خواهر شهید «محمد ناظری» در گفت‌وگو با دفاع‌پرس:

محمد در کنار شاگردان شهیدش آرمید/ دو شهید، یک رزمنده و یک فرمانده سهم ما از جنگ است

خواهر شهید محمد ناظری گفت: علاقه برادرم به امام حسین (ع) باعث شد که محمد در روز تولد امام حسین (ع) از دنیا برود و پیکرش در امامزاده علی اکبر چیذر آرام گیرد. در این امامزاده بسیاری از شاگردان برادرم که به شهادت رسیده‌اند، آرمیده‌اند.
کد خبر: ۳۴۶۲۰۸
تاریخ انتشار: ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۹:۳۰ - 14May 2019

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: سردار محمد ناظری از فرماندهان زبده نیروی دریایی به شمار می‌رود. در دوران دفاع مقدس به لحاظ تخصص در جنگ‌های نامنظم سال‌ها به عنوان مدرس و مربی این دوره‌ها فعالیت می‌کرد. این سردار رشید اسلام در عملیات دستگیری متجاوزان آمریکایی و انگلیسی به آب‌های کشور در خلیج فارس نیز حضور داشت. وی نقش شایانی در یگان هوابرد و ناوگرد‌های اعزامی نداسا جهت تامین تردد کشتی‌ها و شناور‌ها در خلیج عدن داشت. سردار محمد ناظری با وجود فعالیت‌های درخشانش در نیروی دریایی گمنام مانده است. عموم مردم او را با مستند «فرمانده» می‌شناسند.

سردار محمد ناظری پس از سال‌ها تلاش جهت آموزش نظامی به جوانان، ۲۲ اردیبهشت ۹۵ بر اثر سکته قلبی به دیار حق شتافت. جهت آشنایی بیشتر با ابعاد مختلف شخصیت شهید محمد ناظری فرمانده یگان ویژه نیروی دریایی سپاه پاسداران خبرنگار ما به گفت‌وگو با زهرا ناظری خواهر این شهید بزرگوار پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

محمد در کنار شاگردان شهیدش آرمید/ ایام محرم با هیات عزاداری به درب منزل شهدا می‌رفت

دفاع‌پرس: ابتدا از پدر و مادرتان بگویید.

ما در یک خانواده پر جمعیت متشکل از سه خواهر و سه برادر بزرگ شدیم. محمد فرزند ارشد خانواده بود. پدرم از رزمندگان دوران دفاع مقدس بود که به رحمت خدا رفت. مادرم نیز از شهدای مکه در سال ۶۶ (حج خونین) است. پدر و مادرم از کارمندان وزارت بهداری بودند.  

دفاع‌پرس: در خصوص ابعاد مختلف شخصیتی برادرتان تعریف کنید.

برادرم متولد محله امیریه تهران و بزرگ شده محله امامزاده حسن بود. شخصیت حاج محمد تک بعدی نبود. محمد در عین نظامی‌گری، بسیار خون گرم، مهمان‌نواز، استکبار ستیز، شوخ طبع و متواضع بود. هر قدر از خوبی‌های محمد بگویم، کم است. او کمتر صحبت و بیشتر فکر می‌کرد. همه به سخنانش گوش و عمل می‌کردند. به ورزش‌های رزمی و کوه‌پیمایی و فوتبال علاقه‌مند بود و ورزش را به طور حرفه‌ای دنبال می‌کرد. جوانان را هم به امر ورزش تشویق می‌کرد. شخصیت و رفتار وی به گونه‌ای بود که از همه اقشار مجذوب او می‌شدند. او همچنین گرایش به هنر داشت. در نوجوانی تئاتر اجرا می‌کرد. چند سال بعد هم در فیلم سینمایی «موج مرده» و «پرواز از اردوگاه» ایفای نقش کرد. آخرین فعالیت وی در حوزه فرهنگی ایفای نقش در مستند «فرمانده» بود.

محمد در کنار شاگردان شهیدش آرمید/ ایام محرم با هیات عزاداری به درب منزل شهدا می‌رفت

او عشق غیرقابل توصیفی نسبت به حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری و ارادت خاصی به اهل بیت داشت. در کودکی به هیات امام حسین در هیات سیدالشهدا محله امامزاده حسن می‌رفت و عزاداری می‌کرد. سال‌ها بعد با همان هیات جهت در ایام محرم به درب منزل شهدا می‌رفت. در آنجا نام تک تک شهدای محله را می‌بردند. علاقه او به امام حسین (ع) باعث شد که محمد در روز تولد امام حسین (ع) از دنیا برود و پیکرش در امامزاده علی اکبر چیذر آرام گیرد. در این امامزاده بسیاری از شاگردان برادرم که به شهادت رسیده‌اند، آرمیده‌اند.

اگر محمد یک سردار بی‌ادعای وطن با آن همه رشادت و اخلاص شد، دلیلش تلاش پدر برای کسب روزی حلال و تربیت صحیح مادرم بود. سردار قاسم سلیمانی در وصف محمد ناظری گفته است: «عملیات و صحنه سختی را به یاد ندارم که حاج محمد در آن حضور نداشته باشد.»

دفاع‌پرس: فعالیت‌های سردار ناظری از چه زمانی آغاز شد؟

محمد در راهپیمایی دوران انقلاب شرکت می‌کرد. وی از سوی ساواک هم شناسایی شد، اما دستگیر نشد. پس از پیروزی انقلاب، در کمیته، قائله کردستان، عملیات‌های جنوب کشور در دوران جنگ تحمیلی، آموزش نظامی، دانشکده افسری، سپاه پاسداران، تیپ نوهد، یگان ویژه هوابرد و ... حضور داشت.

محمد در کنار شاگردان شهیدش آرمید/ ایام محرم با هیات عزاداری به درب منزل شهدا می‌رفت

دفاع‌پرس: نظر سردار در خصوص توجه به قشر جوان چه بود؟

برادرم در تمامی کار‌ها جوانان را در اولویت قرار می‌داد. معتقد بود که جوانان در هر سنگری که باشند، مدافع کشور هستند.

دفاع‌پرس: در مورد برادر شهیدتان هم برایمان تعریف کنید.

تیمور پسر سوم خانواده و مثل خیلی از رزمندگان دست پرورده محمد بود. تیمور با اینکه تازه به سن تکلیف رسیده بود. برگه‌ای داشت که در آن نماز شبش را یادداشت می‌کرد. هنگام شهادت این برگه در جیبش ترکش خورده بود.

سال ۶۱؛ در سن ۱۶ سالگی به جبهه اعزام و یک سال بعد در منطقه شوش دانیال هنگام خنثی کردن مین، به خیل شهدا پیوست. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است که‌ای کاش هزاران هزار جان داشتم و در راه امام (ره) و امام حسین (ع) فدا می‌کردم.

انتهای پیام/ 131

نظر شما
پربیننده ها