به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، شهید «حبیب لکزایی» در ۱۸ شهریور ۱۳۴۲ متولد شد. وی بعد از پیروزی انقلاب، در سال ۱۳۵۸ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ملحق و در لشکر ۴۱ ثارالله مشغول خدمت شد. چندین بار در جنگ حضور پیدا کرد. حبیب لکزایی در شرایطی به جنگ میرفت که فرماندهان تمایل بیشتری به حضور او در پشت جبهه و تلاش برای تقویت نیروهای اعزامی داشتند و بارها پس از ورودش به جبهه به دستور فرماندهان به عقب باز میگشت.
وی در سال ۶۷ در منطقه شلمچه به شدت مجروح شد و در اثر این مجروحیتها جانباز ۷۷ درصد شد و ترکشهایی در ناحیه سر و گردن و چشم و قفسه سینه و دیگر جاهای بدنش، سالها همنشین این سردار پرتلاش بودهاند.
لکزایی در سالها خدمتش مسئولیتهای زیادی چون «مسئول اکیپ گشت پایگاه زابل»، «مسئول بسیج پایگاه زابل در سال ۶۱»، «فرمانده حوزه مقاومت نجف اشرف بخش مرکزی زابل در سال ۶۳»، «مسئول ستاد گردان لشکر ۴۱ ثارالله در جنوب شلمچه در سال ۶۶»، «فرمانده سپاه زابل از سال ۶۹ تا ۷۹»، «معاون هماهنگ کننده منطقه مقاومت سیستان و بلوچستان از سال ۷۹ تا ۸۶»، «جانشین فرمانده منطقه مقاومت بسیج درسال۸۶»، «جانشین فرمانده سپاه سلمان استان از سال ۸۷ تا هنگام شهادت.»
لک زایی در تاریخ ۲۵ مهر۱۳۹۱ بر اثر ترکشهایی که در بدن داشت به شهادت رسید و پس از انتقال به زادگاهش، در حسینیه شهدا و در گلزار شهدای ادیمی به خاک سپرده شد.
کتاب هفت جلدی «حبیب دلها» و «مجموعه مقالات حبیب دلها»، «حبیب از زبان حبیب»، «حبیب دلها در آینه اشعار» در 2 جلد، «بسیج و امنیت ملی با رویکرد استان سیستان و بلوچستان» از کتابهایی است که درباره این شهید والا مقام تالیف و منتشر شده است.
کتاب «حبیب دلها؛ الگوی تربیت و اخلاص» مجموعه مقالههای نخستین همایش «سردارشهید حاج حبیب لکزایی» است که به کوشش «شریف لک زایی» و به همت موسسه فرهنگی و هنری عرشیان کویر تاسوکی منتشر شده است. این کتاب در دو بخش «الگوی تربیت» و «سبز سرخ بال» تنظیم شده است.
در مقدمه این کتاب آمده است:
«بزرگداشت حبیب دلها تذکاری است برای همه به ویژه اصحاب قلم و اندیشه که بدانیم با پایان جنگ، وظیفه دینی و انقلابی ما به پایان نرسیده است. لذا باید اهالی ادب و هنر تلاش نمایند تا یاد و نام حماسه آفرینان و عاشورائیانی که تمام هستیشان را در طبق اخلاص نهادهاند جاودانه شود. شهید لک زایی در طول سالهای سخت جنگ در حقیقت نمونه بارز یک بسیجی مخلص، بود و پس از دروان دفاع مقدس نیز به عنوان تندیس تقوا شناخته میشد و سرانجام به شهادت رسید.»
قسمتی از متن کتاب:
«سردار شهید ـ لک زایی ـ به لحاظ تساهل و تسامح و هم به لحاظ اصلاح و رفتار اطرافیان دارای سلوک تربیتی خاصی بود. بر اساس همین شیوه تربیتی بود که معمولا در مقام اصلاح و تنبیه و تشویق، اعتقاد بر این بود که یک پاسدار باید اصلاح شود، اخراج اصلا گزینه خوبی نیست، چرا که وقتی یک پاسدار را اخراج میکنند، علاوه بر اینکه در بین فامیل و اقوام آبرویش میرود، در اجتماع هم سرافکنده هست و هیچ جا و هیچ کس دیگر هم ایشان را به کار نمیگیرد.
نظام تعلیم و تربیت ما نیاز داردکه مخاطب خود را جهت آماده سازی برای زندگی اجتماعی، با چنین الگوهایی آشنا کند. پرداختن به زندگی سرداران شهید میتواند تدبیری باشد برای رسیدن به هدف نامبرده. زیرا در بیشتر برنامههای تربیتی با پرداختن به مباحث حاشیهای به انباشتن ذهن دانشآموزان از مطالب خشک و تهی اقدام شده است.
مطالبی که نه مهارت مقابله با مشکلات فردی را برای دانش آموزان آماده میکند و نه آمادگی برای پذیرفتن مسئولیت در حیات اجتماعی، بلکه با تکیه بر محفوظات خشک و کم مایه دانش آموز را به خود مشغول میدارد، غافل از این که به تربیتی که ما انتظار داشته باشیم از دل آن، امثال سردار شهید لک زایی پرورش یابند، منتهی نمیشود»
«حبیب دلها؛ الگوی تربیت و اخلاص» در ۲۸۰ صفحه به کوشش «شریف لکزایی» تهیه تنظیم و توسط «موسسه فرهنگی و هنری عرشیان کویر تاسوکی» در هزار نسخه منتشر شده است.
انتهای پیام/ 161