وصیت‌نامه شهید محمدعلی رضازاده/ رسالت شهدا بر دوش شماست
به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «محمدعلی رضازاده» 5 مرداد 1339 در قائمشهر چشم به جهان گشود. وی بعد از پيروزی انقلاب اسلامی در سازندگی انقلاب نقش فعالی داشته در همين گيرودار مبارزه‌اش را عليه منافقان شروع كرد. شهید رضازاده 4 فروردین 1359 وارد سپاه پاسداران قائمشهر شد و سرانجام در تاريخ 12 اردیبهشت 1362 در منطقه جفير به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید «محمدعلی رضازاده»
«من طلبنی وجدنی و من وجدنی عرفنی و من عرفنی احبنی و من احبنی عشقَنی و من عشقَنی عشقته و من عشقته قَتلته و من قتلته فعلی دیته و من دیته فانا دیته». «حدیث قدسی»
«آن‌كس كه مرا طلب كند، می‌یابد. آن‌كس كه مرا یافت، می‌شناسد. آن‌كس كه مرا شناخت، دوستم می‌دارد. آن‌كس كه دوستم داشت، به من عشق می‌ورزد. آن‌كس كه به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم. آن‌كس كه به او عشق ورزیدم، می‌كشم او را. و آن‌كس را كه بكشم خونبهایش برمن واجب است. و آن‌كس كه خونبهایش برمن واجب باشد، خودم خونبهایش هستم».
آن‌كس كه ترا شناخت جان را چه كند
فرزند و عیال و خانمان را چه كند
دیـوانه كـنی هـر دو جهـانش بخشی
دیـوانه‌ی تو هر دو جهان را چـه كند
این خون سیدالشهدا است كه خون‌های همه ملت‌های اسلامی را به‌جوش آورد. «امام خمینی»
خدمت پدر و مادر گرامی! سلام عرض می‌كنم و بعد از سلام مادر جان از شما می‌خواهم كه آن شیر پاک و پاكیزه‌ای كه به من دادی و مرا به این سن و سال رساندی بر من حلال نمایی و امیدوارم كه شما بنده را به عنوان هدیه‌ای كه از خدا گرفته بودی، بتوانی آن امانت را كه خودم باشم به پروردگارت پس بدهی.
برادران و خواهران! از شما تقاضای عاجزانه دارم كه به قول امام عزیزمان همین وحدت كلمه بود كه ما را به اینجا رسانده است و شما هم بتوانید به حد احسن وحدت را حفظ كرده باشید و همچنین پدر و مادرم با تمام وجودتان امام را احساس كنید و همیشه در نمازهایتان این بزرگوار را دعا كنید و در تمام شریانتان امام احساس شود و به قول امام: الدعا سلاح المومن (دعا اسلحه مومن است).
از برادران می‌خواهم كه دعای كمیل را شب جمعه با اتحاد هر چه تمام‌تر بخوانند و بعد برادران و خواهران به قول استاد شهید مطهری باید از 2 گروه ترسید، یک زاهدان احمق، 2 منافقین زیرک. البته منظورم این منافقانند كه هر شب و روز با یک رنگ و یک مكر در مقابل برادران حزب‌الله تفرقه می‌اندازند از برادران و خواهران می‌خواهم كه نهایت سعی را در خفه كردن مكر و حیله‌ی منافقان داشته باشند و در آخر به همسرم می‌نویسم كه همچون همسران دیگر شهدا مثل كوه استوار و مثل دریا خروشان باش و اگر جسدم را نگرفتند مانند شهدای دیگر كه جسدشان در میان بیابان تفتیده جنوب مانده یا آب برده، ناراحت نباش و اگر جسدم به خانه برگشت در قبرستان محلمان دفن نمایید تا همچون شهدای دیگر با خدای عز و جل ملاقات نمایم در آخر از ملت شهید پرور می‌خواهم كه امام را تنها مگذارید و مثل مردم كوفه نشوید چون خون تمام شهدا برگردن شماست و آن‌ها كه رفتند و جان‌شان را فدا كردند كار حسینی كردند ولی شما كه مانده‌اید باید كار زینبی كنید؛ یعنی، رسالت شهدا بر دوش شماست و این شمایید كه باید پیام خون شهدا را به نسل‌های بعد و به كشورهای دیگر برسانید.
والسلام علی من اتبع الهدی
والسلام علیكم و رحمة الله و بركاته
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‌دار، از عمر ما بكاه و بر عمر رهبر افزای
انتهای پیام/ 181
