به گزارش خبرنگار دفاعپرس از کرمان، شهيد «منصور امينزاده» فرزند حسین، ارديبهشت 1338، در روستای جوپار از توابع شهرستان كرمان به دنيا آمد. منصور تا پايان مقطع متوسطه درس خواند. منصور پس از اتمام تحصیل به عضویت سپاه پاسداران درآمد و به جبهه اعزام شد و دهم ارديبهشت 1361، در حميديه خرمشهر بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد.
در ادامه بخشهایی از وصیتنامه شهيد «منصور امين زاده» را مرور می کنیم:
بسم الله الرحمن الرحيم
عصر، عصر حضور است. در راهی که مقربین خدا پیمودند و این راه تداومی دارد که مدعیان و پیمایندههایش را در این زمان به میدان امتحان فرا میخواند و این میدان را نظاره کنندگانی است که حاصل شکنجه و شهادت خود را مینگرند که در این زمان با آن چه میشود.
هم اکنون ما امت اسلامی دراین میدان قرار گرفتهایم و امتحان میدهیم.ای پدر وای مادر و خواهر و برادر آیا من و شما در حفظ این محصول چه خواهیم کرد، زمانی ادعا میکردیم که اگر زمان امام حسین (ع) بودیم و جنگ با یزید بود، ما در جبهه امام حسین (ع) قرار میگرفتیم و او را یاری میکردیم.
الان دست ما رو شده است و خودمان میتوانیم دستمان را بخوانیم و بعضی ازما دروغگو از کار درآمدیم و حسین زمانمان با همان هدف که حدود هزار و سیصد سال قبل، امام حسین (ع) بخاطرش شهید داد و شهید شد، تنها گذاردیم و بعضی علیه او در جبهه یزیدیان قرار گرفتیم و بعضی هم اکنون از بی تفاوتها درآمدیم.
ما نباید بگوئیم که این زمان، زمان امام حسین نیست، چون برای ما فرد مطرح نیست، آن چیزی که مطرح است، هدف است و آن چیزی که به امام حسین (ع) ارزش میدهد هدف اوست.
ما امام خمینی را بعنوان ولی خود پذیرفتیم، هدف همان هدف است، امام خمینی همان هدف را دارد که امام حسین (ع) داشت و درگیری ما با دولت عراق درگیری بین اسلام و کفر است.
عملکردهای صدام را با یزید مقایسه کنید، آن کافرها و مشرکها و مرتدها چه کردند که اینها نکردند، آنها از اسلام میترسیدند و بنا به گفته امام و اینها از اسلام میترسند، ازخط فکری و نظام اسلامی میترسند، کفار این زمان از همان میترسند که ۱۳۰۰ سال قبل کفار آنزمان میترسیدند، اینها هیج غلطی نمیتوانند بکنند تا زمانی که وحدت داشته و دنبال ولی خود باشید.
بحمد ا... مردم ما ثابت کردند که در جبهه امام حسینند و امتی شدند که ولایت حسین زمانشان را پذیرفتند و تا زمانی که بر این وضع بمانند، پیروزند و امریکا هم هیج غلطی نمیتواند بکند و کسانیکه جزو این امت نیستید، بیائید و در این راه قرار بگیرید.
زمانی بیاید و این حقیقت را بیذیرید که روز پشیمانی نباشد، یکزمان همه ما میرویم، کدام فرد یقین دارد که یک لحظه دیگر میتواند زنده بماند، ما را در صحنه قیامت حاضر میکنند و از نعمتها میپرسند که آیا کفران کردیم یا خیر، جمهوری اسلامی یک نعمت الهی است، حالا که مشخص است این درگیری بین اسلام و کفر است، بیائیم و در صف ایمان آوردهها قرار بگیریم و شاهد حق باشیم.
مگر ما ادعای مسلمان بودن نمیکنیم،ای پدر و مادر و خواهر و برادر من! جبهه امام حسین (ع) را پذیرفتم، خدا مرا به معاملهای دعوت کرده است که امام حسین (ع) را دعوت کرد و من این معامله را پذیرفتم، این معامله سودی یک طرفه برای من دارد او که جنس از اوست، خشنود است، از اینکه من سود ببرم. چونکه مرا برای سعادت و تکامل آفریده است، چه بهترکه در این معامله انسان هرچه که او داده است، نقد کند.
ما همه میرویم، چونکه از اوئیم و به او مراجعه میکنیم، چرا در راهی که خشنود میشود نرویم، این جسم از ما نیست، امانتی است که باید پس داده شود، به امید اینکه به طریقی پس گیرد که خشنود گردد.
هرموقع که خواستید گریه کنید به یاد رسول خدا (صلی الله علیه واله) و اهل بیتش (ع)، بیائید چه شکنجهها و شهیدها دیدند به خاطر اسلام، موقعی که ما براهی میرویم که آنها رفتند، چرا برای من گریه میکنید، مگر ما عزیزتر از آنهائیم و یا اینکه ارزش من بیشتر از آنها بود، پس مرا بیش آنها شرمنده نکنید که گریه بر وجود آنها جایزتر است تا بر من.
سعی کنید امت خوبی برای امام عزیزمان باشید،ای خواهر و برادر نمازتان را ترک نکنید، حجابتان را حفظ کنید و به وظایف شرعیتان عمل کنید.
انتهای پیام/