شهید بانی: گرد محور امامت و ولایت جمع شویم و از تفرقه بپرهیزیم
به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، شهید «محمود بانی» فرزند «محمد»، ۱۰ فروردین‌ماه سال ۱۳۴۶ در روستای «کلا» از توابع شهرستان «دامغان» متولد شد. پس از گذراندن دوران کودکی وارد دبستان شد و تا سال پنجم ابتدایی به تحصیل ادامه داد، ولی بعد از ترک تحصیل، مسیر جدیدی را برای زندگی خود انتخاب کرد.
در سال ۱۳۵۹ ارتش مزدور عراق حملات ناجوانمردانه و وحشیانه‌ای را به کشور ما شروع کرد و قصد داشت بعد از مدت کوتاهی خاک ایران را اشغال کرده و ایران را به تصرف خود در آورد. ولی از همان حملات اولیه، همه مردان و جوانان غیرتمند ایرانی گروه‌گروه به مرز‌های کشورمان شتافتند و از این مرز و بوم مقدس پاسداری کردند و جنگی که «صدام» قصد داشت در مدت کوتاهی به نفع خود تمام کند، سال‌ها به طول انجامید. زیرا این دلاورمردان ایرانی با دست خالی و نداشتن امکانات لازم برای مقابله با ارتش بعثی اجازه پیشروی به آن‌ها را به خاک عزیز کشورمان ندادند.
«محمود بانی» هم به علت اشتیاق و رغبت زیاد به این امر، در سنین پایین و فبل از رسیدن به سن قانونی، بار‌ها به جبهه‌های حق و حقیقت رفت تا او نیز در این حماسه بزرگ و تاریخی ملت شریف ایران سهمی داشته باشد.
وی سال ۱۳۶۴ به عضویت بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و به عنوان یک بسیجی دلاور، لباس رزم پوشید و اسلحه به دست گرفت تا از کشورش و اعتقاداتش دفاع کند و به همراه دیگر دلاوران ایران اسلامی به همه کشور‌های استکباری دنیا نشان دهد که هیچ قدرتی یارای مقابله با ملت شریف ایران با اعتقاداتی محکم و راسخ را ندارد.
«محمود بانی» سرانجام ۵ اسفند‌ماه سال ۶۵ در منطقه جنگی «جاده خندق»، براثر اصابت ترکش به بدن مبارکش، به درجه والای شهادت نایل آمد و از جام شیرین شهادت سیراب شد. پیکر پاک این بسیجی دلاور، در «فردوس رضا»، در جوار دیگر شهدای دامغان به خاک سپرده شده است.
وصیت نامه شهید «محمود بانی»
بسم الله الرحمن الرحیم
«ألَّذينَ آمَنوا وَ هاجَروا وَ جاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم أَعظَمُ دَرَجَةً عِندَاللَّهِ ۚ وَ أُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ»
آنان که ایمان آوردند و از وطن هجرت گزیدند و در راه خدا با جان و مال‌شان جهاد کردند؛ آن‌ها را نزد خدا مقام بلندی است و آنان بالخصوص رستگارن و سعادتمندان دو عالمند.
پس از اقرار به یگانگی خدای بزرگ که آفریدگار جهانیان است و اقرار به رسالت یک‌صدوبیست‌وچهار هزار پیامبر فرستاده شده از سوی خدا و خاتمیت حضرت محمد (ص) و امامت و ولایت و خلافت مولا امیرالمومنین (ع) و یازده فرزند معصوم و با نظر و قبول حاکمیت ولایت فقیه در زمان غیبت ولی عصر (عج).
اینجانب «محمود بانی» فرزند «محمد» وصیت‌نامه [خود] را به این شرح آغاز می‌کنم:
در پس هر آمدنی، رفتنی هم نهفته است چند صباحی بیشتر در این دنیا مهمان نیستم باید رفت، ولی باید جواب پس بدهیم، این‌که دنیا را برای ما برای رفاه و آسایش خلق کرد و در برابرش از ما طاعت و عبادت خواست، حجت را بر ما تمام کرد و روزنه‌ای برای بهانه باقی نگذاشت. هیچ سد راهی در بیش نیست، طریقه صبر کردن و کمالات را به ما به وسیله قرآن کریم و فرستادن رسولان آموخت. این ما هستیم که باید امیر شیعیان شویم.
ای مردم! شما در میان دو دعوت نور و نار (روشنائی و آتش) قرار گرفته‌اید، هر کدام را می‌توانید بپذیرید، ولی راه سعادت در نور است، پیاده کردن فرامین و احکام قرآن است، پیروی کردن از دستورات ائمه معصوم و ولایت فقیه است، اگر گرد محور امامت و ولایت جمع شویم و از تفرقه‌ها بپرهیزیم و سود محوری‌ها را کنار بگذاریم، دیگر سربپذیر نیستیم، چون خداوند آن‌وقت از ما حمایت می‌کند و دست خدا بالاترین دست‌ها است (یدالله فوق ایدیهم).
انتهای پیام/
