به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس به نقل از آرمان، رفتارهای دونالد ترامپ را در 2 حوزه باید مورد بررسی قرار دهیم؛ یک بعد شخصیتشناسی است و بعد دیگر از جهت پوزیشن به عنوان رئیس جمهور آمریکا که به نظر میرسد این 2، یکی نیستند.
ترامپ در شخصیت حقیقی خود ماجراجوست، دنبال بهانهای برای مطرح شدن و به شدت دارای کیش شخصیت است. او دوست دارد به عنوان یک رهبر تاثیرگذار در جهان مطرح باشد. ترامپ یک شخصیت حقوقی هم به عنوان رئیسجمهور ایالت متحده آمریکا دارد که در این شخصیت حقوقی مجبور است در چارچوب سیاستهای ایالات متحد آمریکا رفتار کند و موضع بگیرد.
به نظر میرسد اخبار منتشره مبنی بر اعلام آمادگیاش برای سفر به تهران به منظور مذاکره، به شخصیت حقیقیاش برمیگردد. یعنی تمایل نفسانی داخلیاش برای مطرح شدن و برای اینکه در اخبار باشد وعنوان کند همچنان دنبال گفتوگو و مذاکره است و به عنوان یک شخصیت تاریخی مطرح شود که بعد از 40 سال، اولین رئیس جمهور آمریکاست که به تهران سفر میکند! ولی واقعیت این است که از نظر شخصیت حقوقی که رئیسجمهور ایالتمتحده آمریکاست ملزم به رعایت 12 مادهای است که وزیر خارجه آمریکا، مایک پمپئو مطرح کرده است.
البته رئیسجمهور میتواند از لحاظ قانونی این مواد را نادیده بگیرد، ولی واقعیت این است که میخواهد در چارچوب سیستم آمریکا فعالیت کند. در درون سیستم حاکمیتی ایالاتمتحده آمریکا، ترامپ بالاخره میخواهد به این هدف برسد که ایران هم مجبور به مذاکره با ما شد؛ چه من به تهران بروم و چه آنها به واشنگتن بیایند و چه در کشور ثالثی مذاکره کنیم. برای ترامپ مهم این است که ایران را به مذاکره با ایالات متحده آمریکا و نه با شخص ترامپ اجبار کرده است. در اینجا این نکته حائز اهمیت است که تنها در صورتی که ترامپ به عنوان یک شخصیت حقوقی رسما اعلام کند 12 شرط پمپئو را کنار گذاشته و همچنان در برجام و چارچوب آن عمل میکند، میتوان باور کرد واقعا دنبال مذاکرهای که نتیجهای در آن باشد، است. ولی وقتی همچنان 12 شرط را دنبال میکند بیشتر به بهرهبرداری تبلیغاتی شبیه است، لذا این اخبار را نباید خیلی جدی تلقی کرد. در این میان برخی معتقدند «در عالم سیاست دوست و دشمن دائمی وجود ندارد». واقعیت این است که ما در عالم خلأ بسر نمیبریم و در یک عالم واقعی روی زمین داریم صحبت میکنیم.
انتهای پیام/ 112