نگاه «پنتاگون» به تهدید گذرگاه‌های نفت
به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران گرچه یکی از بزرگترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی دو کشور وارده کرده است، اما به دلیل هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود. دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسین (ع) به گوش جهانیان رساند.
در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.
در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ از آن بهره گرفته و به نوعی به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.
مجله «بیزینس ویک» که یک مجله تجاری است و به زبان انگلیسی در آمریکا منتشر می‌شود، یکی از ابزارهای رسانه دشمن بود که در 14 مهرماه 59 گزارشی را در مورد نگاه پنتاگون به تهدید گذرگاه‌های نفت منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:
نگاه «پنتاگون» به تهدید گذرگاه‌های نفت
«در آغاز جنگ بین ایران و عراق نیروی دریایی ایران، که نیرومندترین قدرت منطقه است، سه فرورند ناوچه را برای مسدود کردن یا مین‌گذاری تنگه هرمز گسیل کرد؛ اما 2 فروند از این کشتی‌ها ناگهان به‌طرف انتهای دیگر خلیج فارس رفتند تا در جنگ شرکت کنند.
گرچه منابع پنتاگون اکنون هیچ شاهدی مبنی بر اقدام ایران برای عملی کردن تهدیدش در مورد بستن تنگه هرمز در دست ندارند؛ اما اعمال آینده ایران هم‌چنان غیرقابل پیش‌بینی است. با این وجود، پنتاگون احساس می‌کند که هیچ یک از طرفین توانایی تحمل جنگ بیش از 2 هفته را ندارد.
اگر ایران تلاش کند که تنگه هرمز را مسدود کند، آمریکا می‌تواند با کشتی‌ها و هواپیماهای خود که در دریای عمان مستقر هستند، وارد عمل شود.
زیر نظر داشتن روس‌ها
اگرچه ایران هنوز برای قطع حرکت محموله‌های نفت از طریق تنگه هرمز اقدامی انجام نداده است؛ اما جیمی کارتر در روز 24 دسامبر نگرانی خود را از احتمال چنین پیشامدی ابراز داشت و تصریح کرد «ضروری است» حرکت محموله‌ها بدون وقفه ادامه داشته باشد.
وی همچنین تاکید کرد که «مسلما هیچ مداخله‌ای» از جانب کشورهای خارجی نباید صورت گیرد. اتحاد شوروی موضع یکسانی اتخاذ کرد؛ اما آمریکا را متهم کرد که باعث بروز جنگ شده است.
مقام‌های آمریکایی از اینکه شوروی‌ها نیروهایشان را برای دخالت احتمالی در این جنگ به طرف مرز ایران حرکت نداده‌اند نفس راحتی کشیدند.
تسلیحات چشمگیر
به گفته تحلیلگران پنتاگون، ایران و عراق هر 2 تسلیحات گوناگون و موثری را علیه یکدیگر به کار برده‌اند. به غیر از نیروی دریایی، عراق بر روی کاغذ از جهت تعداد سرباز، تانک، هواپیما، موشک‌های ضد هواپیما و توپخانه بر ایران برتری دارد.
جنگنده‌های میگ 23 روسی و تانک‌های تی 54، تی 55 و تی62 سلاح‌های اصلی عراق در جنگ بوده‌اند، درحالی‌که ایران تانک‌های چیفتن انگلیسی و جنگنده‌های اف-4 و اف-5 آمریکایی را وارد نبرد کرده است.
با توجه به لطمه وارد شده به پالایشگاه عظیم نفت ایران در آبادان، نیروهای مسلح این کشور ممکن است بزودی با کمبود جدی سوخت روبه‌رو شوند.
عراق نیز ممکن است با مشکلات مشابهی روبه‌رو شود. پالایشگاه‌های این کشور نیز بمباران شده‌اند و تجهیز مجدد قسمت‌ها از جانب شوروری اخیرا مسکوت مانده است.
یک مقام رسمی آمریکایی می‌گوید: «به نظر می‌رسد ارتش ایران به سختی از هم پاشیده شده است. این ارتش فاقد فرماندهی، کنترل و رهبری است.» آوی پلاسکف از موسسه‌ی مطالعات استراتژیک در لندن، می‌افزاید: «ارتش ایران در بی‌نظمی به سر می‌برد.»
انتهای پیام/ 411
