یادداشت/ احمد حسینی

پذیرش قطعنامه 598، راهبرد امام برای پایداری نظام اسلامی بود

موضع‌گیری‌ها و تصمیم‌گیری‌های امام خمینی (ره)، همواره در راستای سرافرازی و پایداری نظام و جلوگیری از مواجهه‌ی آن با چالش‌ها و بحران‌ها و خطرات جدی بود، به‌خصوص آن‌که پذیرش قطعنامه 598 در واپسین ماه‌های عمر پربرکت ایشان، موجب خاموش شدن شعله‌های جنگ تحمیلی شد.
کد خبر: ۲۴۸۲۳۹
تاریخ انتشار: ۲۹ تير ۱۳۹۶ - ۱۸:۳۰ - 20July 2017
پذیرش قطعنامه 598، راهبرد امام برای پایداری نظام اسلامی بودگروه استان‌های دفاع پرس - احمد حسینی؛ 27 تیرماه، بیست و نهمین سال‌روز پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی (ره) بنیان‌گذار کبیر جمهوری اسلامی ایران است. امام بزرگواری که موضع‌گیری‌ها و تصمیم‌گیری‌های ایشان در مقام رفیع رهبری پیامبرگونه نظام اسلامی و فرماندهی جنگ، همواره در راستای سرافرازی و پایداری نظام و جلوگیری از مواجهه‌ی آن با چالش‌ها و بحران‌ها و خطرات جدی بود، به‌خصوص آن‌که پذیرش قطعنامه 598 در واپسین ماه‌های عمر پربرکت آن امام عزیز، موجب خاموش شدن شعله‌های جنگ تحمیلی شد که آتش افروزان به دست صدام ملعون در منطقه به راه انداخته بودند و به دنبال آن، روند معرفی عراق به عنوان آغازگر جنگ از سوی شورای امنیت سازمان ملل، امتیاز بزرگی را برای ایران اسلامی به دنبال داشت.

جنگ تحمیلی که در 31 شهریور سال 59 از سوی رژیم بعث عراق، با تهاجم همه جانبه به تمامیت ارضی جمهوری اسلامی آغاز شد، در اواخر دوران هشت ساله، ابعاد غیرقابل تصوری به خود گرفت، به طوری که کشورهای دیگر و حتی ‏غیرنظامیان بی‌گناه را نیز در میان شعله‌های خود می‌سوزاند که می‌توان کشته شدن مسافران هواپیمای ایرباس از سوی ناو آمریکایی در 12 تیرماه سال 1367 را نمونه‌ای از این خوی وحشی‌گری دشمن بعثی و حامیان آمریکایی‌اش برشمرد.

همچنین، قساوت فوق‌العاده صدام در داخل عراق و بمباران شیمیایی و قتل و غارت صدها هزار نفر از مردم بی‌دفاع که با سرانگشت اشاره و حمایت سران استکباری این رژیم صورت گرفت، سند دیگری از وسعت جنایات رو به تزاید این رژیم پلید بود.

قطعنامه 598، هشتمین قطعنامه‌ای بود که شورای امنیت سازمان ملل از ابتدای تجاوز علنی رژیم بعثی عراق به سرزمین جمهوری اسلامی صادر کرده بود؛ تمامی قطعنامه‌های قبلی به علت جهت‌گیری‌های ناعادلانه، از سوی ایران رد شده بود، اما قطعنامه 598، قطعنامه‌ای بود که به‌دلیل نکات مثبت آن، از سوی ایران مورد پذیرش قرار گرفت.

پذیرش قطعنامه هرچند به معنای پذیرش «آتش بس» بود، اما رژیم عراق با بهره‌گیری از پشتوانه اطلاعاتی و تسلیحاتی که از آمریکا گرفته بود، به حملات خود ادامه داد و مجدداً به بخش‌هایی از مرزهای کشور تجاوز کرد، تا در مذاکرات آتی وضعیت بهتری داشته باشد، با این حال با هوشیاری مسئولان نظام و رشادت مردم و نیروهای مسلح، موفقیتی بدست نیاورد و نهایتاً در 29 مرداد سال 1367 جنگ تحمیلی پایان یافت.

‏پذیرش قطعنامه 598، فصل‌الخطاب بودن تصمیم سرنوشت‌ساز و امر حکیمانه ولایت را که تمکین بی‌چون و چرای آن، لازمه استقرار، ثبات و پایداری نظام است، از یک سو و اطاعت‌پذیری ملت قهرمان ایران و رزمندگان کفر ستیز سپاه اسلام را از سوی دیگر، به زیباترین وجه در نگاه جهانیان به تصویر کشید. با پایان یافتن رسمی جنگ تحمیلی، آنچه که در قاموس دیوان سترگ میهن اسلامی ایران، به خوبی نقش بست، گل‌واژه «دفاع مقدس» مردم وفادار و نیروهای مسلح قهرمان بود که به الگویی ماندگار و پایدار برای جبهه مقاومت در سرتاسر جهان تبدیل شد و پیام خون شهیدان والامقام را تا فراسوی مرزها انتقال داد.

امروز به موجب رهنمودهای حکیمانه و مدبرانه مقام عظمای ولایت، حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، جمهوری اسلامی ایران مسیر سربلندی و عزت را روزبه‌روز با عبور از گردنه‌های صعب و سخت تاریخی با افتخار طی می‌کند و همچون سیره نورانی شهدای بزرگوار، اطاعت بی‌چون و چرا از اوامر و منویات رهبر معظم انقلاب، دشمنان را از نفوذ به صفوف پولادین ملت قهرمان ایران ناامید و مأیوس خواهد کرد و کشتی انقلاب ان‌شاءالله در صبح ظهور در ساحل امن و امان پهلو خواهد گرفت.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار