به گزارش خبرنگار دفاع پرس از شیراز، «عزیزالله امیری» سال ۱۳۴۲ در خانوادهای عشایری به دنیا آمد و در اول دیماه سال ۱۳۶۳ در «مهاباد» کردستان آسمانی شد.
وی در وصیتنامهاش به خانواده خود سفارش کرده است «اگر سعادت شهادت در راه خدا نصیبم شد، با لباس خونین به خاکم بسپارید».
وی همچنین تأکید کرده است: کسانی که آن گستاخی را ندارند که شهادت را انتخاب کنند، مرگ آنان را انتخاب خواهد کرد.
در ادامه بخشی از وصیتنامه این شهید را میخوانید.
برادران! در این برهه حساس که تراکم فتنهها چون ابرهای سیاه بر فضای سیاسی دنیا حکم میراند و دستهای دسیسه برای برچیدن ارزشها از آستین نفاق بیرون آمده است و مهمیزهای خیانت بر صحنه زندگی مردم، چکمههای ستیزه میتازاند، بر شماست که بیدار باشید و لحظهای از اثر مخرب و نتیجه نامطلوب توطئههای خارجی و داخلی غافل نباشید تا حقیقت را مسخ و اندیشههای آسمانی را پایمال کنند.
باید دید مسئولیت ما بهعنوان مسلمان در برابر این معاندان از خدا بیخبر چیست؟ من بر این باورم که یا باید مرگ سرخ را برگزید یا به زندگی نکبتبار ذلتآمیز دنیا تن درداد.
امام ما حسین (ع)، مرگ سرخ را سعادت و شرف تلقی کرد و آن را معیار حرمت و کرامت انسانی برشمرد و زندگی سیاه را ننگ، ذلت و خواری دانست.
ما باید بدانیم که اگر راه آن پیشوای راستین را برگزینیم، ارزش کارمان بالاست؛ اگرچه به قیمت جانمان تمام شود و باید باور داشت که مرگ، هرلحظه ممکن است فرا برسد؛ پس باید مرگی را برگزید که سعادت انسان را در زندگی و آزادی او را از زندان دنیا پس از مرگ تأمین کند و آن مرگ سرخ یا شهادت در راه خداست، مرگی که از زمان «هابیل» جهت تاریخ را دگرگون کرد.
انتهای پیام/