشان در نور
رفتم. دیدم فرزند کوچکش، محدثه خود را چهار دست و پا به او رسانده و سعی میکند
با کمک برادرم روی پاهایش بلند شود، اما علیاصغر اصلا توجهی به او نشان نداد. خیلی
ناراحت شدم.
به او
گفتم: این چه رفتاری است؟ مگر محدثه را نمیبینی؟ او به آرامی نگاهی به من کرد و
گفت: این طور نیست که من به او علاقهای نداشته باشم، میترسم وابستگی من به زن و
فرزند باعث شود از جبهه دور شوم. اگر مهر کمتری بین من و فرزندم باشد، بهتر است.
الان فقط رفتن به جبهه واجب است.»
انتهای پیام/