وصیت‌نامه شهید داوود تهمتن/ شهیدی که با دیدن خانواده شهدا آرزوی شهادت می‌کرد

 به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «داوود تهمتن» سال 1338 در اسلام آباد (میان‌ده سابق) و میانشهر فعلی دیده به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه شد.

 

شهید تهمتن معاونت گردان انصارالرسول (ص) را بر عهده داشت که سرانجام در 23 اسفند 1363 طی عملیات بدر در شرق دجله بر اثر اصابت خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

 

پیکر مطهر شهید تهمتن پس از 11 سال مفقود بودن به زادگاهش برگشت.

 «بسم الله الرحمن الرحیم

مادر جان
به خدا قسم هنگامی که به مرخصی می‌آیم و چشمم به خانواده‌ شهدا می‌افتد انقدر پیش این خانواده‌ها شرمنده می‌شوم که از خدا می‌خواهم که مرا در این عملیات سرنوشت‌ساز از این همه درد و رنج نجات دهد و شهادت را نصیب این بنده‌ حقیر بکند، هر چند لایق آن نیستم. این دنیا برای من حکم زندان را پیدا کرده و در نبود همرزمانم هر روز این حصار تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود.

اگر پاهایم از پیکرم جدا نشده بود آنها را به حالت دو بگذارند تا ببینند چگونه با جهش سریع و حرکت شتابد، به سوی معشوق روان بودم.

 و اگر شهید گمنام شدم روزهای پنج شنبه (شب‌های جمعه) که می‌آیید گلزار شهدا، رو به سوی کربلا کنید و برایم فاتحه بخوانید.

خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) همه ما را مقام رفیع شهادت اعطا بفرما. خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) قلب نازنین امام زمان (عج) حجت ابن الحسن [را] از ما خشنود بگردان.

خدایا به حق محمد و آل محمد (ص) رزمندگان اسلام را هر چه سریعتر به کربلای حسین(ع) برسان.

الهی آمین یارب العالمین»

انتهای پیام/ 111