فیلم‌های سخیف جز به حراج اخلاق و فرهنک نمی‌انجامد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «محمدرضا شرف‌الدین» مدیر عامل سابق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و از تهیه کنندگان سینما متنی را به عنوان تکذیبیه یک مصاحبه، در اختیار این خبرگزاری قرار داد که به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
اخیرا مصاحبه‌ای از اینجانب «محمدرضا شرف‌الدین» در یکی از رسانه‌ها پخش شده که چون احساس میکنم ویرایش و سمت و سوی آن غیر از آنچه که منظور من بوده است، می‌باشد لذا این یادداشت را ارائه میکنم تا مبادا خدای ناکرده سخن ناصواب موجب تضییع حقوق کسی شود و یا به شان و منزلت کسی لطمه وارد سازد که این امر مغایر با مبنای مصاحبه، یعنی «فرهنگ عاشورایی است».
لذا اکنون آنچه در نظر و نیت خود داشته‌ام را یک بار دیگر بازخوانی میکنم.
ابتدا تاکید میکنم که سمت و سوی انتقاد من وضعیت فرهنگی موجود در شئونات گوناگون جامعه، بخصوص سینما و سلبریتی‌ها و اشرافیت تحمیلی است.
از سخن استاد دکتر محقق وام می‌گیرم، چنانکه ایشان با بیان شعری از ناصرخسرو قبادیانی گفتند:
غره مشو بدان که همی گوید بهمان فقیه بلخ و بخارا شد
زیراکه علم دینی پنهان شد چون کار علم و دین به غوغا شد
نیز حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: «عالمها ملجم و جاهلها مکرم»، من در سرزمینی زندگی میکنم که عالم را لگام زده‌اند و دهانش را بسته‌اند و نادان را گرامی می‌دارند.
من نه کارشناس دینی هستم و نه عالم و دانشمند اما مضعیت فرهنگ را می‌فهمم، بخصوص آنچه که به عنوان حرفه و تخصص، سالهاست در فضای آن حضور دارم، یعنی سینما.
امروز بیشتر آثاری که بر پرده سینما می‌بینیم، تمدن سوز و فرهنگ‌ستیزند، هر چند آثاری هستند که نشان فرهنگ دینی و ملی ما را در خود دارند و پدیدآورندگان آن آثار متعهدانه به رسالت خردمندانه خود عمل نموده‌اند. من تمام قد در مقابل آنها تعظیم میکنم اما روی صحبت من وضعیت غالب است.
فیلم‌های سخیفی که متاسفانه جزبه حراج اخلاق و فرهنک نمی‌انجامد و متاسفانه فروش‌های گزاف دارد. اینها نشان تهی شدن جامعه از ارزش‌های دینی، تمدن و اخلاق است.
و اما بعد، ضمن انتقاد از بعضی مدیران و مسوولین، مسوولیت این نقصان را متوجه کسانی می‌دانم که با تبختر و تفرعن بر کرسی فریختگی تکیه زده‌اند و آن جایگاه هدایت و رشادت توده مردم راغضب کرده‌اند و به پرکردن جیب خود با تحقیر و تحمیل ذلت به مردم و جامعه مشغولند، از آن جمله، به ادبیات امروز، لاکچری‌ها.
این انتقاد به این معنی نیست که کارآفرینی در سینما، تولید ثروت و رویکرد سینما به طنز و کمدی را زیر سوال ببرم که این هرسه لازمه یک جامعه پویا، هدف دار و سلامت محور است و لاجرم از اهداف رسانه‌ای سینماست.
من می‌دانم که حتی سخت‌ترین ممیزی‌‌ها هم تا زمانی که روح تعهد در افراد نباشد، نمی‌تواند کارساز باشد و مطمئنم که مسوولین ارشاد در این باره تمام تلاش خود را انجام می‌دهند.
بسیاری از مدیران حوزه فرهنگ و سینما را از نزدیک می‌شناسم و در تعهد و شایستگی آنها تردید ندارم. حوزه هنر و فرهنگ جائی نیست که با دستور و بخشنامه و ممیزی، سربه راه شود و میزان و تراز قرارگیرد. از کوزه همان برون تراود، که در اوست، عیب از جای دیگر است.
و اگر سخن از آتش به اختیار است، منظور این نیست که باید کوکتل مولوتوف ساخت و به سینماها حمله کرد و یا حیثیت افراد را به یک باره به آتش کشید. بلکه منظور این است که باید با چشم باز و فهم و هوشیاری و از همه مهمتر باسعه صدر به نقد و انتقاد مشفقانه پرداخت و کسانی را که عشوه ده و رشوت ستانند را شناساند و داروی تلخ نصیحت را به شهد ظرافت آمیخت تا نازک طبعان و نازنینان و نقاشان چیره دست طبیعت انسانی از این گفتار ملول نگردند.
با تقدم خالصانه‌ترین احترام به حضور عزیزانی که در این زمانه ابری، لباس خدمت و اخلاص به تن دارند.
محمدرضاشرف الدین
97/06/31»
انتهای پیام/ 121
