جشنواره فیلم فجر در آیینه شکسته «هفت»

گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ـ حامد افروغ؛ جشنواره سی و ششم فجر نیز مانند اسلاف خود با حواشی بسیاری پایان یافت. حاشیه‌هایی که پر است از دلخوری‌ها و گلایه‌ها که هر کدام فارغ از حق یا ناحق بودن، حاکی از ضعفی سیستماتیک در برگزاری این جشنواره است.

از بررسی ساختار این جشنواره که فعلا صرف نظر کنیم، مواجهه برنامه هفت سیما با این جشنواره در مقایسه با سال قبل در خور تامل است. برنامه ای که متولد شد تا بلندگوی سینما باشد، اما رفته رفته رنگ و بوی روشنفکری گرفت و خواسته یا ناخواسته چماقی شد بر سر کسانی که به هژمونی سینمایی روشنفکران تن در نمی‌دهند.

سال گذشته برنامه هفت با حضور بهروز افخمی محملی شد تا این برنامه در مواجهه و تضارب آرای جدی با روشنفکران سینما قرار گیرد که نمونه بارز آن را می توان در دست به گریبان شدن صریح و بی پرده این برنامه با داوران جشنواره سی و پنجم دید، مواجهه ای که با مناظره افخمی و ایوبی به اوج خود رسید.

هفت آن روز با توجه به ایرادات فاحش داوری و دیده نشدن برخی فیلم‌های ارزشی مانند سیانور که به بازروایی بخشی از تاریخ انقلاب پیرامون برخورد با منافقین می پرداخت، معترض بود و علت برخورد سرد جشنواره با امثال این فیلم را مربوط به دوتابعیتی بودن داوران وقت می دانست که به زعم خود از ترس درگیری با منافقین در کشور دومشان، برخوردی سرد از خود نشان دادند.

اما این اعتراضات منحصر در هفت نبود و افراد بسیاری از طیف های متفاوت سینما به داوری سی و پنجمین فجر سینما اعتراض داشتند، دامنه ای که از محمد حسین مهدویان تا سعید سهیلی را در خود گنجانده بود. البته این اولین باری نبود مه برنامه هفت نقل دهان هنرمندان شده بود لکن این سطح از رو در رویی با طیفی از سینما نقطه اوج اختلافات تلقی می شد.

برنامه هفت 97 نیز به مثابه روی دیگر سکه، این بار در نقطه تقابل با هفت 96، به تریبونی برای روشنفکران و داوران فجر تبدیل شد تا صراحتا به انعکاس نظرات روشنفکرانه برخی سینماگران بپردازد و تا جایی پیش رود که صدای ابراهیم حاتمی کیا را نیز درآورد. اعتراضی که خود باب جدیدی از اعتراضات را گشود.

فارغ از اینکه سکان هدایت برنامه هفت در دست چه کسانی می افتد، آنچه که اهمیت دارد سراسری بودن این برنامه است که باید علی رغم زیر چتر گرفتن همه افکار متفاوت سینما در چهار چوب قانون، مسیر اصلی را در جهت مقتضیات انقلاب هدایت کند و مطالبات انقلاب را از سینما پی بگیرد؛ مسیری که بعضا به قهقرا رفته و دستمایه اختلافات داخلی سینما شده است.

انتهای پیام/ 112