وصیت‌نامه شهید امیر حلم‌زاده/ شهادت مصیبت نیست؛ سعادت است

شهید حلم‌زاده در وصیت‌نامه خود خطاب به همسرش آورده است: خوشحال باش که لیاقت کسب عنوان پرافتخار خانواده شهید را پیدا نمودی و صبر کن بر مصائب دنیا که زود گذرند. تو خود به خوبی می‌دانی که شهادت مصیبت نیست؛ سعادت است و کمتر کسی این معنی را درک می‌کند.
کد خبر: ۲۵۸۸۰۶
تاریخ انتشار: ۰۱ مهر ۱۳۹۶ - ۱۴:۵۱ - 23September 2017
وصیت‌نامه شهید امیر حلم‌زاده / شهادت مصیبت نیست سعادت است

به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «امیر حلم‌زاده» 26 مرداد 1339 در تهران چشم به جهان گشود. وی یکی از عکاسان و خبرنگاران هشت سال دفاع مقدس بود که صحنه‌هایی از جنگ و جبهه و شهادت رزمندگان اسلام را به تصویر کشید و سرانجام در تاریخ 17 آبان 1362 در منطقه عملیاتی مریوان، خود نیز به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

متن وصیت‌نامه‌ای که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:

«بسم الله الرحمن الرحیم

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

با یاد و نام خدا و شهادت بر یگانگی او و شهادت بر رسالت فرستاده او محمد ابن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم و شهادت بر ولایت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) چند کلامی به عنوان وصیت‌نامه عرض می‌کنم اگرچه خود را بیشتر از هرکس محتاج وصیت و پند و اندرز می‌دانم. قبل از آغاز سخن از خداوند منان، تمنا می‌کنم قدرتی به بیان من عطا فرماید که بتوانم از زبان یک شهید دست به قلم ببرم. چرا که جملات من اگر لیاقتی پیدا شد و مورد عفو و رحمت الله قرار گرفتم و توفیق و سعادت شهادت را پیدا کردم تحت عنوان پر افتخار «آخرین وصایای شهید خوانده می‌شود و کلام یک شهید با معیارها و شناختی که او از الله پیدا نموده و در زمان نوشتن این وصیت‌نامه از مغز قاصر من فرسنگ‌ها فاصله دارد.

این حقیر از پیش خود چیزی برای گفتن یا نوشتن ندارد و آنچه هست پیام شهیدانی است که من رسالت رساندن پیام آن‌ها را بر دوش خود احساس می‌کردم. از پدر و مادر عزیز و گرانقدرم حلالیت می‌طلبم و تمنا دارم که خطاهای مرا ببخشند و پوزش مرا قبول کنند و نزد خودم و خدای خودم شرمنده زحمات هر دوی آن‌ها هستم خدا مرا نمی‌بخشد و مورد رحمت قرار نمی‌گیرم، اگر شما مرا عفو نکنید. نکته دیگری که لازم به تذکر یا توصیه می‌دانم اینکه هرگاه به قصد زیارت به مرقد شهدای بهشت زهرا می‌آیید و اگر جسد من در این مکان مقدس دفن شد ابتدا به یاد حمزه (ع) عموی گرامی پیامبر (ص) به بالین شهید مظلومایت الله بهشتی بروید و به یاد حمزه و به یاد حسین (ع) بر مزار 72 شهید انقلاب اسلامی گریه کنید، آنگاه در برابر آن همه عظمت و ایثار این یاران وفادار امام اگر مرا لایق دانستید به سر خاک من بیایید. دیگر نکاتی را که برای توصیه از جانب این حقیر مناسب می‌دانم گرچه شما خود بخوبی به تمامی این وصایا آگاهید مختصرا می‌شمارم.

اول: حفظ حجاب که بزرگ‌ترین سنگر زن بشمار می‌رود.

دوم: اهمیت دادن به انجام امورات واجب خصوصا نماز و نیکی به پدر و مادر.

سوم: کوشش در جهت تربیت صحیح فرزند.

چهارم: نیکی و کمک به مستضعفین در هر زمینه‌ای که امکان داشت.

پنجم: حمایت و اطاعت بی‌چون و چرا او امر امام امت خمینی بت شکن چرا که او را ولایت فقیه و اولی الامر می‌دانم و اطاعت از او اطاعت از پیامبر و خداست.

ابتدا از خدای بزرگ طلب مغفرت و عفو گناهان کوچک و بزرگی که در طول عمر آشکار و پنهان کرده‌ام می‌نمایم و از او می‌خواهم که مرا تا مورد آمرزش خود قرار نداده از این دنیا نبرد دوم از تمامی‌ آشنایان و دوستان و قوم و خویشان حلالیت می‌طلبم و امیدوارم که خطاهای مرا نادیده بگیرند و ببخشند این حقیر بی‌پناه را که طاقت سوال و جواب روز قیامت را درخود نمی‌بینم از پدر و مادر عزیز و گرانقدر حلالیت می‌طلبم و تمنا دارم که خطاهای مرا ببخشند و پوزش مرا قبول کنند و نزد خودم و خدای خودم شرمنده زحمات هر دوی آن‌ها هستم خدا مرا نمی‌بخشد و مورد رحمت او قرار نمی‌گیرم اگر شما مرا عفو نکنید اما همسر خوب و وفادارم خوشحال باش که لیاقت کسب عنوان پرافتخار خانواده شهید را پیدا نمودی و صبر کن بر مصائب دنیا که زود گذرند تو خود به خوبی می‌دانی که شهادت مصیبت نیست سعادت است و کمتر کسی این معنی را درک می‌کند یک روز به تو گفتم که شهادت بلندترین قدم به سوی تکامل است و امروز تو خود شاهد این معنایی همانطور که مرحوم آیت الله طالقانی در سخنرانی خود راجع به شهادت گفته که این خاصیت شهادت است که یک انسان ساقط شهوانی و گرفتار غرائز را مبدل به انسانی میسازد که اوج می‌گیرد و پروبال می‌گشاید و بالا می‌رود این جمله در مورد من مصداق یافته و از این بابت صدها هزار باز باید خدا را شکر کنیم.

همسرم به تو نمی‌گویم گریه نکن به مادرم هم همین‌طور چرا که امام امت فرمودند: گریه کردن بر شهید زنده نگاه داشتن نهضت است گریه کن اما نه بر من بر حسین (ع) و مصائب او و آلش گریه کن بر مصیبت حسین (ع) و خواهر گرامیش گریه کن چر که آنان سزاوار گریه‌اند نه من از شهادت من شاد باش که ان‌شاءالله آمرزیده شده‌ام و مقام بزرگی نصیبم شده اما بر شهادت حسین (ع) گریه کن که اگر شهید نمی‌شدند او و 72 تن یار وفادارش چه بسا که خدمت‌های عظیم‌تری به سلام این دین جهانگیر انجام می‌دادند گرچه شهادت آن‌ها نیز یکی از بزرگ‌ترین خدمت‌های به اسلام بود نکته دیگری که لازم به تذکر یا توصیه می‌دانم اینکه هرگاه به قصد زیارت مرقد شهدا به بهشت زهرا می‌آیید و اگر جسد من در این مکان مقدس دفن شد ابتدا به یاد حمزه (ع) عموی گرامی پیامبر اکرم (ص) به بالین شهید مظلوم آیت الله بهشتی بروید و به یاد حمزه و به یاد حسین (ع) بر مزار 72 شهید انقلاب اسلامی گریه کنید آنگاه در برابر آن همه عظمت و ایثار این یاران وفادار امام اگر مرا لایق دانستید به سر خاک من بیایید دیگر نکات را که برای توصیه از جانب این حقیر مناسب می‌دانم گرچه شما خود به خوبی به تمامی این وصایا آگاهید.

مختصرا می‌شمارم اول حفظ حجاب که بزرگترین سنگرزدن به شمار می‌رود دوم اهمیت دادن به انجام امورات واجب خصوصا نماز و نیکی به پدر و مادر در سوم کوشش در جهت تربیت صحیح فرزند چهارم نیکی و کمک به مستضعفین در هر زمینه‌ای که امکان داشت پنجم حمایت و اطاعت بی چون و چرا اوامر امام امت خمینی بت شکن چرا که او را ولایت فقیه و الی الامر میدانم و اطاعت و اطاعت از پیامبر و خداست الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب و عقلی مغلوب و هوایی غالب و طاعتی قلیل و معصیتی کثیر و لسانی مقر بالذنوب فکیف حیلتی یا ستارالعیوب و یا علام الغیوب و یا کاشف الکروب اغفر ذنوبی کلها بحرمه محمد و آل محمد یا غفار یا غفار یا غفار بر حمتک یا ارحم الراحمین 1362/2/9.»

انتهای پیام/ 181

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار