شهید صیاد در تمام لحظات نبرد با دشمن خود را آماده دیدار پروردگار می‌کرد

به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار سرتیپ پاسدار داود عامری در یادداشتی نوشت: عبارت «شیران روز و زاهدان شب» صفتی بود که رزمندگان اسلام پیوسته تلاش می‌کردند خود را به آن متصف کنند و اولین جملات وصیت نامه شهید علی صیاد شیرازی به خوبی نشان می‌دهد که روحیه حاکم بر رزمندگان اسلام از کوچک و بزرگ در تمام رده‌ها در همین عبارت کوتاه خلاصه شده بود.

«پروردگارا رفتن در دست توست، من نمی‌دانم چه موقع خواهم رفت ولی می‌دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار بدهید آنقدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم.»

شهید صیاد شیرازی، رزمنده‌ای بود که در نبرد با دشمن از تمام دانش و توانایی های خود برای شکست دشمن بهره می‌برد و در برابر خطرات و ناملایمات، چون سربازی جان بر کف آماده نوشیدن شهد شهادت بود و از روبرو شدن با خطرات هیچ گونه ترس و نگرانی نداشت، چرا که در تمام لحظات نبرد با دشمن بعثی و خدمت به نظام اسلامی، خود را آماده دیدار پروردگار می‌کرد و از امام خود یاد گرفته بود و باور داشت که شهدا در قهقهه مستانه‌شان و در شادی وصلشان، «عند ربهم یرزقون» اند.» بنابراین باید گفت که یکی از ویژگی‌های فرمانده شهید ارتش اسلام، شجاعت و رشادت تا مرز شهادت بود.

دومین ویژگی شهید صیاد، تدبیر و موقعیت شناسی او بود و روند امور را در کنار اندیشه ورزی، عنایتی از سوی خداوند می دانست و باور درونی به تلاش و همت در کنار توکل بر مقدرات حضرت حق داشت. بدین خاطر مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس به خصوص جبهه های غربی کشور یادآور همت بلند و تدابیر اندیشمندانه اوست و با نزدیکی و همکاری با همه نیرو های انقلابی و رزمندگان اسلام  و جلب اعتماد مردم و همبستگی دفاعی، نقشه های گروه های ضدانقلاب را ناکام می گذاشت. نکته مهم نهفته در تدابیر این فرمانده شهید، تلاش های خالصانه و عملی برای وحدت بین ارتش و سپاه در مناطق عملیاتی بود که پس از این اتفاق و اعتماد متقابل و شناخت از توانمندی‌های نیروهای سپاهی و ارتشی مستقر در مناطق دفاعی، موازنه قدرت به نفع رزمندگان اسلام سنگین‌تر شد.

ویژگی سوم شهید صیاد شیرازی، اخلاق مداری در تمام شرایط بود. او در اوج سهمگین ترین شرایط نبرد نیز تا زمانی که برای حفظ نیروهای خود و پیروزی بر دشمن، ضرورتی نمی دید، از تحکم فرماندهی استفاده نمی‌کرد و پیوسته سیمای یک فرمانده فروتن و متواضع را از خود به نمایش می گذاشت. همین خصلت او را به «صیاد دلها» تبدیل کرده بود. اگرچه روحیه جنگندگی و صلابت و اقتدار جزء ویژگی‌های شخصیتی این شهید بزرگوار بود و نشاط و خنده فروتنانه عجین چهرۀ مهربان و سیمای متبسمش زاید.

ولایت پذیری چهارمین و مهمترین ویژگی برجسته شهید صیاد شیرازی بود. او عاشق اهل بیت و ولایت بود، به طوری که در بند اول وصیت نامه خود از خداوند می خواهد که در رکاب امام زمانش به فیض شهادت برسد.

حجت الاسلام علی دوانی در خاطرات خود آورده است که شهید شیرازی شب اول هر ماه در منزلش مراسم وعظ و عزاداری برپا می کرد. همسایگان دیده بودند که روزهای اول هرماه شخصی بیرون خانه و در حالی که چفیه بر سر و صورت بسته، جلوی درب ورودی را جارو می کند و آب می‌پاشد که متوجه می شوند که خود سپهبد شیرازی است.

خوشتر آن باشد که سر دلبران/ گفته آید در حدیث دیگران

یکی از قاب‌های ماندگار جنگ، عکس‌ها و تصاویر شهدای گرانقدراست. یکی از این عکس‌ها شهید حسن باقری و شهید صیاد شیرازی را در کنار هم در حال گفت‌وگو نشان می‌دهد که خود گویای حرف‌های عالی و ناگفته‌ای از همراهی و وحدت ارتش و سپاه در جنگ است و بسیاری ازرزمندگان و سرداران ارتش و سپاه خاطرات بسیاری از امیر سرافرازارتش اسلام دارند که در این مجال کوتاه امکان آوردن خاطرات این عزیزان نیست و این همرزمان به بهترین شکل از ویژگی های اخلاقی، شجاعت و درایت فرماندهی او سخن گفته‌اند.

وی  با وجود آنکه پنج بار در جبهه های دفاع مقدس مجروح شده بود اما هیچگاه پای از مبارزه با دشمن بعثی و حامیان استکباری اش پس نکشید و با دلی آکنده از عشق الهی‌، شجاعت تمام و عمل انقلابی خود، حقانیت راهی را که انتخاب کرده بود، فریاد می‌زد.

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق/  ثبت است بر جریده عالم دوام ما

شهید صیاد شیرازی و تمام شهدای انقلاب و دفاع مقدس، دلشان به عشق ولایت روشن شده بود و با نوشیدن شهد گوارای شهادت نام و یاد خود را در دفتر تاریخ پرشکوه و افتخار آمیز ملت ایران برای همیشه ثبت و جاودانه کردند.

انتهای پیام/ 131