مقاومت یا سازش؟
گروه بین‌الملل دفاع پرس- سیروس فتح اله؛ محور مقاومت با پرچمداری جمهوری اسلامی ایران چندین دهه است که با تمام توان در مقابل زورگویی‌های آمریکا در منطقه غرب آسیا مقاومت می‌کند. دستاورد منحصربه‌فرد این محور در «لبنان»، «سوریه» و «عراق» در مقابل تروریست‌های دست‌پرورده آمریکا که تا بن دندان مسلح بودند، بهترین گواه بر این ادعاست.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی- نظامی در تحلیل‌های خود بار‌ها بر تاثیرگذار بودن راهبرد مقاومت در مقابل زورگویی آمریکایی‌ها تاکید کرده‌اند و معتقدند که هرچند محور مقاومت در استفاده از این راهبرد، هزینه‌های زیادی متحمل شده است، اما هزینه‌اش در مقابل سازش در برابر زورگویانی که لحظه‌ای از برنامه‌ریزی برای شکست این محور درنگ نمی‌کنند، به مراتب کمتر است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در 14 خرداد سال 96 گفتند: «برخی می‌گویند چالش با قدرت‌ها هزینه دارد، بله هزینه دارد؛ اما سازش هم هزینه دارد. شما ملاحظه کنید دولت سعودی برای اینکه با رئیس‌جمهور آمریکا سازش کند، مجبور می‌شود نیمی از ذخایر خود را هزینه کند، پس سازش هم هزینه دارد. چالش اگر با منطق و اعتماد به نفس باشد، هزینه‌اش کمتر از سازش است.»
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حدود یک سال بعد در دانشگاه امام حسین (ع) دوباره بر این موضوع تأکید کردند و فرمودند: «ایستادگی کردن ممکن است هزینه‌ای داشته باشد، امّا دستاورد‌های بسیار بزرگی دارد که صد‌ها برابر آن هزینه برای ملت‌ها ارزش دارد؛ اما تسلیم شدن در مقابل دشمن عنود و لجوج و خبیث، جز لگدمال شدن، جز ذلیل شدن، جز بی‌هویت شدن هیچ اثری ندارد؛ این را بایستی همه بدانند.»
تجربه‌های زیادی در منطقه پیش‌روی ماست که می‌توانیم به هزینه سازش که بیشتر از هزینه‌های مقاومت است، پی ببریم؛ سازش «یاسر عرفات» رئیس جنبش آزادی‌بخش فلسطین با رژیم صهیونیستی در سال 1988 یکی از نمونه‌های عقب‌نشینی و سازش در برابر زورگویان و متجاوزان است. عرفات بعد از چند سال مبارزه و مقاومت، در اقدامی غیرمنتظره رهسپار کاخ سفید شد تا با صهیونیست‌ها مذاکره کند که نتیجه این مذاکره امضای «اعلامیه اسلو» بود. به موجب این توافقنامه یک‌طرفه، تمامی تلاش‌های رزمندگان و خون شهدای مقاومت فلسطین پایمال شد. او در این دیدار در مقابل دوربین‌ها با اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت رژیم اشغالگر قدس دست داد تا همگان متوجه شوند، مرد شماره یک مبارزه علیه رژیم صهیونیستی تا چه اندازه از آرمان‌های خود عدول کرده است.
پیامد‌های سازش یاسر عرفات برای مردم فلسطین محدودیت شدید جابه‌جایی در نواحی اشغالی، کنترل شدید رژیم صهیونیستی بر منابع طبیعی و حیاتی مردم فلسطین و عدم جلوگیری شهرک‌سازی این رژیم غاصب بود؛ بنابراین مذاکرات صلح و توافقات بین یاسر عرفات و مقامات صهیونیستی کمکی به بهبود شرایط فلسطینیان نکرد و حتی موجب شد که این رژیم در اقدامات خود علیه فلسطینی‌ها گستاخ‌تر شود.
تجربه دومی که در منطقه نشان می‌دهد، هزینه سازش بیشتر از مقاومت است، موضوع اعتماد «معمر قذافی» رهبر لیبی به آمریکایی‌ها در بحث هسته‌ای بود که در نهایت منجر به برچیده شدن تاسیسات هسته‌ای و موشک‌های بالیستیک این کشور و حتی سرنوگونی حکومت قذافی و هلاکت وی شد؛ لذا می‌بینیم که عقب‌نشینی لیبی در مقابل زورگویی‌های آمریکا نه‌تن‌ها موجب لغو تحریم‌های اعمالی علیه این کشور نشد، بلکه میلیارد‌ها دلار غرامت بر لیبی تحمیل کرد.
این دو تجربه، چهره پلید و منفعت‌طلبانه غربی‌ها و آمریکایی‌ها را به خوبی نمایان و بر این موضوع تاکید می‌کند که به هیچ‌عنوان نباید روی عهد و پیمانی که با آن‌ها بسته می‌شود، حساب باز کرد؛ چون غربی‌ها و آمریکایی‌ها صرفا به فکر تامین منافع خود هستند، اگر منافع آن‌ها تامین شد و مطمئن شدند که هیچ امتیازی به طرف دیگر پیمان تعلق نمی‌گیرد، سر عهد و پیمان خود می‌ایستند، اما اگر خلاف این ثابت شود، کاری به صداقت طرف مقابل ندارند و در یک چشم بر هم زدن بدون سنجیدن تبعات این خروج از عهدی که بسته‌اند، خارج می‌شوند.
پس با کوتاه آمدن یا عقب‌نشینی در مقابل اهداف شوم غربی‌ها و آمریکایی‌ها نه‌تن‌ها مشکل آن‌ها با محور مقاومت حل نمی‌شود، بلکه تا می‌توانند برای این محور که می‌خواهد مستقل و آزاد باشد، پرونده سازی خواهند کرد؛ یک روز القاعده بهانه بود، روز دیگر طالبان. این روز‌ها هم داعش بود که از بین رفت، فردا هم قطعا تروریستی در شکل و شمایلی دیگر در جهان اسلام علم خواهند کرد که باید هوشیار بود و به تقویت هرچه بیشتر محور مقاومت پرداخت؛ چرا که تجربه موفقیت محور مقاومت در پروند‌های مختلف منطقه از جمله از ریشه‌کن کردن گروه‌های ترویستی و خنثی کردن نقشه شوم غربی‌ها و آمریکایی‌ها نشان داد که هزینه مقاومت به مراتب کمتر از سازش و عقب‌نشینی است.
انتهای پیام/ 411
