قرارهایی که رنگ و بوی شهدایی گرفت
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، همه چیز از یک اتفاق کوچک و نیتی که به نام شهدا گره خورده بود، شروع شد. تصمیم چند جوان برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا و عملی کردن فرموده رهبر معظم انقلاب برای حفظ دستاوردهای شهدا، مجموعه ای با عنوان «قرار شهدا» را بنا کرد که هر پنجشنبه با نصب تصاویری از شهدای محله خود و پذیرایی با شیرینی و شربت به استقبال از هم‌محله‌ای‌های خود می رفتند.
میهمانی شهدا با شیرین و شربت
قرار شهدا به همین سادگی راه افتاد و مدتی بعد عده ای از جوانان در مناطق دیگر تهران و حتی کشور از طرح استقبال کردند و پرچم «قرار شهدا» به جز مجیدیه در نقاط دیگر نیز بالا رفت. حالا قرار شهدا در محله پردیس، آبسرد، بومهن، بندرعباس و خرمشهر هم برگزار می شود و جوانانی هر هفته نام شهدای محله شان را زنده می کنند تا اسم حماسه آفرینان کشورشان در پیچ و خم تاریخ فراموش نشود.
«داوود غلامحسینی» از جمله کسانی است که در برپایی اولین ایستگاه قرار شهدا پیشقدم شده است، او تعریف می کند: «سال 93 بود، بعد از مشورت با دوستانم قرار گذاشتیم کاری برای شهدای محله مجیدیه انجام دهیم تا مایه دلگرمی خانواده هایشان باشد، قرار گذاشتیم هر هفته پنجشنبه ها در کنار تصاویر شهدای محل نذری ای را بین مردم تقسیم کنیم.»
رسانه ها به کمک ما بیایند
او به روند برپایی قرار شهدا در مناطق دیگر اشاره کرده و می گوید: «اولین قرار شهدا در مجیدیه برپا شد، چون خودم ساکن پردیس بودم مدتی بعد در پردیس هم راه اندازی شد. چون خیابانی به نام شهدا در این منطقه نداریم از طریق دوستانمان تصاویر شهدایی که خانواده های آنان در پردیس زندگی می کنند را جمع آوری کردیم و سال 94 اولین قرار شهدای پردیس را برگزار کردیم. بعد از این در بومهن به تاسی از ما عده ای قرار شهدا را برگزار کردند، سپس نوبت به آبسرد دماوند رسید.»
غلامحسینی می گوید هیچ گاه فکر نمی کردیم کار گسترش پیدا کند. حتی اعضای قرارهای شهدا که در شهرهای دیگر برگزار شده را نمی شناسیم. او ادامه می دهد: «ما برای تبلیغ صرفا به ایجاد یک کانال تلگرامی بسنده کردیم تا یاد و خاطره شهدا را زنده نگه داریم. این خواهش را از رسانه ها داریم که کارمان را معرفی کنند تا این حرکت خودجوش و هر چند کوچک که با کمترین هزینه انجام می شود، گسترش پیدا کند.»
کمک مادر شهید برای زنده ماندن یاد فرزندش
از زمانی که بچه های قرار شهدا کارشان را شروع کرده اند اتفاقات جالب زیادی برایشان افتاده، نمونه این اتفاق را غلامحسینی تعریف می کند و می گوید: «همان اوایل کار یکبار میز و سیستم صوتی را جلوی در خانه آماده کرده بودم تا چند ساعت بعد ایستگاه صلواتی را برپا کنیم که وسایلمان را بردند. فکر کرده بودند ضایعات است و جلوی در گذاشته ایم. یکبار هم کسی را دیدیم که دقایق زیادی رو به تصاویر شهدا ایستاده و گریه می کند، برایمان تعریف کرد شهدایی که عکسشان را نصب کرده ایم دوستانش بوده اند و چقدر این سال ها از دوستان شهیدش غافل بوده، یا مادر شهیدی را دیدیم که عصا زنان برای تهیه شربت به کمک ما آمد.»
کاری که از دل برآید بر دل می نشیند
او مهمترین ویژگی قرار شهدا را خودجوش و مردمی بودن آن می داند که باعث شده هر هفته عده ای از بچه ها را با یک نیت دور هم جمع کند «دستوری نمی شود مردم را پای کار آورد، خودجوش بودن قرار شهدا نقطه قوت است چون کاری که از دل برآید ادامه پیدا می کند. اگر قرار بود به ارگان و نهاد دولتی وابستگی داشته باشیم ممکن بود در برگزار شدن یا نشدن برنامه دخالت کنند، در شرایط حاضر اگر من هم برای ادامه کار راغب نباشم چون کار صرفا برای من نیست نمی توانم و برنامه ها به دست مردم جلو می رود.»
از غلامحسینی درباره تیم تشکیل دهنده قرار شهدا پرسدیم که جواب داد: «شهدا آنقدر جذاب هستند که همه را زیر پرچم خود نگه می دارند، هدف اول کار «قرار شهدا» زنده کردن نام و یاد شهدا و دیدار با خانواده آنها بود که می دانستیم جوانان استقبال می کنند؛ جذابیت کار شهدا این است که همه با هر تیپ و شخصیتی حاضر به فعالیت هستند. در بسیج و هیئت های مذهبی اینطور نیست که همه طیف آدم حضور پیدا کنند اما در برنامه های مربوط به شهدا جوانان را با تیپ های مختلف می بینیم.»
سو استفاده تبلیغاتی سیاسی از قرارهای شهدا
چند سال است از اولین «قرار شهدا»ی بچه های مجیدیه می گذرد. در این سال ها اتفاقات خوب و بد زیادی برای قرار شهدا افتاده است، از دیدار با خانواده های شهدا و پیگیری برای سنگ مزار شهدای فاطمیون و ازدواج یکی از جوان ها در جوار مزار شهدای گمنام تا بی مهری و سنگ اندازی برخی مسوولان شهرستانی برای استفاده تبلیغاتی از این کار خودجوش، با این وجود بچه های قرار شهدا با افتخار از کارشان یاد می کنند و آن را به پیش می برند. در این بین اما لطف مادی و معنوی خانواده های شهدا، که صاحبان اصلی قرارهای هر هفته هستند بچه ها را به ادامه کار دلگرم کرده است.
غلامحسینی از برخی برخوردها نیز گله‌مند است، استفاده تبلیغاتی و سیاسی مسوولان شهری از فعالیت های گروه های خودجوش را بدترین اتفاق این سال های قرار شهدا می داند و به اتفاقی که سال گذشته برای خود و گروه قرار شهدا افتاد اشاره کرده و می گوید: «اواخر سال 95 یکی از مسوولان که برنامه داشت به شورای شهر راه پیدا کند از ما خواست تا با او همکاری کنیم و زیر اسم قرار شهدا نامی از او هم ببریم که ما قبول نکردیم و همین بهانه ای شد تا هفته های بعد مورد هجمه و تخریب قرار بگیریم. به ما اتهاماتی زدند که ناروا بود و با تبلیغاتی که علیه ما کردند مدتی در بین اعضا ریزش داشتیم. حتی شایعه کردند ما به جریان های انحرافی وصل هستیم که با تحقیقات سازمان های اطلاعاتی مشخص شد همه حرف ها شایعه و دروغ بود. عده ای قصد دارند از این کار خودجوش بهره سیاسی و تبلیغاتی ببرند که ما به هیچ عنوان زیر بار نرفتیم.»
او به مهمترین دلیلی که اجازه نداده است قرار شهدا تا به امروز با ارگان یا موسسه ای دولتی پیوند بخورد اشاره می کند و می گوید: «دفاع مقدس توسط خود مردم صورت گرفت و با رهبری امام و همراهی مردمی که با جان و دل ولایت را پذیرفته بودند ادامه پیدا کرد. دفاع مقدس یک حرکت مردمی بود چون آن زمان نه ارتش منسجمی داشتیم نه سپاهی تشکیل شده بود.»
انتهای پیام/ 141
