وقتی همه پشت پهلوان ایستادند
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، فریدون حسن در یادداشتی نوشت:
برای بهره‌برداری از شکست مصلحتی کریمی به حریف روس خیلی‌ها دندان تیز کرده بودند، خیلی‌ها برای علیرضا دایه مهربان‌تر از مادر شدند و خیلی‌ها هم وقتی در تنهایی‌اش قدم می‌زد، برایش پیام فرستادند که علیرضا ما تو را می‌فهمیم و درک می‌کنیم. خیلی‌ها سعی کردند از او چهره‌ای بسازند برای تاختن به آرمان‌های انقلاب، اما وقتی پا به ایران گذاشت چنان ورق برگشت که تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب شد. وقتی بلافاصله وزارت ورزش دست به کار شد، وقتی سازمان بسیج و رئیس آن مدال پهلوانی به علیرضا اهدا کردند، باز هم غرض‌ورزان کوتاه نیامدند، اما پیام ساده‌لوحانه و احمقانه نخست‌وزیر رژیم کودک‌کش کافی بود تا هم پهلوان بیشتر از قبل به ارزش کاری که کرده، پی ببرد و هم یک عزم ملی برای تقدیر از او شکل بگیرد.
نصیحت‌های رهبر انقلاب به کریمی فصل‌الخطاب بود؛ اینکه قدر این کار بزرگ را بدان و آن را برای خود نگه دار و بعد از آن تقدیر نیروهای مسلح، دولت، مجلس و این آخری هم آستان قدس رضوی و افتخار خادمی حرم ثامن‌الحججالحجج (ع) برای کریمی و این در حالی بود که باز هم مغرضان گفتند تمام اینها ارگان‌های رسمی و دولتی هستند، اما اینجا بود که مردم هم برای عقب نماندن از این قافله وارد عمل شدند. اهدای 20 سکه آن هم از سوی مردم و علاقه‌مندانی که در فضای مجازی از اقدام شایسته پهلوان کریمی حمایت کرده بودند، دیگر جای هیچ حرفی باقی نگذاشت. حالا دیگر نه خبری از بوق‌های تبلیغاتی است و نه خبری از دایه‌های مهربان‌تر از مادر، وقتی مردم پا به میدان گذاشتند تمام نقشه‌ها نقش بر آب شد. تمام آنهایی که برنامه‌ریزی کرده بودند تا به نظام اسلامی و آرمان‌های آن بتازند، کنار کشیدند و فقط تماشا کردند که ایران چطور تمام‌قد از پهلوان جوانش تقدیر کرد.
همه انگشت به دهان دیدند که رهبر معظم انقلاب چگونه او را در آغوش کشید و به وجود جوانانی چون او در ایران افتخار کرد، اما بیشتر از همه متعجب شدند وقتی علیرضا را در لباس مقدس سربازی دیدند که کوبنده گفت: «نتانیاهو را نمی‌شناسم، اصلاً به او چه که دخالت می‌کند.» علیرضا کریمی، این پهلوان جوان اولین ورزشکاری نبود که پا روی احساسات خود گذاشت و چشم روی موفقیت و پیروزی جهانی بست و آخرین ورزشکار هم نخواهد بود. ایران اسلامی برای حمایت از علیرضا کریمی متحد شد و پشت پهلوانش ایستاد و نشان داد که چگونه قدردان جوانمردی اوست، پس می‌تواند بارها و بارها این داستان را تکرار کند. دیگر پذیرفتنی نیست که در پاسخ یک جوانمرد حرف‌های نامربوط شنیده شود. ایران نشان داد که می‌تواند از ورزشکارانش دفاع کند و آنها را تنها نگذارد. ابهت نظام اسلامی در برابر دشمنان قسم‌خورده این آب و خاک در ماجرای علیرضا کریمی به خوبی نمایان شد، ابهتی که چشم همه آنهایی را که به بهره‌برداری از این مسئله امید بسته بودند، کور کرد. حالا آنها ساکت شده‌اند و ما پهلوانمان را بالای دست بلند کرده‌ایم، این اتحاد ثمره مبارزه در یک میدان و پایداری بر یک اعتقاد مقدس و آرمانی بلند است، اعتقاد به اینکه «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود» و این مبارزه با رسیدن به این آرمان بزرگ در تمام جبهه‌های سیاسی، نظامی، فرهنگی، ورزشی و اعتقادی ادامه خواهد داشت و ایران اسلامی متحد و یکپارچه در این نبرد حاضر خواهد بود.
منبع: روزنامه جوان
