دفاع پرس گزارش می‌دهد؛

روزی که 2 دشمن دیرینه با هم دست دوستی دادند

آمریکا و اتحادیه جماهیر شوروی از دیرباز با هم در جنگ‌های جهانی اول و دوم در حال جنگ بودند و بعد‌ها هم در جنگ سرد با هم در کشمکش بودند. این 2 ابرقدرت تنها بر سر یک مسأله با هم توافق رسیدند و دست دوستی با هم دادند، آن هم در جنگ عراق با ایران بود.
کد خبر: ۲۸۲۹۸۷
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۴ - 11March 2018

روزی که دو دشمن دیرینه با هم دست دوستی دادندبه گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، اتحاد جماهیر شوروی حاصل انقلاب 1917 روسیه بود و روسیه بخش اعظم آن را تشکیل می‌داد. پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 و طی دوره‌ای که به جنگ سرد موسوم است، شوروی و آمریکا ابرقدرت‌های جهانی به‌شمار می‌رفتند و بر تمام مسائل جهانی مانند سیاست‌های اقتصادی، روابط بین‌المللی، تحرکات نظامی، روابط فرهنگی، پیشرفت دانش به خصوص در فناوری فضایی تأثیر داشتند. در این کشور تمام قدرت سیاسی و اداری در دست تنها حزب مجاز، حزب کمونیست اتحاد شوروی بود.

پس از انقلاب 1917 روسیه، وضعیت مسلمانان شوروی به‌طور کلی دگرگون شد. از سال 1927 مبارزه جدی با دین آغاز شد. در سراسر کشور مدارس دینی تعطیل و اصل تربیت غیردینی کودکان، اساس برنامه‌های آموزشی مدارس را شامل می‌شد. در گزارشی که اداره مرکزی روحانیت مسلمان اوفا (در سال 1930) آمده نقل شده است: «همه سازمان‌های مذهبی مسلمانان در آستانه ویرانی و امحا از روی صفحه روزگار قرار دارند. 87 درصد نهاد‌های محتسب (مراکز اسلامی منطقه‌ای) تعطیل شده‌اند. از 12 هزار مسجد بیش از 10 هزار تعطیل شده‌اند. 90 الی 97 درصد روحانیون و مؤذنین از امکان اجرای مراسم دینی بی‌بهره شده‌اند.»

در زمانی که قدرت در دستان کمونیست‌ها بود، اسلام مانند ادیان دیگر سرکوب شد تا جایی که بسیاری از مساجد همانند بسیاری از کلیسا‌ها بسته شدند. برای نمونه مسجد ماراکانی در کازان تنها مسجدی بود که فعالیت می‌کرد. در اکتبر 1917 در شوروی تعداد 30 هزار مسجد وجود داشت که در 1948 به 416 کاهش یافت. بعد‌ها در سال 1968 با وجود این که تنها 311 مسجد ثبت شده بود، هزاران مسجد بدون آن که ثبت شوند، فعالیت می‌کردند.

انقلاب اسلامی ایران با رهبری امام خمینی(ره) در بهمن‌ماه 57 (فوریه 1979) با مشارکت خیل عظیم مردم پیروز شد. شاید بتوان گفت: این انقلاب نخستین انقلابی است که اسلام‌گرایی را در خاورمیانه به پیروزی رساند. این انقلاب آخرین نمونه از انقلاب‌های کلاسیک قرن بیستم بود که با گفتمان‌های قهری، سلبی و آشتی ناپذیر و با تکیه بر ایدئولوژی به نتیجه رسید. در این انقلاب حتی بخش مهمی از روشنفکران لائیک و چپ نیز خود را با تفکرات امام خمینی (ره) همسو می‌دیدند.

با پیروز شدن انقلاب کشورمان، ابرقدرت‌های جهان منافع خود را در حال از دست رفتن می‌دیدند، لذا آن‌ها به فکر مقابله با ایران افتادند. اتحاد جماهیر شوروی هم که تعداد زیادی جمهوری‌های مسلمان داشت حاضر نبود پس ار آنهمه سرکوب و ارعاب مسلمانانش، حاضر نبود که این جمهوری‌ها به فکر هویت اسلامی خودشان بیافتند.

از این سو رهبران جماهیر شوروی را به فکر اتحاد با دشمن دیرینه خود یعنی آمریکا انداخت. اتحاد ناتو، شوروی و آمریکا، تنها فردی را که می‌توانست به ایران را حمله کند را پیدا کرد و آن‌هم کسی نبود جز صدام حسین فردی متعرض و متجاوز.

در زمان انقلاب هم صدام رئیس‌جمهور عراق نبود، رئیس‌جمهور عراق فرد دیگری به نام احمد حسن البکر بود. ابرقدرت‌ها به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کردند که او کنار برود  و صدام بر مسند قدرت بنشیند. صدام را وادار و تشویق کردند  تا به ایران حمله‌ی نظامی بکند.

یک توطئه‌ی عظیم بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی تازه پدید آمده، شکل گرفت. تمام قدرت‌های مسلط دنیا، پشت سر صدام قرار گرفتند با هدف اینکه جمهوری اسلامی را از بین ببرند. در همان روز‌های اول جنگ تحمیلی صدام حسین طی مصاحبه‌ای در بغداد گفت: «ما امروز اینجا مصاحبه می‌کنیم، یک هفته‌ی دیگر هم در تهران مصاحبه خواهیم کرد.» در هشت سال دفاع مقدس صدام از حمایت‌های مالی و تسلیحاتی فرانسه، انگلیس، آلمان، آمریکا و شوروی برخوردار بود. در سوی مقابل ایران از کوچکترین حمایت‌های بین‌المللی و تسلیحاتی برخوردار نبود.

در ژانویه 1989 امام خمینی نامه‌ای به میخائیل گورباچف آخرین دبیرکل حزب کمونیست فرستاد و نسبت به مرگ کمونیست در این کشور هشدار داد و از وی خواست به سیاست مذهب ستیزی شوروی خاتمه دهد و نسبت به اسلام مطالعاتی انجام دهد. در بخشی از این نامه می‌خوانیم: «آقای گورباچف وقتی از گلدسته‌های مساجد بعضی از جمهوری‌های شما پس از هفتاد سال بانگ «الله اکبر» و شهادت به رسالت حضرت ختمی مرتبت- صلی الله و علیه و آله و سلم- به گوش رسید، تمامی طرفداران اسلام ناب محمدی (ص) را از شوق به گریه انداخت؛ لذا لازم دانستم این موضوع را به شما گوشزد کنم که بار دیگر به دو جهان بینی مادی و الهی بیندیشید.»

پیام امام خمینی(ره) و پیش‌بینی ایشان نسبت به سقوط شوروی چهار سال پس از رویداد این واقعه و اندکی بعد از پایان جنگ ایران و عراق بود، هنگامی‌که حتی خوش‌بین‌ترین رهبران جنگ سرد در آمریکا هم نمی‌توانستند سقوط ابرقدرت کمونیستی جهان را به ذهن خطور دهند. در سالگرد درگذشت امام خمینی(ره)، گورباچف طی مصاحبه‌ای از این‌که به هشدار‌های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در سه سال قبل از فروپاشی شوروی بی‌اعتنائی کرده بود، اظهار تأسف کرد و گفت: «مخاطب پیام آیت‌الله خمینی از نظر من، همه اعصار در طول تاریخ بود.» 

پس از این فروپاشی، شوروی به 15 کشور کوچک و بزرگ تقسیم شد. بزرگترین و مقتدر‌ترین این کشور‌ها به طور حتم روسیه است؛ کشوری که هم‌اکنون جزو ابرقدرت‌های جهان است. حالا ایران و روسیه جزو هم‌پیمانان استراتژیک خود هستند به‌گونه‌ای که ایران از روسیه می‌خواهد در سوریه علیه داعش اقدام نظامی انجام دهد.

انتهای پیام/ 441

نظر شما
پربیننده ها