خط‌شکنی در مبارزه با طاغوت سنت حسنه‌ای از سوی شهدای انقلاب است

مردم قهرمان استان سمنان در طول مبارزات خود علیه رژیم ستم شاهی نقش مؤثری در تحقق اهداف و آرمان‌های نظام مقدس اسلامی ایفا کرده‌اند و در این مسیر پر افتخار، شهیدان بسیاری را تقدیم استقرار جمهوری اسلامی کرده‌اند.
کد خبر: ۲۷۸۱۳۲
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۷ - ۰۳:۴۵ - 18October 2018

خط‌شکنی در مبارزه با طاغوت سنت حسنه‌ای از سوی شهدای انقلاب//// قسمت دوم  ززندگی نامه شهدای انقلاب///به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، شهدا به آرمان‌های والای انقلاب اسلامی ایران لبیکی دوباره گفتند و خون و جان خود برای اسلام ناب محمدی (ص) که انقلاب ایران اسلامی برگرفته از آن است را نثار کردند. همچنین خط‌شکنی در مبارزه با طاغوت، سنت حسنه‌ای بود که شهدای انقلاب آن را به‌ یادگار گذاشتند.

در ادامه به معرفی چند تن از شهدای انقلاب اسلامی استان سمنان می‌پردازیم.

شهید «عباس خالداران» - دامغان

سال ۱۳۳۵ در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. به دلیل مشکلات زندگی عازم «گرگان» شد و در آن شهر ضمن تحصیل، به تلاش و فعالیت پرداخت. در جریان شکل‌گیری انقلاب اسلامی در تظاهرات مردم بر علیه رژیم پهلوی حضور فعال داشت و نهایتاً در روز پنجم آذرماه سال ۵۷ در حین تظاهرات در «گرگان» بر اثر اصابت گلوله به قلبش به شهادت رسید.

شهید «حمزه علی عالمی» - دامغان

سال ۱۳۳۷ در تهران به دنیا آمد اما اصالتش دامغانی‌ بود، وی تحصیلات خود را تا سال سوم دبیرستان ادامه داد و در جریان انقلاب فعال بود که نسبت به پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) اهتمام خاصی داشت. تا این‌که در جریان تظاهرات علیه رژیم پهلوی در تاریخ ۱۸ بهمن‌ماه سال ۵۷ در میدان انقلاب تهران به شهادت رسید.

شهید «مهدی گردویی» - دامغان

متولد سال ۱۳۱۶ در روستای طزره از دامغان بود. وی پس از این که مدتی به فراگیری علوم دینی پرداخت، به مازندران مهاجرت و پس از چند سال به شهر خود مراجعت کرد و در شرکت زغال سنگ البرز شرقی مشغول به کار شد. با شروع تظاهرات مردم بر علیه رژیم پهلوی، همراه با دیگر روستاییان برای شرکت در مراسم ختم یکی از شهدا عازم شهر شد و به دلیل همراه داشتن تصویر امام مورد ضرب و شتم ماموران رژیم شاه قرار گرفت و در نتیجه بر اثر اصابت باتوم از ناحیه گوش چپ دچار آسیب دیدگی شد و سه روز بعد در تاریخ ۲۵ دی‌ماه سال ۵۷ به شهادت رسید.

شهید «داود باقرزاده» - دامغان

«داود باقرزاده» که اصلیتش دامغانی بود، سال ۱۳۲۶ در تهران دیده به جهان گشود و تا پایان مقطع ابتدایی به تحصیل پرداخت. پس از آن به شغل رانندگی در شرکت واحد تهران مشغول شد تا این که با اوج‌گیری انقلاب اسلامی همراه با دیگر مردم به فعالیت علیه رژیم پرداخت و بالاخره در جریان تسخیر پادگان «جی» با گلوله رژیم مجروح و در تاریخ ۲۲ بهمن‌ماه سال ۵۷ به شهادت رسید.

شهید «علی محمد ملکی» - دامغان

سال ۱۳۳۵ دیده به جهان گشود و پس از پایان تحصیلات در هنرستان فنی و اخذ دیپلم، با عشق و علاقه تمام مسائل مذهبی و سیاسی را دنبال می‌کرد. وی نسبت به پخش اعلامیه‌های امام و از بین بردن مراکز فساد اهتمام خاصی داشت. وی در تاریخ ۱۶ اردیبشهت‌ماه سال ۵۷ همراه با یکی از بستگان خود اقدام به از بین بردن یکی از مشروب‌فروشی‌های شهر کرد که در حین عملیات، بر اثر انفجار به درجه شهادت رسید.

شهید «فرهاد صفا» - سمنان

سال ۱۳۲۶ در شهر «سرخه» متولد شد و از سال ۱۳۴۲ به فعالیت علیه رژیم پرداخت و در پی این مبارزات سه سال در زندان رژیم طاغوت زندانی شد. وی در زندان نیز دست از مبارزه برنداشت تا این‌کژه در تاریخ ۱۹ اردیبشهت‌ماه سال ۵۴ به دست «ساواک» به شهادت رسید.

شهید «علی همتیان» - مهدیشهر

سال ۱۳۴۳ به‌دنیا آمد و تا زمان شهادت در دبستان ۲۲ بهمن (فرخی سابق) مشغول به تحصیل شد. وی به مراسم مذهبی و عزاداری امام حسین (ع) علاقه داشت. صبح روز ۱۳ بهمن‌ماه سال ۵۷ همراه با جمعی از مردم مهدیشهر برای شرکت در جشن ورود امام به سمنان آمد و با گلوله مامورین رژیم شاهنشاهی در مقابل شهربانی سمنان به شهادت رسید.

شهید «مجید ترحمی» - سمنان

سال ۱۳۴۲ در یک خانواده سمنانی‌الاصل در تهران متولد شد. با این که پدرش یک فرد نظامی بود، اما حضور فعال در راهپیمایی‌ها داشت. تا این‌که با اعتصاب فرهنگیان و تعطیل شدن مدارس در یکی از تظاهرات دستگیر شد. سرانجام در ۱۹ دی‌ماه سال ۵۷ در مقابل مسجد «ابوذر» تهران که کانون مبارزات مردم منطقه محسوب می‌شد، تیری به قلبش اصابت کرد و به لقاء خداوند شتافت.

شهید «داوود عزالدین» - سمنان

با اصلیت سمنانی در تهران متولد شد. تحصیلات خود را تا کلاس ششم ابتدایی ادامه داد، در راه آهن مشغول به کار شد. از ۱۷ سالگی فعالیت‌های مبارزاتی خود را آغاز کرد و در روز‌های پیروزی انقلاب با انتقال مجروحین به بیمارستان جان بسیاری از برادران خود را نجات داد. در سال ۱۳۵۵ به عنوان نماینده کارگران انتخاب شد. در دوران مبارزه مسئولیت اعتصابات و مبارزات مستمر کارگران کارخانه را عهده‌دار بود تا اینکه با نشانیدن او بر روی صندلی الکتریکی خواستند او را وادار به استعفا کنند. وی در شب ۲۴ بهمن‌ماه سال ۵۷ با شنیدن صدای رگبار و درگیری عوامل شاه با مردم به خیابان رفت و با اصابت گلوله به شهادت رسید.

شهید «محمود بلوری» - مهدیشهر

سال ۱۳۴۷ به دنیا آمد. تحصیلات خود را در دبستان ۲۲ بهمن (فرخی سابق) گذراند. با وجود سن کمی که داشت به مسجد می‌رفت و برای سلامتی امام خمینی دعا می‌کرد. پس از ورود امام به میهن، برای شرکت در جشن ورود امام به سمنان آمد و در روز ۱۳ بهمن‌ماه سال ۵۷ از سوی مامورین رژیم مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

شهید «علی توفیقیان» - مهدیشهر

سال ۱۳۳۵ در سمنان چشم به جهان گشود. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در کارخانه «دلتاکار» مشغول به کار شد. وی به نماز شب مقید بود و حتی به خاطر اعتقادات مذهبی‌اش سه ماه به خدمت سربازی‌اش افزوده شد. در دوران سربازی به دلیل داشتن کتب مذهبی چند‌بار مورد اذیت و آزار قرار گرفت. در مبارزات مردم علیه رژیم شرکت فعال داشت تا سرانجام در روز جمعه سیاه در میدان «ژاله» تهران در ۱۷ شهریورماه سال ۵۷ به شهادت رسید.

شهید «ابراهیم امامی» - سمنان

سال ۱۳۳۳ در «سرخه» متولد شد. پس از این که تحصیلات خود ابتدایی را در این شهر به اتمام رساند به سمنان آمد و پس از کسب دیپلم در رشته علوم تجربی از سال ۱۳۵۵ در رشته حقوق در دانشگاه ملی (شهید بهشتی) تهران مشغول به تحصیل شد. وی در دانشگاه ضمن پخش اعلامیه و انجام فعالیت‌های مبارزاتی در راهپیمایی‌های مردمی نیز شرکت داشت. ابراهیم پس از صدور فرمان امام مبنی بر لغو حکومت نظامی به مبارزه مسلحانه با مامورین شاه پرداخت و سرانجام در شامگاه ۲۲ بهمن‌ماه سال ۵۷ شهد شهادت نوشید.

شهید «محمدعلی ایجی» - سمنان

سال ۱۳۲۹ در سمنان متولد شد. در جریان پیروزی انقلاب به صورت فعال در راهپیمایی‌ها شرکت داشت تا این‌که در تاریخ ۱۷ شهریورماه سال ۵۷ در یکی از راهپیمایی‌ها هدف گلوله مزدوران رژیم طاغوت قرار گرفت و به شهادت رسید.

شهید «بهروز بهروزی» - سمنان

اولین شهید انقلاب اسلامی در شهرستان سمنان است که در سال ۱۳۵۰ متولد شد. در دوران کوتاه تحصیل یک دانش‌آموز نمونه بود و توانست توجه مربیان دبستان را به خود جلب کند. در دوران مبارزه همراه با افراد خانواده در تظاهرات شرکت می‌کرد تا این که در روز دهم دی‌ماه سال ۵۷ در تظاهرات خیابانی در میدان «شهید بهشتی» بر اثر حمله دژخیمان رژیم از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها