وصیت‌نامه شهید غلامرضا سیاه‌منصوری/ در ادامه راه شهدا کوشا باشید و جبهه را فراموش نکنید
شهید سیاه‌منصوری در وصیت‌نامه خود آورده است: من از تمامی دوستانم تقاضا می‌کنم که در ادامه راه شهدا کوشا باشند و جبهه را فراموش نکنند.
به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «غلامرضا سیاه‌منصوری» هشت آبان 1349 چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام 27 اسفند 1364 در فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«با سلام و درود به پیشگاه مقدس امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی (ره) وصیت‌نامه خویش را آغاز می‌کنم.
اکنون که تمامی جهان علیه اسلام به پا خواسته‌‌اند بر ما واجب است که از کیان اسلام و دستاوردهای انقلاب اسلامی پاسداری کنیم. اینک بنده با کاروان پرتوان حسینی می‌روم تا کربلای معلی را آزاد کرده و دشمن دین و انسانیت را به زباله‌‌دان تاریخ بی‌افکنم.
امروز باید دوشادوش رزمندگان اسلام و در امتداد و تداوم خط شهدا بجنگیم تا دشمن را تسلیم کنیم. من ننگم می‌شود که در خانه بنشینم و در کنار رزمندگان اسلام علیه استکبار جهانی نجنگم.
ای امت حزبالله و همیشه در صحنه! این پیکار مقدس باید تا سرحد منزل به مقصود برسد. همیشه پیرو خط امام باشید تا رستگار و موفق باشید، مبادا امام را تنها بگذارید، باید همیشه در صحنه باشید، در نماز جمعه و جماعات شرکت کنید و در برنامه‌های اسلامی حضور به هم رسانید.
با حفظ اسلام، نگهبانی و عضو بسیج شدن، خود را در ادامه راه شهدا، با خانواده شهدا شریک کنید. منافقین و ملحدین چپ و راست را مهلت توطئه ندهید و آن‌ها را مجازات کنید. من از تمامی دوستانم تقاضا می‌کنم که در ادامه راه شهدا کوشا باشند و جبهه را فراموش نکنند.
ای مادر گرامیام! گرچه خیلی زحمت‌ها برایم کشیدی تا مرا به این جا رساندی ولی امروز دفاع از دین خدا لازم است. پس تو را به خدا مرا حلال کن و زینبوار پاک، مقاوم و صبور باش. مبادا در شهادتم گریه و شیون کنی چرا که من عاشقانه این راه پرخیر و برکت را انتخاب کرده‌ام. ای پدر زحمتکش و ارجمندم! خداوند به تو اجر و پاداش و عزت عنایت کند.
امیدوارم مرا ببخشی و حلال کنی گر چه فرزند خوبی برای شما نبودم. برادران و خواهرانم! مقاوم و صبور باشید و راهم را ادامه دهید و همیشه در صحنه انقلاب حضور داشته باشید. همه اقوام و فامیل‌ها را سلام می‌رسانم و از همه می‌خواهم که مرا عفو کنند، گرچه تقصیر و گناهی کرده‌ام، شما مرا ببخشید خداحافظ ای پدر، مادر، برادر و خواهرانم، فامیل‌ها، اقوام و دوستان، خداحافظ ای همشهریان، خداحافظ ای شهر شهادت، به امید پیروزی هر چه سریع‌تر رزمندگان پرتوان اسلام.»
انتهای پیام/ 181
لینک کپی شد
نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار
