سقوط اولین مجسمه شاه توسط همت/ زندگی ابراهیم در هیاهوی انقلاب مخفی بود

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: روز ۱۲ فروردین سال ۱۳۳۴ در قمشه اصفهان و در خانواده‌ای متدین و مستضعف، فرزندی دیده به جهان گشود که نامش را محمد ابراهیم گذاشتند. محمد ابراهیم همت دوران تحصیل خود را باهوش و ذکاوت شایانی پشت سر گذاشت. او تابستان‌ها با دستمزد روزی ۷ ریال کار می‌کرد تا بتواند در تهیه مخارج زندگی سهیم باشد.

در سال ۱۳۵۲ پس از اخذ دیپلم، تحصیلاتش را در دانشسرای راهنمایی اصفهان به مدت ۲ سال ادامه داد. سپس دو سال دوره سربازی را که به تعبیر خودش از بدترین سال‌های عمرش بود، گذراند. او در همین دوران بود که به ماهیت پلید رژیم پهلوی پی برد و مبارزه مخفی و محدود را علیه آن آغاز کرد.

در سال ۱۳۵۶ پس از اتمام سربازی به عنوان معلم در روستا‌ها مشغول فعالیت شد. در همین زمان به تدریج با شخصیت والای حضرت امام خمینی (ره) آن هم از طریق روحانیان آگاه و متعهد آشنا شد و آتش عشق او در دلش شعله‌ور شد. در دوره معلمی با شاگردان خود درباره مسایل اسلامی به بحث وگفتگو می‌نشست و آنان را به مطالعه کتاب تشویق و راهنمایی می‌کرد. به همین خاطر چندین بار از طرف مقامات بالاتر به او اخطار شد؛ ولی بدون اعتنا به تذکرات آن‌ها رسالتش را ادامه می‌داد. به تدریج و با اوج گیری مبارزه بر علیه رژیم در ردیف فعال‌ترین جوانان شهر قرار گرفت. چندی بعد او و دیگر جوانان همراهش تیمی تشکیل دادند تا مبارزه را با برنامه‌ریزی و تشکل بیشتر به پیش ببرند. برگزاری تظاهرات، صدور قطعنامه و راه‌اندازی و جهت دادن به اعتصابات و شورش‌ها، از جمله کار‌های آنان بود.

چندی بعد اولین قطع‌نامه مذهبی در اداره آموزش و پرورش شهر، توسط او قرائت شد. یکی از بند‌های این قطعنامه انحلال ساواک در شهر بود. او سعی می‌کرد دانش آموزان را با افکار و آرمان‌های امام راحل آشنا کند. مادر شهید همت در این باره روایت کرده است که نخستین مجسمه شاه توسط محمدابراهیم در شهرضا پایین کشیده شد. چندی بعد وی به جهت اینکه تحت تعقیب ساواک قرار گرفته بود تا پیروزی انقلاب، به طور مخفیانه زندگی کرد.

از سال ۱۳۵۷ که انقلاب به پیروزی رسید، در کردستان به کار رسیدگی به مسایل قضایی و حقوقی و نیز انجام امور نظامی از قبیل: مبارزه با گروهک‌ها، مساله اعتیاد و گشت و نگهبانی در شهر و بالاخره فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی پرداخت.

سپس سپاه قمشه را با سایر دوستانش افتتاح کرد و در شورای فرماندهی آن به عضویت درآمد و پس از آن مسئولیت روابط عمومی سپاه قمشه را به عهده گرفت. وی مدتی را نیز در استان خوزستان (خرمشهر) و سیستان و بلوچستان (چابهار و کنارک) گذراند. او در سال ۱۳۵۹ به کردستان هجرت کرد و در آنجا به عنوان مسئول روابط عمومی سپاه مشغول به کار شد. چیزی نگذشت که به خاطر عملکردش، فرماندهی سپاه پاوه را به عهده گرفت. در همین زمان جاویدالاثر احمد متوسلیان نیز فرمانده سپاه مریوان بود و بسیاری از فعالیت‌های سپاه پاوه با همکاری او و نیز تلاش خالصانه فرماندهان بزرگ همچون کاظمی و بروجردی صورت می‌گرفت.

سپاه پاوه از سال ۵۹ تا سال ۶۰، ۲۵ عملیات موفق در ارتباط با پاکسازی روستاها، آزادسازی ارتفاعات و درگیری با نیرو‌های ارتش بعث انجام داد و ۲۱ ضد حمله دشمن را با شکست مواجه ساخته بود. فرماندهی سپاه که متوجه فعالیت قابل توجه و مفید شهید همت و تیمش شده بود، پیشنهاد تشکیل تیپ رزمی محمد رسول الله (ص) را به وی و حاج احمد متوسلیان مطرح کرد.

پس از تشکیل تیپ محمد رسول الله (ص)، حاج احمد متوسلیان به سمت فرمانده تیپ و حاج همت در سمت مسئولیت ستاد تیپ فعالیت کردند. پس از به اسارت درآمدن حاج احمد متوسلیان در لبنان، حاج همت فرماندهی تیپ محمد رسول الله (ص) را درست از آغاز عملیات رمضان برعهده گرفت. وی در زمان حیات خود در عملیات‌های مسلم بن عقیل، محرم والفجر مقدماتی، والفجر ۱، والفجر ۳، والفجر ۴ و خیبر به عنوان فرمانده تیپ حضرت رسول (ص) که چندی قبل به لشکر تبدیل شده بود، انجام وظیفه می‌کرد.

بعد از عملیات والفجر ۱، شهید حاج همت مسئولیت سپاه یازده قدر را که شامل لشکر حضرت محمد رسول الله (ص)، لشکر عاشورا لشکر نصر و تیپ سیدالشهداء بود، به عهده گرفت. سرانجام همت پرچمدار بزرگ لشکر حق در روز ۲۲/۱۲/۱۳۶۲ به همراه معاون لشکر محمد رسول الله (ص) شهید محمد زجاجی مورد اصابت ترکش توپ قرار گرفته و به شهادت رسیدند.

انتهای پیام/ 131