سهم خواهی آمریکا برای طالبان
به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، زُلمای خلیل زاد نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان ادعا کرد طالبان را نمی‌توان با قدرت نظامی شکست داد و باید با آنان مذاکره کنیم تا از طریق سیاسی به توافقاتی برسیم.
این سخن خلیل زاد پس از انجام سفر دو روزه به قطر و مذاکرات فشرده با نمایندگان طالبان مطرح شده و در واقع جدیدترین دیدگاه واشنگتن در قبال این گروهک تروریستی محسوب می‌شود. اعلام این مواضع و جانبداری آشکار از طالبان، در شرایطی مطرح شده که از یکطرف تروریستهای طالبان در مقیاس انبوه، هر چند یکبار به یکی از شهرهای کلیدی افغانستان حمله می‌کنند و با کشتار نیروهای دولتی، کنترل آنرا در اختیار می‌گیرند. علاوه بر این سخنان خلیل زاد، با تدارک سنگین نیروهای دولتی برای بازپس گرفتن شهر فراه همزمان شده که دولت مرکزی امیدوار است بتواند اوضاع را به نفع خود تغییر دهد و مانع پیشروی‌های طالبان به سمت و سوی تصرف شهرهای دیگر شود.
نیروهای ائتلاف آمریکا موسوم به کی – 4 و در راس آنها آمریکا مدعی هستند که از ارتش و نیروهای دولتی افغانستان حمایت می‌کنند ولی عملاً در قبال حملات برق آسای تروریستهای طالبان واکنش قابل ذکری از خود نشان نمی‌دهند. موضوع مهم‌تر به نقش آفرینی تروریستهای رقیب در افغانستان باز می‌گردد که پس از شکست سنگین داعش در سوریه و عراق، داعش با همکاری آمریکا نتوانسته تروریستهای محاصره شده در ادلب و سایر مناطق سوریه را به افغانستان «هلی برد» کند و با انجام عملیات گسترده یا پراکنده نظامی، به رقابت با طالبان بپردازد.
نکته قابل تامل این است که داعش در افغانستان کمترین حضوری نداشت و هیچگونه عملیاتی قبل از شکست کامل در عراق و سوریه به نام داعش در افغانستان ثبت نشده بود لکن پس از شکست سنگین آنها، ناگهان داعش در افغانستان اعلام حضور کرد و با نخستین عملیات وحشیانه تروریستی، قدرت آتش خود را به نمایش گذاشت.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که با فشار مشترک سازمان ملل و ائتلاف آمریکا و با جوسازی پیرامون مخاطرات ناشی از انجام عملیات نظامی ارتش سوریه علیه تروریستهای داعش در ادلب، فرصتی طلائی برای برقراری آتش بس موقت به وجود آمد تا در پرتو آن آمریکا و متحدانش برای جابجائی تروریست‌ها از ادلب سوریه به افغانستان و بندر الحدیده در یمن، وارد عمل شوند.
این بسیار شرم آور است که آمریکا و متحدانش در عملیات جنایتکارانه در یمن تلاش می‌کردند بندر استراتژیک الحدیده را اشغال کنند و یگانه راه ورود کمک‌های انسان دوستانه، غذا و دارو به یمن را به تصرف در آورند تا بلکه بتوانند فشارها بر علیه مردم مظلوم ولی مقاوم یمن را بیشتر کنند و آنها را به زانو در آورند. مقاومت قهرمانانه نیروهای مقاومت و ارتش یمن، پوزه اشغالگران را به خاک مالید و طیف وسیع نیروهای چند ملیتی و تروریستهای داعش به تلفات سنگینی در مقیاس دو هزار تن به کلی تار و مار شدند.
اکنون واشنگتن قصد دارد با همین مهره‌های دست آموز داعش و طالبان، در افغانستان هم بازی جدیدی را به راه اندازد و آنها را «قدرتی شکست ناپذیر»! معرفی کند. با اینکه ترامپ در جریان تبلیغات انتخاباتی به سیاست‌های پیشینیان خود مرتباً خرده می‌گرفت و آنها را عامل شکل گیری تروریسم در افغانستان، سوریه و عراق معرفی می‌کرد ولی اکنون با وقاحتی کم نظیر تلاش می‌کند همان راهکارهای رسوا و سیاست‌های نخ نما شده را عیناً در پیش گیرد. سخنان خلیل زاد از این دیدگاه معنی و مفهوم واقعی خود را پیدا می‌کند که اگر یک گروهک تروریستی توانست با شرارت و جنایت به قدرت نمائی بپردازد، نباید و نمی‌توان آنرا سرکوب کرد بلکه باید آنرا در حکومت شریک نمود.
البته این سیاست جدیدی هم نیست، چرا که آمریکا و متحدانش برای مهار داعش در عراق، دو برنامه 10 ساله و 30 ساله ارائه کرده بودند و خاطرنشان ساخته بودند که داعش را نمی‌توان به کلی سرکوب کرد و از میان برد بلکه باید آنرا «مهار» کرد! رمز و راز دشمنی آشکار و نهان آمریکا با حشدالشعبی که نیروهای مقاومت عراق هستند نیز دقیقاً از همین جا مشخص می‌شود که ارتش عراق و نیروهای مقاومت با کمک ایران توانستند پرونده تروریستهای داعش را با سرعت مختومه کنند و به آمریکا فرصت ندهند با این مهره‌های دست آموز، همچنان بازی و یکه تازی کند.
آمریکا با پرونده جنایاتش علیه ارتش و سایر نیروهای دولتی و حتی مردم مظلوم افغانستان چهره سیاهی از خودش به نمایش گذاشته است. حتی بدون اظهارات صریح خلیل زاد هم کاملاً آشکار بود که آمریکا جانب تروریست‌ها را گرفته ولی اکنون محرز شده است که واشنگتن خواستار مشارکت آشکار و رسمی تروریست‌ها در حکومت افغانستان است!
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی
