شهدای «خان طومان» الفبای انسانیت را با شجاعت و ایثار به بشر یاد دادند

 فصل بعثت، فصل رهایی انسان از جاهلیت بود. فصلی که باران رحمت بر صحرای جهل و جهالت بشریت بارید و بساط ظلم را برهم زد.

فصلی که امروز و در امتداد آن، در سالروز شهادت 13 شهید مدافع حرم در روز مبعث، وارثان انبیاء، دریادلان دیارعلوی، همانان که آیات الهی آفرینش انسان در وجود آنها بود، وقتی که فتنه ها چهره دنیا را سیاه و آتش بی امان جنگ جاهلی، زمین را تیره و تار کرده بود، با شنیدن پیام «إِقْرَأ» این بار از صحرای تفتیده «خان طومان» بانگ «وَالَّذينَ هاجَروا وَجاهَدوا في سَبيلِ اللَّهِ...» سردادند و  در هجرتی غریبانه، با خون خود از خاک تا افلاک پلی زدند به وسعت چشمه ای از حقیقت و صداقت که سرچشمه آن از حرا جاری می شد تا دل های تشنه معنویت را سیراب کند.

در روزی که بعثت در نقطه مقابل جاهلیت در صحرای حجاز ایستاد، شهدای مدافع مازندرانی، این وارثان مبعث هم، نقطه مقابل جاهلان در صحرای خان طومان ایستادند تا الفبای انسانیت را با حماسه ای سراسر شجاعت و ایثار به نسل بشر یاد بدهند و سرمشق تازه ای در تاریخ که نشان از یک واقعه ای بی بدیل و یک رستاخیری بزرگ دارد، را به یادگار بگذارند.

13 وارث نبی، 13 السابقون السابقون، 13 اولئک المقربون به عدد اسم اعظم خدا، برگزیده شدند تا بار امانتی عظیم که شانه های پیامبر (ص) آن را به دوش می کشید را در عصر حاضر از خرابه های زمین، خرابه های شام  بردوش بگیرند و چهره واقعی جاهلان زمان را رسوا کنند.

13 شاگرد مکتب نبوی پایان نقطه معراج بشریت را با حیات عند رب که جز با شهادت نیست، معنا کردند تا خون سرخ شان فلقی باشد در آسمان تقدیر که پیش از طلوع خورشید عدالت نشسته است.

13 شهیدی که چونان «الله نور السماوات و الارض»  در شب جهالتی که شیطان بزرگ آن را برای دنیا رقم زده است، تابیدند تا بگویند، دیری نخواهد پایید که صفوف مقاومت همراه با موحدان عالم،حلقه‏ های لبیک را از حرم تا آزادی قدس شریف پایدارتر از همیشه، بهم خواهند آراست.

وارثانی که در یک خلسه عارفانه لب تشنه با دهانی روزه، ایستاده بر بلندای زمان، بساط ظلم زمانه را مظلومانه اما مقتدر برهم زدند و حال بعد از سه سال پیکرهای مطهرشان در وادی المقدس «خان طومان» ماند تا بزودی در فصل حضور، در فصل رویش جوانه هایی که پرچم اسلام ناب محمدی را در دست دارند، شاهد رسالت با ظهور آخرین دردانه پیامبر خاتم باشیم. ان شاء الله.

انتهای پیام/