آیا جشنواره فجر و عمار مسیر درستی را طی می‌کنند؟

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، رقابت آثار در جشنواره فیلم فجر و عمار، هر سال نزدیک به‌هم رخ می‌دهد. جشنواره عمار که هشت سال از آغاز آن می‌گذرد توانسته توده‌های مردم را مخاطب اصلی خود قرار دهد، شیوه‌ای که جشنواره فیلم فجر از آن غافل است. جشنواره فیلم فجر که هر چه از عمر آن می‌گذرد بیشتر شبیه فستیوال‌های جهانی می‌شود تا جایی‌ که برخی نمادها و ظواهرش نیز الهام گرفته از این فستیوال‌ها‌ است.

گواه این مطلب هم برخی شبیه سازی‌ها در بین هنرمندان و اهالی سینماست، از نوع لباس پوشیدن تا راه رفتن و عکس گرفتن بر روی فرش قرمز در این جشنواره قابل تامل است. از این رو به مرور اظهارات برخی فعالان عرصه سینما می پردازیم تا تصویری روشن‌تر از وضعیت جشنواره عمار و فجر به دست دهیم.

جواد جلوانی کارشناس ارشد رسانه پیرامون این مسئله در گفت‌وگویی اظهار داشت: باید دانست جشنواره فیلم فجر همه چیز نیست و می‌توان به دنبال جایگزین‌ها یا رقبای جدی برای این جشنواره گشت؛ این اتفاق شاید بعد از سال ۱۳۸۸ با بروز و ظهور جشنواره مردمی فیلم عمار به وقوع پیوست و شاهد طلوعی دوباره برای رسانه بودیم.

وی در ادامه گفت: از جشنواره فیلم فجر به عنوان مهم‌ترین جشنواره سینمایی ایران یاد می‌کنند؛ یادمان باشد که نام این جشنواره برگرفته از فجر پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ است، لذا باید دید فیلم‌های تولید شده در سینمای ایران و روند داوری و اکران این جشنواره چه نسبتی با گفتمان انقلاب اسلامی ایران برقرار کرده است.

جلوانی با اشاره به نقش جشنواره عمار گفت: جشنواره فیلم فجر مسیر اصلی خود را گم کرده است و به نظر می‌رسد وزارت ارشاد نیز توان و دغدغه لازم برای بازگرداندن این جشنواره به مسیر اصلی خود را ندارد، سینمای ایران از روزی که از مردم فاصله گرفت و چشم به جوایز جشنواره‌های خارجی دوخت و عده‌ای به سینمای نخبگانی و عده‌ای به سینمای گیشه روی آوردند، کارش گره خورد.

جشنواره عمار گفتمان انقلاب اسلامی است

نادر طالب‌زاده زمانی که دبیر جشنواره فیلم عمار بود در مصاحبه‌ای اظهار داشت: جشنواره عمار به گفتمان اصلی انقلاب اسلامی و افق نهایی انقلاب باز می گردد. هنرمندانی که فیلم های خود را به جشنواره عمار ارسال می کنند و افق دیدشان جشنواره عمار است نگاهشان بالفطره به سوی حفظ انقلاب اسلامی است. ما وظیفه داریم به فکر رشد و تربیت نیروهای اسلامی باشیم. خود ما در راستای این جشنواره کلاس هایی تشکیل دادیم که به بعضی از علاقمندان مستندسازی و ... آموزش داده می شد، این کلاس خروجی خوبی داشت و ما نتیجه خوبی از نیروهایی که در این کلاس تربیت شدند، گرفتیم.

دبیر چهارمین جشنواره فیلم عمار در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود خاطرنشان کرد: بسیاری از روستاهای کشور تاکنون هیچ امکانی برای نمایش فیلم ها نداشته‌اند و این جشنواره چنین ظرفیتی را توانست فراهم کند تا اکران‌هایی در روستاهای کشور داشته باشیم.

وی خواستار توجه دیگر مسئولان به این جشنواره شد و گفت: ما به سمت دیگر خانواده های سینمایی کشور دست دراز می کنیم، جشنواره عمار یک حرکت تعارفی، تشریفاتی و ویترینی دکوراتیو نیست بلکه این جشنواره از بطن انقلاب بیرون می آید. ما در این جشنواره فیلم های کوتاه، کلیپ، مستند و فیلم های بلند را به روستاها بردیم. سال 91 تنها دو هزار نقطه اکران کننده فیلم عمار وجود داشت که سال 92 این نقاط اکران کننده به 3500 عدد رسیده است به گونه ای که می توان گفت این جشنواره سینما تِک را به شهرها و روستاهای کوچک برده است.

جشنواره‌ای به‌مثابه رویا

ابوالقاسم طالبی که در هفتمین جشنواره فیلم عمار با فیلم یتیم خانه ایران حضور داشت، در گفت‌وگویی در این باره اظهار داشت: این جشنواره مثل یک رویا برای من بود، همیشه آرزو داشتم در هنر، مردم پای کار بیایند چون وقتی مردم پای کار نیایند آن کار راه نمی افتد. از نادر طالب زاده تشکر می کنم. مردمی بودن جشنواره فیلم عمار شاید یکی از نقطه‌های قوت این جشنواره است. جشنواره‌ای که با حرکت‌های خودجوش مردم به‌خصوص در حوزه فرهنگ نکته‌ای مثبت است که باعث جلوگیری از سیاسی کاری و دولتی شدن این جشتوراه می‌شود.

انتهای پیام/ 115