حکایت سربازی که برای حضور در خط مقدم گریست

گروه استان‌های دفاع‌پرس: پزشکان، پرستاران و امدادگران در طول دوران دفاع مقدس در پشت جبهه های جنگ، تمام تلاش و مهارت خود را برای درمان رزمندگان مجروح به کار می گرفتند و از جان خود مایه می گذاشتند تا مجروحی را از مرگ نجات دهند.

بسیاری از مجروحان دوران دفاع مقدس، سلامتی امروز خود را مدیون خدمات گسترده این  پزشکان، امدادگران و پرستاران دلسوز می دانند.

دکتر «محمدرضا منتظری» از نمونه همین پزشکان است. وی در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در یزد، با اشاره به خاطراتش از دوران هشت سال دفاع مقدس، اظهار داشت: بعضی از خاطرات شجاعت، وحدت و دلاورمردی رزمندگان را بیش از پیش نمایان می کند.

وی ادامه داد: در سال های جنگ تحمیلی من مسئول بیمارستان صحرایی در جنوب کشور بودم که 20 کیلومتری با خط مقدم فاصله داشت.

منتظری افزود: سربازی برایمان فرستادند که سنش بیشتر از سن قانونی سربازی بود؛ بسیار شیطنت می کرد و به رزمندگان اذیت و آزار می رساند؛ به طور مثال صدای انفجار در می آورد و تازه واردان را می ترساند یا برای نگهبانان هنگام پستشان دردسر درست می کرد.

این بهیار سال های جنگ با اشاره به شکایت برخی از رزمندگان و همکارانش از این سرباز بیان کرد: تصمیم گرفتم برای تنبیه او را با خود به خط مقدم ببرم و اجازه دهم چند روزی همانجا بماند شاید آرامتر شود و دست از کارشکنی بردارد.

وی یادآور شد: او را به شلمچه بردم و با هماهنگی فرمانده تیپ الغدیر، ده روزی همانجا ماند. وقتی دنبالش رفتم متوجه شدم در کمین به سر می برد.

منتظری بیان کرد: هر چه اصرار می کردم نمی پذیرفت که با ما برگردد؛ معتقد بود تازه فهمیده است جنگ چیست و خط مقدم کجاست؛ من مسئول مجبور بودم او را به خدمتش برگردانم. اما او تمام طول مسیر برگشت را می گریست.

این پزشک در پایان با بیان اینکه این خاطرات همیشه برایم ماندگار هستند؛ گفت: جبهه فرزندان و جوانان ما را می ساخت به گونه ای بعضی از آنان بعد از پایان خدمت سربازی تا پایان جنگ می مانند، می جنگیدند، گاها مجروح و حتی شهید می شدند.

انتهای پیام/