دفاع پرس بررسی کرد؛

چرایی پیوستن ایران به اتحادیه کشور‌های جنوب شرق آسیا

پیوستن ایران به پیمان مودت و همکاری در جنوب شرق آسیا می‌تواند فرصتی بزرگ برای این کشور باشد تا فشار‌های اقتصادی را که آمریکا و متحدانش در این حوزه به ایران اِعمال کرده‌اند، کاهش دهد.
کد خبر: ۲۹۸۹۷۳
تاریخ انتشار: ۱۹ تير ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۷ - 10July 2018

چرایی پیوستن ایران به اتحادیه کشور‌های جنوب شرق آسیا «آ سه آن»به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، پذیرش ایران در پیمان مودت و همکاری در جنوب شرق آسیا اواخر تیرماه سال 95 صورت گرفت. اتحادیه کشور‌های جنوب شرق آسیا که به اختصار «آ سه آن» نامیده می‌شود، یک سازمان بین‌المللی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است. تاسیس این سازمان بین‌المللی در سال 1967 بر پایه همکاری‌های اقتصادی کشور‌های موسس (مالزی، اندونزی، تایلند، سنگاپور و فیلیپین) بود؛ بُعد سیاسی این سازمان که عدم گسترش کمونیسم در کشور‌های جنوب شرق آسیا بود، با عضویت ویتنام کم‌رنگ شد و در نهایت به حل و فصل مسالمت‌آمیز مناقشات کشور‌های درون اتحادیه تغییر موضع داد.

این پیمان با هدف پیشبرد صلح و مودت و همکاری پایدار به منظور همبستگی و نزدیکی بیشتر اعضا بنا گذاشته شده است. اصول اساسی دولت‌های عضو این پیمان شامل احترام متقابل به استقلال، حاکمیت، برابری، تمامیت ارضی، عدم دخالت در امور داخلی دیگر اعضا و حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات است، پیوستن ایران به این سازمان بین‌المللی دارای اهمیت قابل توجهی است که در ادامه به بررسی اهمیت این پیمان در روابط سیاسی و اقتصادی ایران پرداخته می‌شود:

اهمیت اقتصادی

1- بازار بزرگ مصرف در جنوب شرق آسیا: کشور‌های این پیمان بین‌المللی با جمعیتی بیش از 600 میلیون نفر بازار بزرگ مصرف در این منطقه را دارا هستند. نیاز ایران به بازار‌های جدید پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ایران، با پیوستن به این پیمان بین‌المللی و در صورت مدیریت درست و کارآمد، می‌تواند تا حدودی برطرف شود.

2- رشد اقتصادی: در سطح منطقه‌ای از سال‌های 2005 تا 2015 (1394-1384) صادرات 10 کشور عضو این پیمان در حدود 87 درصد و واردات آن در حدود 69 درصد رشد داشته است. در سال 2010 تقریبا نرخ تعرفه تمام کالا‌ها صفر بود.

3- ارتقا و رشد اقتصادی «آ سه آن» به گونه‌ای بود که در سال 2014 با مجموع تولید ناخالص داخلی 57.2 تریلیون دلار جزء هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا و سومین اقتصاد بزرگ و پر رونق آسیا به شمار می‌رفت.

4- چین و هند جزء بزرگترین شرکای تجاری «آ سه آن» هستند. رقابت تنگاتنگ هند با چین برای گسترش تعاملات تجاری و بازرگانی با کشور‌های عضو اتحادیه آسیای جنوب شرقی که از بازار پر رونقی برخوردارند، سبب شده است تا شکوفایی اقتصادی در این کشور‌ها بارزتر شود.

5- حضور قدرت‌های بزرگ فرامنطقه‌ای: بازار پر رونق اقتصادی این سازمان بین‌المللی توجه قدرت‌های فرامنطقه‌ای، همچون آمریکا را به خود جلب کرده است. آمریکا در پی استراتژی گسترش تجارت فرا پاسفیکی خود، به برقراری روابط دوجانبه و همکاری‌های چند جانبه در حوزه همکاری با کشور‌های عضو «آسه آن»، در تلاش برای بهره‌وری از فرصت‌های اقتصادی در منطقه آسیای جنوب شرقی است. بر اساس آمار اتاق بازرگانی آمریکا، بیشتر شرکت‌های آمریکایی که با این سازمان مبادلات تجاری انجام می‌دهند، نسبت به فرصت‌های تجاری «آ سه آن» خوش‌بین هستند.

اهمیت سیاسی

رویکرد سیاسی کشور‌های عضو «آ سه آن» بر پایه همکاری‌های منطقه‌ای و سیاست دور نگاه داشتن منطقه از منازعات بنا شده است. ساختار دوستانه میان اعضای این سازمان سبب شد تا برخی از تنش‌ها میان اعضا با وساطت دیگر اعضا حل و فصل شود. برای مثال تنش میان مالزی و فیلیپین بر سر مالکیت صباح، مالزی و برونئی در خصوص اختلافات مرزی لیمبانگ از جمله این مصالحه‌ها است. این موضوع می‌تواند نقش ایران را در حل و فصل مناقشات پررنگ‌تر کند. ایران تاکنون نشان داده است که برای حل منازعات بین کشور‌ها تمام تلاش خود را کرده است. از سویی فعالیت‌های ضدتروریستی علیه گرو‌ه‌هایی همچون داعش، در جهت تامین امنیت کشور‌های عضو «آ‌ سه‌ آن» منجر به عقد توافقنامه‌ای بین 10 عضو این اتحادیه شده است.

در این مورد نیز ایران از پیشگامان مبارزه با داعش بوده است و توانمندی خود را در رابطه با اضمحلال این گروه تروریستی به خوبی نشان داده است به طوری که حتی دشمنان ایران نیز به این امر اعتراف کرده‌اند. همکاری ایران با کشور‌های عضو اتحادیه آسیای جنوب شرقی که مستقیما هیچ نوع چالش امنیتی با ایران ندارند می‌تواند سبب افزایش اعتبار ایران در بین اعضا این اتحادیه شود.

سخن آخر

پیوستن ایران به این پیمان می‌تواند فرصتی بزرگ برای ایران باشد، تا فشار‌های اقتصادی را که آمریکا و متحدانش در این حوزه علیه ایران اعمال کرده‌اند، کاهش دهد و اقدامات ائتلاف همسایگان عرب مرتجع علیه ایران را خنثی کند. بازار گسترده کشور‌های آسیای جنوب شرقی می‌تواند منافع اقتصادی ایران را تضمین کند. انعقاد قرارداد‌های دوجانبه و چندجانبه در حوزه اقتصادی که در اینگونه سازمان‌ها مرسوم است، سبب می‌شود تا برخی از موانع تجاری نظیر تعرفه‌های گمرکی کاهش یابد و یا همانند اعضای این پیمان به صفر برسد تا مبادلات تجاری و بازرگانی اعضا تسهیل شود.

این امر می‌تواند به رشد اقتصادی طرفین کمک کند. با توجه به تمایل اعضای «آ سه آن» به افزایش مناسبات تجاری با ایران در دوران پساتحریم، افزایش تعاملات تجاری بین ایران و اعضای این اتحادیه در آینده نزدیک می‌تواند نویدبخش شکوفایی بیشتر اقتصاد ایران باشد. رشد اقتصادی، اهرمی قوی در افزایش قدرت ملی هر کشوری به شمار می‌رود.

ایران از پتانسیل‌های فراوانی، چون منابع طبیعی و نیروی انسانی کارآمد برخوردار است که مولفه‌های قدرتمندی را در اختیار کشورمان قرار داده است و دیگر اعضای این اتحادیه به آن کاملا واقفند. این امر می‌تواند فرصت‌های شغلی زیادی را برای جوانان مشتاق ایران ایجاد کند که پیامد آن کاهش فشار‌های داخلی و عدم سوء استفاده کشور‌های معارض از این فشارهاست.

انتهای پیام/ 431

نظر شما
پربیننده ها