امید دارم که دو پسرم قدس را آزاد کنند
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، محبوبه بلباسی همسر شهید بلباسی در مراسم
تجدید میثاق جمعی از خانواده‌های شهدا و زنان فرهیخته و ایثارگر به سخنرانی پرداخت و اظهار
داشت: امروز شرایط همسران شهدای دفاع مقدس را به خوبی درک می‌کنم. من اول راه
قدم گذاشتن در راه همسرم هستم اما هنوز دو پسر دارم. امید دارم که دو پسرم قدس را
آزاد کنند.
همسر شهید بلباسی عنوان کرد: ۱۵ سال پیش با محمدرضا ازدواج کردم و حاصل این ازدواج ۴ فرزند است. همسرم ۸ سال در اردوهای جهادی و راهیان نور استان مازندران خدمت کرد.
وی افزود: شاید به دور از باور باشد اما فرزندان من تنها یک سال در ایام عید نوروز پدرشان را دیدند. در عید سال ۹۵ ما نیز در اردوهای راهیان نور با همسرم همراه شدیم و به اردوگاه شهید باکری رفتیم.
بلباسی خاطرنشان کرد: در اردوگاه همراه ما نبود و به کارهایش رسیدگی می کرد. در غروب یک روز از راه دور وی را در حالی که کفش های زائرین را واکس میزد، دیدم. اشک هایم با دیدن این صحنه سرازیر شد. آن شب مراسم یادبودی برای شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم برگزار شد. در حین مراسم ناگهان کنارم نشست. با چهره آفتاب سوخته و چشمانی خسته به من گفت: "دعا کن سال دیگر عکس من هم بر روی این بنر باشد." به شوخی پاسخ دادم: "ما از این شانس ها نداریم." آن شب گریه کردم و در راز و نیاز با خداوند گفتم: "خدایا من لیاقت ندارم اما همسرم لیاقت شهادت را دارد." آن شب برای شهادت همسرم دعا کردم.
همسر شهید بلباسی خاطر نشان کرد: یک ماه بعد از این ماجرا، همسرم به شهادت رسید. در آن زمان من باردار بودم و هیچ کس از این موضوع خبر نداشت. تحمل نبود مهر پدر، روز اول مهرماه، به دنیا آمدن فرزند، بدون حضور فیزیکی همسر سخت اما جنبه حماسی این ایثار شیرین است.
انتهای پیام/ 131
