مدیریت انقلابی بدون ادعای انقلابی‌گری در جشنواره «تئاتر فجر»
گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس - رسول حسنی؛ نقش تئاتر در جامعه امروز چنان از اهمیتی بالایی برخوردار است که نیازی به توضیح ندارد. چه در جوامع در حال توسعه مثل ایران و چه در جوامع توسعه یافته مثل برخی از کشورهای اروپایی تئاتر نه یک نیاز که عملا از عوامل توسعه محسوب می‌شود.
برگزاری بیش از 180 جشنواره در سطح منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی گواه این است که هنر تئاتر علاوه بر علاقه‌مندان فراوانش در میان هنرمندان جوان، هواداران بی‌شماری در بین مردم نیز دارد. بنابراین تجمع این 2 قشر در کنار هم در رویدادی مهم چون جشنواره تئاتر می‌تواند ثمرات قابل توجهی به همراه داشته باشد.
این امر فرصت مناسبی برای این است که بدانیم بعد از 40 سال که از انقلاب اسلامی می‌گذرد، کجا ایستاده‌ایم.
جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر این فرصت مغتنم را اگر نه کاملا اما به هر حال ایجاد کرد. در شرایطی که جشنواره‌هایی چون جشنواره تئاتر بین‌المللی کودک و نوجوان، جشنواره سنتی آیینی، جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی برنامه مشخصی برای 40 سالگی انقلاب نداشتند، «نادر برهانی مرند» با در نظر داشتن 40 سالگی انقلاب جشنواره سی و هفتم را برنامه‌ریزی کرد.
نکته قابل توجه این است که برنامه‌های بخش 40 سالگی انقلاب نه موضوعی حاشیه‌ای و جنبی بلکه اغلب آثاری که در این جشنواره حضور داشتند همگی در بخش «مسابقه ایران‌یک»، «بخش مسابقه ایران‌دو»، «بخش نمایش‌های رادیویی» و «بخش خیابانی» روی صحنه رفته و به اجرا درآمدند.
در کنار بخش‌های اجرایی برگزاری نشست‌های متعدد از جمله، بررسی تئاتر بعد از انقلاب، نمایشنامه نویسی که در روزهای قبل از جشنواره برگزار شد و نشست‌های دیگر اگر چه مستقیما به 40 سالگی انقلاب نپرداخته بودند اما کارنامه 40 سال هنر تئاتر بعد از انقلاب و دست‌آوردهای آن را مرور کردند.
دیگر اهمیتی ندارد تا با نگاه موشکافانه همه آثاری که در بخش 40 سالگی انقلاب در این جشنواره روی صحنه رفتند را موشکافی کرده تا ببینیم چقدر به ماهیت انقلاب اسلامی نزدیک هستند یا نه؛ نفس عمل چنان که باید از اهمیتی در خور توجه برخوردار است و باید الگویی برای جشنواره‌های دیگر قرار بگیرد.
تنوع آثار بخش 40 سالگی نیز از دیگر وجوه ممتاز این جشنواره سی و هفتم است که همه طیف‌ها و سلایق سیاسی و جناحی را شامل می‌شود. این امر هر چند ممکن است دارای اشکالاتی باشد اما باید به این نکته توجه داشت که این تنوع سلایق جشنواره را از افتادن به دام سفارشی بودن نجات داده است.
در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر انبوه آثار سیاه انگاری روی پرده رفتند که نه تنها به 40 سالگی انقلاب توجهی نشان نداده بلکه مفاهیمی مثل دفاع مقدس و حتی ایرانی و اسلامی بودن را مورد انتقاد قرار داده بودند. حال آنکه جشنوراه تئاتر فجر نه تنها این رویه را در پیش نگرفته بود بلکه بخش 40 سالگی انقلاب را به عنوان مهمترین رویداد فرهنگی در دل خود گنجاند که انتشار کتاب 2 جلدی «40 سال نمایش» مهمترین خروجی این جشنواره است. این کتاب چنان که از نمایش پیداست اثری مرجع برای محققین و پژوهشگران حوزه تئاتر است که 40 سال هنر تئاتر بعد از انقلاب را مورد بررسی قرار داده است و بخش قابل توجه آن به تئاتر دفاع مقدس و انقلاب پرداخته است.
امید است که بازخوردهای مثبت اقدامات «نادر برهانی مرند» برای جشنواره سی و هشتم فجر به کار گرفته شود و بهتر اینکه دبیر فعلی جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر در سال آتی نیز حضور داشته باشد تا این نگاه در وسعت بیشتر و بهتری به کار گرفته شود.
انتهای پیام/ 161
