خدایا تو خود اسماعیل را از ابراهیم قبول فرما!

به گزارش دفاع پرس از خرم آباد، در عید قربان سال 1345 در شهرستان کوهدشت نوزادی متولد شد که به تناسب آن عید سعید، پدرش او را «اسماعیل» نامید. او در خانواده ای رشد کرد که پایگاه روحانیت و محفل دوستداران اهل بیت علیهم السلام بود.

اسماعیل دوره های تحصیلی تا پایان متوسطه را در شهر کوهدشت سپری کرد، سال 1364 با شرکت در کنکور سراسری دانشگاه ها در رشته ی پزشکی دانشگاه اصفهان پذیرفته شد.

شهید هادیان در جریان انقلاب و پس از پیروزی آن با دیگر انقلابیون شهرش همکاری کرده و در جلسات مذهبی و انقلابی که تشکیل می شد؛ شرکت می کرد. با تشکیل انجمن های اسلامی مدارس، اسماعیل  یکی از اعضای فعال آن شد.

با شروع جنگ تحمیلی، اسماعیل به عنوان یکی از اولین اعضای بسیج شهرستان کوهدشت دوره های آموزش نظامی مختلف را گذراند به همین دلیل مسئولیت بخشی از آموزش بسیجیان را بر دوش او نهادند.

وی با آشنا نمودن روستاییان و دیگر اقشار مردم با آموزش نظامی در انجام خدمت می کوشید و همگام با فعالیت در بسیج، به عنوان مسئول تبلیغات پایگاه شهید باهنر به برگزاری کلاس های معارف و احکام در سطح شهرکوهدشت می پرداخت.

اسماعیل برای اولین بار در زمان عملیات بیت المقدس به جبهه رفت و در آن عملیات شرکت کرد. در آن عملیات او از ناحیه پا مجروح و مدتی در بیمارستان بستری شد. اما دست از جبهه و جهاد نکشید و در حالی که هنوز چند ماه از مجروحیت او نمی گذشت؛ دگر بار راهی جبهه های حق علیه باطل شد و در عملیات رمضان شرکت کرد.

 شهید هادیان اواخر همین سال بود که به همراه یار وفادار و دوست هم سنگرش شهید «مجتبی آدینه وند» در جبهه ی زبیدات حضور یافت و دوش به دوش دیگر رزمندگان اسلام به مبارزه پرداخت.

وی در میادین نبرد هیچ گاه از درس و مطالعه غافل نبود، از سوی دیگر به دنبال فعالیت های فراوان در اتحادیه انجمن های اسلامی مدارس به عنوان مسئول انتخاب شد.

اسماعیل علاوه بر دروس دبیرستان، به فراگیری دروس حوزه در حوزه علمیه ی کوهدشت نیز پرداخت.

عملیات بیت المقدس 2 در تاریخ 25/10/66 با رمز یا زهرا (س) با هدف گسترش وضیعت خودی در شمال شرق سلیمانیه با تصرف قمیش آغاز شد. منطقه عملیات جبهه شمال سلیمانیه –ماووت بود که اسماعیل نیز به عنوان یک دانشجوی رزمنده در عملیات شرکت کرد و پس از مقاومت و مبارزه ای سخت سر انجام با اصابت ترکش به ناحیه کتف چپش به شهادت رسید.

حاج ابراهیم پدر اسماعیل زمانی که  پیکر خونین و پاک پسرش را دید؛ دست ها را به سوی آسمان بلند کرد و گفت:

«خدایا تو خود اسماعیل را از ابراهیم قبول فرما، امانتی بود در دست ما به صاحب امانت برگرداندیم. پروردگارا به ما صبر عنایت فرما»

اسماعیل رفت و طبابت جان را به قصد طبابت جامعه ترک گفت و پرواز پر شکوهش او را تا جانان راهبر شد.   

فرازی از وصیت نامه شهید اسماعیل هادیان

وصیت من به امت این است که استقامت، صبر و پایداری در مقابل حوادث، مصائب و کمبودها را داشته باشند و همچنین استقامت در فرمانبرداری و اطاعت از رهبرکبیر انقلاب اسلامی که عمل، ملاک خاتمه آن است. وحدت و یکپارچگی را حفظ کرده، از تفرقه و پراکندگی پرهیز کنید که تفرقه (خدای ناکرده) عامل سقوط انقلاب است.

وصیتم به رفقا و دوستان این است که سعی و کوشش در تزکیه و خود سازی و مطالعه و یادگیری علوم قدیم و جدید داشته باشند و از فرصت ها استفاده کنید. پاسدار انقلاب و احکام اسلام باشید. از خدا و رسول اطاعت کنید که در این صورت با شهدا و صدیقین و انبیا و صالحین  همنشین خواهید بود.

انتهای پیام /