«سمن‌ها» صدای مظلومیت زنان را به گوش جامعه جهانی می‌رسانند

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس- «شهناز اشکیان» مدیر استان‌ها، دستگاه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد به منظور ضرورت همکاری سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس با سازمان‌های مردم نهاد در حوزه زنان و دفاع مقدس، یادداشتی اختصاصی را در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار داد که در ادامه می‌خوانید:

فرایند توسعه به عنوان یکی از ارکان و پایه‌های هر دولت محسوب می‌شود که بر اساس معیارها، فرهنگ و باورهای هر جامعه از ویژگی‌های خاصی برخوردار است و هر حادثه یا رخدادی می‌تواند با توجه به اهمیت و حساسیت خویش بخشی از این شاکله را به خود اختصاص دهد.

ایران اسلامی نیز در تاریخ خود که از لحاظ زمانی کوتاه ولی از حیث محتوایی، عظیم و فاخر می‌باشد؛ توانسته است فراتر از الگوهای رایج شرقی و غربی و در قالب الگویی سوم و به شکلی منحصر بفرد که برگرفته از هویت ایرانی – اسلامی است، طرحی نو بر شالوده فرهنگ و هویت انسانی در افکنده و به همین دلیل به شکلی متمایز و برجسته در سطح منطقه­‌ای و بین‌المللی مطرح شده است.

یکی از کنش‌گرهای مهم در این امر، رویداد دفاع مقدس هشت ساله کشورمان بوده که تجلی حضور و همدلی پررنگ و مؤثر همه گروه‌ها، طیف‌ها و سلیقه‌ها در سازمان‌ها و مراکز دولتی، غیر دولتی و مردم نهاد می‌باشد.

سازمان‌های مردم نهاد یا همان سمن‌ها، مجموعه‌های خودجوش مردمی بوده‌اند که به فراخور نیاز و حساسیت روز هر جامعه‌­ای به دور از کالبد و مقررات سازمان‌ها و مراکز دولتی و غیردولتی در دوران‌های مختلف توسط جمعی از افراد حقیقی شکل گرفته و با خمیر مایه مردمی بودن، به شکلی مؤثر و کارآمد در جریان‌سازی‌ها و ایجاد همدلی و همکاری با حکومت به نقش آفرینی پرداخته‌اند.

کشوری با پیشینه طولانی همچون ایران و مردم فهیم و با بصیرت نیز از این کارایی غافل نمانده و به گواه تاریخ شاهد شکل‌گیری چنین مجموعه‌هایی در دوران‌های مختلف بوده است.

همزمان با شکل‌گیری انقلاب اسلامی در سال 57، همراه با انقلاب و پس از آن و در برهه‌های حساس و تأثیرگذار، جای جای ایران اسلامی نیز شاهد حدوث و ظهور سمن‌های مختلفی بوده که متناسب با اهداف و برنامه‌هایشان به ایفای نقش مردمی خویش در داخل و در صورت نیاز در خارج کشور پرداخته و از منظر حقیقی توانسته‌اند اقدامات ارزنده‌ای را به منصه ظهور و تحقق برسانند.

وقوع جنگ و دفاع مقدس هشت ساله در کشورمان بعنوان یکی از دغدغه‌های مهم این تشکل‌­ها برشمرده می‌شود و نظر به همین جایگاه عنایت و توجه و از این رو اقتضائات و ماهیت کشورمان، ضرورت اهمیت به این مهم بویژه ادبیات پایداری آن و پرداختن به مقوله‌هایی همچون فرهنگ ایثار و مقاومت را برای ما دو چندان می‌کند.

آسیب‌های پیشرو از دو منظر خارجی و داخلی است. در نگاهی گذرا به صفحات تاریخ این موضوع قابل ملاحظه است که قانون ظلم، سلطه و استکباریت در همه دوران‌های تاریخی در جدال با حق، عدالت و آزادگی ایستاده است و وجود همین تعارض و سازش ناپذیری استکبار جهانی و نظام سلطه با اسلام انقلابی، انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی نیز به وضوح قابل مشاهده است. نتیجه همین جبهه‌گیری بوده که طمع و تحرک بیش از پیش عوامل محارب و مغایر با ماهیت انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را در بعد خارجی شکل داده است.

آسیب‌های این حوزه در داخل نیز از ابعاد مختلف درخور تأمل است. از مغایرت کارکرد و فعالیت نهادها و ساز وکارهای تمدنی موجود با معیارهای عمیق آرمانی و اسلامی تا فاصله گرفتن تدریجی افراد از مبدأ انقلاب اسلامی به لحاظ زمانی و تغییرات نسلی و عصری و از دور خارج شدن تدریجی نسل عاملان و حاملان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس (بازنشسته شدن، از ­تحرک افتادن، فوت و یا شهید شدن) و ... را می‌توان نام برد که هر کدام از این معضلات طیفی از مشکلات و موانع را به همراه داشته و مانع تحقق آرمان‌ها و اهداف عالیه می‌شود.

این در حالی است که نظام سلطه در عصر و عرصه فضای مجازی و با استفاده از سلاح قدرت نرم، بنیان‌های اصلی جامعه ایرانی- اسلامی ما (که همان سبک زندگی، خانواده، هویت و منطق بومی، دینی و انقلابی است) را جهت گیری کرده و با استفاده از آخرین متدهای روز دنیا و با تمام قدرتش در برابر ایران اسلامی قد علم کرده و در اندیشه خود خیال‌ها می‌چیند و می‌بافد.

از آنجا که زنان بعنوان تشکیل دهندگان نیمی از جامعه و تأثیرگذار بر نیمه دیگر این پیمانه، نقش کلیدی در روند صعود یا سقوط هر جامعه ای را رقم می‌زنند؛ یکی از اهداف خاص سلطه گران محسوب شده و از طریق آنها راه نفوذ و سلطه تسهیل می‌شود. بنابراین بر عهده همه آزاداندیشان و نخبگان جامعه در هر مقام و جایگاهی است تا از این ظرفیت به نفع مصالح جامعه بهره برده شده و نگذارند حق آنها مورد غفلت واقع شود.

به عبارت دیگر تغافل نسبت به عملکرد و نقش آفرینی زنان این سرزمین نه‌تنها موجبات سرمستی یاوه‌گویان را فراهم ساخته؛ بلکه حتی به انزوا و فراموش شدن خاطرات و تلاش‌های صبورانه و مادرانه آنان انجامیده که متأسفانه این امر در بحث حضور و نقش بی‌بدیلی که زنان در دفاع مقدس ایفا کرده‌اند، نیز رخ داده بود که با شکل گیری سازمان نشر آثار و ارزش های مشارکت زنان در دفاع مقدس، این مهم مورد عنایت مسئولان قرار گرفته و خوشبختانه کارهای ارزنده ای صورت گرفته و یا در حال تحقق است.

براستی آیا حادثه بزرگی چون دفاع مقدس می‌توانست بدون همراهی و حضور زنان شیردل و بزرگوار ایران در کنار مردان غیور و سرافرازش به چنین انجامی ختم شود؟!

حال که زمینه مناسبی برای جبران مافات در رابطه با تبیین جایگاه زنان در دفاع مقدس فراهم شده است نیکو خواهد بود که همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها چه دولتی و چه غیر دولتی و به شکل خاص سازمان‌های مردم نهاد قدم پیش نهاده و در این امر مهم دست یاری به دست‌اندرکاران سازمان زنان و دفاع مقدس نهند.

ضرورت شناسایی و استخراج آمار مرتبط با زنان خانواده‌های شاهد و ایثارگر به شرح زیر است:

جمع آوری خاطرات و تاریخ شفاهی زنان و دفاع مقدس از طریق مصاحبه با خود و خانواده‌های این ایثارگران (همسر و مادر شهید، همسر و مادر جانباز، همسر و مادر آزاده، بانوی آزاده، بانوی جانباز، بانوی شهیده و زنان امدادگر و پشتیبان فعال در دفاع مقدس)

تدوین خاطرات ایشان در قالب‌­های مختلف از جمله کتاب داستان، رمان، شعر، داستانک، فیلم مستند، فیلم سینمایی و ...

برگزاری جشنواره، سمینار و نشست‌هایی با موضوع نقش بانوان در دفاع مقدس

انجام مراسم تجلیل و بزرگداشت زنان شاهد و ایثارگر

استفاده از ظرفیت حقیقی سمن‌ها جهت رساندن صدای مظلومیت و حقانیت زن ایرانی به گوش جامعه جهانی

ارائه تصویری واضح و شفاف از حقایق موجود در دفاع مقدس در عرصه بین المللی

انتهای پیام/ 131