وصیت‌نامه شهید قربانعلی فتاحی/ مبادا خون شهیدان را پایمال کنید
به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «قربانعلی فتاحی» ۲ فروردین ۱۳۴۰ در آبیک چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد. قربانعلی ۲۴ بهمن ۱۳۶۴ در منطقه عملیاتی فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«ای خدای من! من میهمان تو هستم که به درگاه تو آمده‌ام. ای خدایی که به بندگان احسان می‌کنی! بنده‌ی گناهکار تو هستم و به در خانه‌ات آمده‌ام؛ پس به نیکی‌های خودت، درگذر از کار‌های زشت و ناستوده‌ی من. ای کریم، ای پرده‌پوش عیب‌ها و عالم بر عیب‌های ما درگذر از گناهانم.
ای امت حزب الله و اسلامی ایران! در رژیمی بودیم پر از ظلم و جور و فساد که امام امت، حضرت آیت الله العظمی امام خمینی قیام نمود و اسلامی که در حال تضعیف بود، زنده کرد و به دست این ملت اسلامی داد. ای مردم حزب الله مبادا خون شهیدان گلگون‌کفن را که خون خود را در راه اسلام و قرآن ایثار نمودند، پایمال کنید و نگذارید آن‌هایی که ضد اسلام قدم برمی‌دارند، به کارشان ادامه دهند.
به خدا قسم! فردای قیامت همه‌ی ما مسئولیم اگر این انقلاب اسلامی را به انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) متصل نسازیم و بگذاریم دشمن در این انقلاب نفوذ کند، که به قول امام امت «اگر این انقلاب اسلامی شکست بخورد، سال‌های سال نمی‌تواند سر بلند کند» و دشمنان اسلام تمام هدف و فعالیتشان این است که این انقلاب اسلامی را به نابودی بکشانند.
ما باید هوشیار باشیم و نگذاریم ضربه‌ای به این انقلاب بخورد. ای پروردگار! با این همه گناه، مرگم را شهادت در راه خودت قرار ده.
خدایا! من به تو پناه می‌برم از نفسی که سیری ندارد.
خداوندا، پروردگارا! سپاس تو را که ابتدای کار ما را سعادت و پایان کار ما را شهادت قرار دادی.
من در عرض این شش سال، در دانشگاه اسلام درس شهادت می‌خواندم که امسال اگر قبولی را گرفتم، به مادرم می‌گویم: مادر عزیز! شما برای من زیاد زحمت کشیدی؛ اما من برای تو فرزند خوبی نبودم تا برایت کاری انجام دهم.
امیدوارم با قبول شدنم در دانشگاه اسلام، شما در روز قیامت، نزد فاطمه زهرا (س) سربلند باشی؛ ان‌شاءالله تعالی.
خدمت همسر مهربانم سلام می‌رسانم. شما در این مدت که من در این دانشگاه درس می‌خواندم «جنگ»، سهم خیلی بزرگی داری که تمام مشکلات زندگی و فرزندان عزیزمان را بر دوش می‌کشیدی.
من از خدا اجر عظیم برای تو می‌طلبم؛ اما همسر مهربانم! می‌خواهم بگویم اگر این همه زحمت را کشیدی، تازه زحمت شما از این به بعد است که باید کار حضرت زینب (س) را انجام دهی، که حضرت زینب (س) صدای مظلومیت معلم شهید، حسین بن علی (ع) را به دنیا رساند و شما هم باید ندای این بسیجی شهید و مظلوم را به دنیا برسانی.
اما فرزندانمان را می‌خواهم چنان تربیت کنی که پرچمدار اسلام و پیرو قرآن و خط گرفته از امام امت، خمینی بت‌شکن و ادامه‌دهنده راه انقلاب اسلامی باشند، تا این انقلاب را به ساحل اصلی و به دستان فرمانده‌ی کل سپاه اسلام، امام زمان (عج) برسانند.
امیدوارم دختر عزیزم را آن‌چنان تربیت کنی که یک دختر حزب‌اللهی باشد.
خواهرانم! می‌دانم که برای آمدنم لحظه‌شماری می‌کنید؛ ولی من مهمان الهی بودم که به سوی او شتافتم. امیدوارم شما هم مثل خواهران حزب الله شهدا که صبر و استقامت در برابر مشکلات نمودند، شما هم مثل آن‌ها مرا سربلند کنید.
وصیت من به تو برادرم! این است که هوشیار باشی. ای برادر! غیر از اسلام و قرآن به چیز دیگری فکر نکن که تو هم یک بسیجی هستی.
اینجانب قربانعلی فتاحی، به شماره شناسنامه ۳۰، فرزند اسدالله، ساکن قریه خاکعلی، این وصیت‌نامه را که یک وظیفه‌ی شرعی می‌باشد، در صحت کامل و با چشم باز نوشتم.»
انتهای پیام/ ۱۱۱
