نقش گردان سید الشهدا و ذوالفقار سمنان در عملیات بیت المقدس ۶

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، گردان سیدالشهداء همزمان با آغاز عملیات بیت المقدس 2 در منطقه عملیاتی عمومی ماووت در مقر گردویی مستقر و مشغول آموزش گردان و امورات روزمره بود و قبل از آغاز عملیات بیت المقدس 3 بیش از پانزده روز در سخت ترین شرایط در نقطه پایین شاخ گوجار و در ارتفاع 1925 به عنوان خط پدافندی و احتیاط مستقر و همزمان با آغاز عملیات بیت المقدس 3 به عنوان گردان احتیاط در همان محدوده عملیات جهت بکارگیری در صورت ضرورت حضور داشت.

این گردان بعد از گردان علی بن ابیطالب و در آغازین روزهای سال 1367 جهت استقرار در خط پدافندی واگذار شده به بالای ارتفاع گوجار رفته و بعد از اتمام مأموریت و تحویل خط به تیپ امام حسن علیه السلام برای تجدید سازمان و دیدار با خانواده به شهرستان رفته و بعد از اتمام مرخصی مجدداً به همان منطقه بازگشتند.

نیروهای گردان که از روحیه بالا برخوردار و آمادگی لازم را داشتند به عنوان یکی از گردان های اصلی جهت شرکت در عملیات مذکور انتخاب شدند.

سازمان گردان سید الشهدا

گردان سیدالشهداء همزمان با دریافت مأموریت دارای دو گروهان کامل و یک دسته مستقل و تعداد 240 نفر نیروی بسیجی بود که در سازمان گروهان ها قرار گرفته و آماده مأموریت بودند.

ابلاغ مأموریت

گردان سیدالشهداء مأموریت داشت که از جبهه میانی تیپ که ارتفاع استروگ بود وارد شده و بعد از درهم شکستن مواضع دشمن به سمت راست و چپ گسترش یافته و از سمت راست با گردان ذوالفقار و از سمت چپ با یکی از گروهان­های خودش که مأموریت مستقل تصرف شاخ استروگ را داشت الحاق حاصل نماید و با عبور از خط اول با همکاری گردان ذوالفقار ارتفاع نقلی را متصرف و پدافند نماید.

گردان ذوالفقار در عملیات بیت ­المقدس6

در اوایل سال 1367 بود که به گردان ابلاغ شد که با تکمیل سازمان جهت اعزام به منطقه شمالغرب آماده شود. سپاه ناحیه شاهرود جهت تکمیل سازمان گردان فراخوان عمومی زد و نیروهای بسیجی جهت ثبت­ نام و اعزام، مراجعه و ثبت ­نام نمودند. بعد از ثبت نام سازماندهی مقدماتی صورت گرفت و 24 فروردین ماه با 230 نفر نیروی بسیجی و کادر، گردان از شهرستان عازم جبهه­ های جنگ علیه باطل شد. قرار شد ابتدا به قائمیه دزفول رفته و بعد از استقرار تعیین تکلیف شود.

با ورود به مقر اصلی تیپ و استقرار، نیروها در دو گروهان سازماندهی شدند. بعد از سازماندهی اولیه جهت تسلیح و آموزش­های مورد نیاز بنا به درخواست یگان، راهی سقز و در سوله­ های تیپ که در ابتدای شهر بود مستقر شده و نیروها با سلاح­ های سازمانی تسلیح و بعد از چند روز استقرار در سقز، با عبور از شهر بانه و گردنه بوالحسن و مسیر پرپیچ و خم ماووت عراق به منطقه عملیات رسیدند.

بعد از استقرار اولیه در منطقه مذکور کادر گردان جهت شناسایی محدوده­ای برای استقرار گردان در نزدیک خطوط پدافندی به روستای سفره رفته و یک مکان مناسب که از دید و تیر مستقیم و هوایی دشمن محفوظ باشد، شناسایی و بلافاصله نیروهای تدارکات نسبت به نصب چادر اقدام و نیروها به نزدیک­ترین نقطه به خط پدافندی مستقر گردیدند.  بهتر بود برای آشنایی اولیه نیروها با وضعیت زمین، جو و... ابتدا وارد خط پدافندی شوند. به همین منظور با هماهنگی فرماندهی تیپ نیروها به خط پدافندی بالای ارتفاعات گوجار که در بیت المقدس3 توسط رزمندگان تیپ 12 آزاد شده بود و مدتی هم در اختیارش بود رفته و در نزدیکی ­های ارتفاع کلی­جان نیروها را آرایش داده و مستقر شدند.

خط پدافندی از آرامش نسبی برخوردار بود. به همین دلیل، امکان برگزاری آموزش نحوه حرکت در کوهستان، عبور از صخره­ها، استتار و اختفاء و حتی برگزاری کلاس­های معنوی و عقیدتی فراهم شد و نیروها با برگزاری کلاس، آموزش­های لازم را دوباره سر گرفتند. مراسم دعا و نیایش، دعای کمیل، توسل، زیارت عاشورا و سین ه­زنی و نوحه­ خوانی نیز حال و هوای خاصی در نیروها ایجاد کرده بود. به طوری که خیلی­ها برای انجام عملیات لحظه ­شماری می­کردند و از هرگونه آمادگی برخوردار بودند.

ابلاغ مأموریت

مأموریت در تاریخ 21 اردیبهشت67 از سوی طرح و عملیات به صورت کلی به گردان ابلاغ و جزئیات و نحوه حرکت و درگیری با دشمن یک روز بعد به تصویب و آماده برای اجرا گردید.

انتهای پیام/