خنده از لبان «نصرالله» محو نمی‌شد

یکی از همرزمان شهید «نصرالله راشدی» شهید مدافع حرم لشکر فاطمیون در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، با اشاره به خصوصیات اخلاقی این شهید اظهار داشت: نصرالله اگر با کسی رفیق می‌شد تا آخر پای رفاقتش می‌ماند. به خاطر اینکه سنش کم بود، از او خواستیم که در عقبه جبهه خدمت کند و در جنگ، بطور مستقیم حضور نداشته باشد؛ اما نصرالله اصرار داشت که گاهی به ما سر بزند.

وی افزود: در منطقه الحمره مدتی وظیفه دژبانی را به عهده نصرالله گذاشتند. نظر بیشترِ همرزمان این بود که نصرالله به خاطر سن کمی که دارد، بهتر است که در دژبانی خدمت کند؛ اما او اصرار داشت که به خط مقدم برود. نصرالله می‌گفت «چون از ابتدای حضورم در سوریه با شما آشنا شدم، می‌خواهم با شما بمانم».

این همرزم شهید ادامه داد: از خصوصیات خوب دیگرش این بود که در مدت آشنایی نه عصبانیت‌اش را دیدیم و نه حرف بدی از او شنیدیم. همیشه اگر دستوری به او داده می‌شد، اطاعت می‌کرد و لبخند بر لبش داشت.

وی تصریح کرد: بعد از مدتی که در دژبانی حضور داشت او را به عنوان خدمه به عقب فرستادیم تا در کنار برادران ایرانی باشد. در قرارگاه، ایرانی ها از عملکرد او راضی بودند؛ چرا که فرد با اخلاق و منضبطی بود. چندان اهل صحبت کردن نبود، ولی همین که لبخند می زد و کارش را به نحو احسن انجام می داد، همه را راضی نگه می داشت.

همرزم شهید راشدی در خصوص نحوه شهادت دوستش گفت: اواخر فصل بهار سال 95 زمانی که نیروها برای خواندن نماز به مسجدی در منطقه خلصه می رفتند به کمین دشمن برخوردند و نصرالله به همراه حدو 20 نفر دیگر از رزمنده ها بر اثر انفجار انتحاری به شهادت رسید.

به گزارش دفاع پرس، پیکر مطهر شهید «نصرالله راشدی» که در تفحص‌های اخیر در سوریه کشف شده بود پس از انتقال به کشور، امروز (پنجشنبه) در شهرستان گرمسار در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/ 141