به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، در مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، «سید عباس صالحی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیام حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران را قرائت کرد.
متن این پیام به شرح زیر است:
امروز، اهل نظر دیگر فرهنگ را فقط زیربنا یا صرفاً روبنای توسعه جوامع نمیدانند. امروز، «فرهنگ» هم زیربنا و هم روبنا است. ما در جمهوری اسلامی ایران، فرهنگ را به عنوانِ مهمترین مقصد و غایتِ برنامههای توسعه میشناسیم.
ظهور همزمان سه پدیده: اینترنت، تلفنهای همراه هوشمند، شبکههای اجتماعی که جمع آنها سودای غلبه بر نظام رسانه ها و قلب و روح و فکر تمامی ساکنان کره خاکی را دارند، دستاندرکاران سینمای ما را بر آن میدارد تا به مثابه محتوای فکری و هنری، این ابزار و امکانات را به کمال به خدمت بگیرند و سینمای مقتدرِ ما در این عرصه، ابتکار عمل را در دست خود داشته باشد! عرصههایی که جامعه در آن آگاهی خودش را جستوجو میکند. سینما امکان نقد و گفتوگو درباره مسائل و موضوعات مهّم را برای گروههای متنوع جامعه فراهم میکند و این آغاز هر نوع بهبودی در زندگی و حیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ماست.
مردم در عمقِ داستانهای سینمایی به دنبال زندگی، هویت، رؤیاها، رنجها، شادی ها و امیدهای خود میگردند. شاید این وجهِ سینما، از علل مهّم جذّابیّتهای مردمیاش باشد. سینما میتواند چنین بستری را برای جستجوی جمعی – با هدفِ کمک به یافتنِ پاسخهای مردمِ ما فراهم کند. سینمایِ ما هرگاه که به ایفای چنین نقش و مسئولیتی نزدیک شده، توانسته است به جای تقلید، بر نوآوریهای خودش تکیه زَنَد و آوازهاش را در جهان منتشر کند.
سینما یکی از کارآمدترین ابزار فرهنگی و هنری است که بشر امروز برای معرفی و انتقال پیام ها و مواریث و دستآوردهای تمدنیِ خود کشف کرده است. امّا تمدنی می تواند امید به ماندگاری، باروری و بازتولید ارزشهایش داشته باشد که فرآیند انتقالِ توأم با ارتقاء خود را مدیریت کند، آن را حیاتی بداند، نسبت به نقاط قوت و ضعف خود از منظری استراتژیک، احاطه یابد و آنی از تزریق «امید» به جامعه غافل نشود.
سینمای ما باید حوزه فرهنگی و تمدّنیِ خود را مجدداً بشناسد و در عین اینکه همواره «فرهنگ دینی و ملی» و «مسائل ایران» مهمترین محور و موضوعش است، به دنبال کسب سهمی هر چه فزونتر از میدان فرهنگ و هنر دیگر سرزمین ها و نیز اقتصادِ جهانیِ صنعت تصویر باشد! برای نیلِ به این منظور، باید امکانات، قابلیت ها و ظرفیت های ملّی و بینالمللی خود را هر روز ارتقاء بخشیم. در این زمینه، توسعه نیروی انسانی، توسعه سازمانی، توسعه منابع سرمایه، توسعه فناوری، فراهمسازی زیرساختهای حقوقی و تجهیزاتی، فعّال شدن در صحنه دیپلماسی فرهنگی جهان، بِرندسازی، بازارسازی و توسعه خلاق بازار و سرانجام طراحی و تدوین استراتژی های عرضه محصولات از مهمترین برنامه های سینمای ایران ما خواهد بود. سینمایی که دیگر با مجموعه هایی از سالن های نمایش تعریف نمی شود، بلکه وبسایت ها، شبکه های اجتماعی و بسیاری از تصویرافزارها که امکان پخش تصویر متحرک را دارا هستند، به نوعی در حیطه صنعت تصویر و سینما واقع می شوند. سینمای ما باید با جذب انبوه جوانان با استعداد، خوش قریحه و اندیشمند از گستره ایران زمین، ریشه در خاک و سَر بر آسمان سایَد.
اشتغالزایی عظیم سینما، توانمندی آن در ایجاد نشاط و امید در جامعه و آموزنده بودن از ویژگی های این سینما است. سینمای ما با بیان علمی و هنری مشکلات جامعه و نقد سیاست ها، رویکردها و عملکرد دولت و مؤسسات تأثیرگذار جامعه، می تواند عامل پیشرفت، توسعه و رفع موانع پیشروی جامعه باشد.
امام (ره) فرمودند: در جمهوری اسلامی همه باید با انتقادها و طرح اِشکال ها، راه را برای سعادت جامعه باز کنند (صحیفه نور، جلد ۱۴، صفحه ۲۴).
سینما با بیان و طرح مسائل و نظریات جدید می تواند جامعه را برای مواجهه با آنها آماده سازد. با رفتن به فضاهای طبیعی و تاریخی سرزمینمان و نیز بازتاب و معرفی هزاران رسم و واقعه آیینی، دینی و ملّی به کمک پیشرفت صنعت گردشگری بشتابد و با نگاه دانش بنیان باعث پیشرفت فناوری و توسعه استارت آپ ها شود.
این سینما قادر است آرامش روانی به جامعه ببخشد، به حفظ ثبات اجتماعی و التیام گُسس تها مرهم باشد، بانشاط و نشاط آفرین باشد، قانون و اخلاق را که مؤلّفه های تنظیم کننده روابط اجتماعی هستند، تحکیم بخشد، احساس امنیّت، استقلال و اقتدار ملی را تقویت کند، اما خود نیز باید از امنیّت و آرامش خاطر درونی برخوردار باشد و جهان را عرصه پرواز خود بداند. من سینما را بخش مهمّی از راه حل های مسائل و مشکلات امروز و فردای ایران و جوانان عزیزمان میدانم و نه مشکل!
انتهای پیام/ 121