«والفجر 2» پیوند عمیق صدام با دموکرات و کومله را فاش کرد

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، با درک جدید از وضعیت صحنه جنگ به این نتیجه رسیدند که تغییر منطقه نبرد از جنوب به شمال و غرب نوار مرزی با عراق، می‌توان برای مدتی از رکود جبهه‌ها پیشگیری به عمل آورد؛ ضمن اینکه با کشاندن عملیات به مناطق کردنشین تثبیت حاکمیت مرکزی در آن مناطق را تسهیل کرد.

عملیات والفجر 2 در ساعت یک بامداد 29 تیرماه سال 1362 در منطقه عمومی پیرانشهر-حاج عمران با رمز یا الله توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به صورت ادغامی آغاز شد.

اهداف عملیات عبارت بودند از: تأمین پاسگاه مرزی تمرچین، تصرف و تأمین ارتفاع استراتژیک 2519 تصرف پادگان حاج عمران، تسلط بر شهر کوچک چومان مصطفی، کنترل تردد عناصر ضد انقلاب، پیشگیری از تجاوز قوای بعثی به شهر پیرانشهر و بسیاری اهداف تاکتیکی دیگر که توسعه وضعیت و گرفتن سر پل به منظور آمادگی جهت ادامه عملیات آینده از سایر اهداف آن عملیات بوده است.

یکی دیگر از اهداف استراتژیک عملیات والفجر 2، درگیر نگاه داشتن عمده قوای دشمن در منطقه به منظور پیشگیری از حضور آنان در عملیات گسترده آینده جمهوری اسلامی ایران در منطقه عملیاتی جنوب به شمار می‌رفت.

در مراحل نخست عملیات، به علت فعالیت شدید توپخانه و تسلط دشمن بر روی ارتفاعات منطقه، موفقیت چندانی نصیب قوای نظامی ایران نشد ولی در سوم مردادماه سال 1362 با هماهنگی بیشتر و امکان حضور فعالانه هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران در منطقه، ارتفاعات مهم منطقه از جمله ارتفاع استراتژیک 2519 به تصرف رزمندگان اسلام درآمد.

از جمله یگانهای شاخص سپاه پاسداران در این عملیات را می توان لشکرهای 8 نجف اشرف به فرماندهی حاج احمد کاظمی و لشکر 14 امام حسین به فرماندهی حاج حسین خرازی –هر دو یگان اصفهانی‌ها بودند- و تیپ 10 حمزه سید الشهدای استان تهران به فرماندهی کاظم نجفی رستگار نام برد.

ارتش بعثی عراق دو مرتبه در منطقه پاتک سنگین کرد که بار اول با تلفات بالایی ناچار به عقب نشینی شد ولی بار دوم به علت حضور یگان‌های زبده و به مدد تجهیزات پیشرفته‌تر توانست بر بخش‌های مهمی از مناطق تازه تصرف شده دست یابد.

از جمله دستاوردهای این عملیات می‌توان به اسناد اغتنامی در مقر تیپ 91 پیاده ارتش بعثی صدام اشاره کرد که مسئولیت پدافند از منطقه را بر عهده داشته است؛ این اسناد بیانگر پیوند عمیق بعثی‌ها با عناصر ضد انقلاب از جمله احزاب دموکرات و کومله بود.

از جمله شهدای شاخص این عملیات نیز می‌توان به عزیزانی همچون شهید مصطفی ردانی‌پور و علیرضا موحد دانش اشاره کرد؛ خوب است درباره این عزیزان این مطلب بیان شود که علیرغم توانمندی‌های مختلف فکری و تجربیات رزمی فراوان در جبهه‌های حق علیه باطل جهت فرماندهی یگان‌های عمل کننده، هیچ یک از این عزیزان بنا به دلایلی مسئولیت فرماندهی یگان‌های خدمتی خویش را نپذیرفتند ولی تحت هیچ شرایطی از حضور در جبهه به قصد قهر امتناع نورزیدند؛ بلکه آنان با لباس بسیجی به صحنه نبرد آمدند و ضمن کمک به فرماندهان یگان خود، پا به پای رزمندگان اسلام در خطوط مقدم جبهه جنگیدند.

انتهای پیام/171